ਪੰਨਾ:ਧੁਪ ਤੇ ਛਾਂ.pdf/89

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

(੮੪) ਆਖਿਆ “ਨਹ!' ਨੂੰ “ਨਹੀਂ, ਕਿੱਦਾਂ, ਹੁਣ ਵੀ ਤੇਰੇ ਬੁਲ ਹਸ ਰਹੇ ਹਨ। E! ਹੱਸ ਰਹੇ ਹਨ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਕੇ, ਭਾਬੀ ਜੋ ਬਹੁਤਾ ਮ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ ਇਸ ਕਰਕੇ ਗੱਲਾਂ ਆਉ ਡਹੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਨੇ . ਇੰਦੂ ਨੇ ਕੋਧ ਨਾਲ ਕਿਹਾ, ਜੇ ਨ ਮਿਲਦੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ? ! ਰੱਲ ਕਦੇ ਨ ਆਉਂਦੀਆਂ । ਇਹ ਤੁਹਾਡੀ ਗਲਤੀ ਹੈ | ਬੀਬੀ ਜੀ ਸਾਰੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਰhਆਂ ਨਹੀਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੋਈ ਭੀਖ ਨ ਮੰਗਦੀਆਂ, ਐਹੋ ਜਹੀਆਂ ਇਸਤੀਆਂ ਵੀ ਹਨ ਜੋ, ਆਤ ਸਨਮਾਨ ਨੂੰ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਸਮਝਦੀਆਂ ਹਨ। ਲ, ਮ 5 ਇਸ ਵਾਰੀ ਬਿਮਲ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਹਾਸਾ ਹੋ ਹੌਲੀ ਹਟ ਰਿਆ, ਕਹਿਣ ਲ ਰ ਮੈਂ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਹੈ। ਨਾਲ ਜੇ ਜਾਣਦੀਓ ਤਾਂ ਏਦਾਂ ਨਾ ਆਖਦੀਓ ? ਕੁਝ ॥ ਹੋਵੇ ਏਦਾਂ ਸਮਝ ਲੈ ਕਿ ਐਹੋ ਜਹੀਆਂ ਇਸਤਰੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਭਿਛਿਆ ਨਹੀਂ ਮੰਗਦੀਆਂ, ਸਗੋਂ ਆਪੂਣੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਵਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। fਬਿਮਲਾ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ, “ਚੰਗਾ ਆ ਘਰ ਆ ਹੈ ਏਥੇ ਉਤਰਨਾਂ ਹੈ ਕਿ ਨਹੀਂ ? ਨਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਹੁਣ ਘਰ ਜਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਫਾ ਸਹੀ | ਰੱਡੀ ਵਾਲਿਆ ਚਲ ਉਸੇ ਗਲੀ ਲਿਆਂਦਾ ਸੀ ਉ॥ ਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਫੇਰ ਕਾ ਗਲੀ ਜਿ