ਪੰਨਾ:ਪਾਰਸ.pdf/126

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੧੨੫)

ਕੌਣ ਧਿਆਨ ਦੇਵੇ?

ਇਹੋ ਵਜਾ ਹੈ ਕਿ ਇਤਹਾਸ ਦੇ ਘੰਟੇ, ਕਰਾਚੀ ਕਿਉਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ ਤੇ ਹਮਾਯੂੰ ਦੇ ਪਿਉ ਦਾ ਕੀ ਨਾਂ ਸੀ? ਪੁੱਛਣ ਤੇ ਮੈਂ ਬੇਧਿਆਨੇ ਹੀ ਆਖ ਦੇਂਦਾ ਹਾਂ, "ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਬੰਦਰਗਾਹ" ਤੇ "ਤੁਗਲਕ ਖਾਂ।" ਅੱਜ ਚਾਲੀਆਂ ਤੋਂ ਉਤੇ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਵੀ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਇਨ ਬਿਨ ਚੇਤੇ ਹਨ।

ਜਿਸ ਦਿਨ ਜਮਾਤੇ ਚੜ੍ਹਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਮੈਂ ਮੂੰਹ ਸੁਜਾ ਕੇ ਘਰ ਆ ਬੈਠਦਾ ਹਾਂ। ਕਦੇ ਟੋਲੀ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਮਾਸਟਰ ਨੂੰ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਤਜਵੀਜ਼ਾਂ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਤੇ ਕਦੇ ਇਸ ਵਾਹਿਯਾਤ ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਸਲਾਹਾਂ ਪਕਾਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹਾਂ।

ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਇਕ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਨਾਂ ਸੋਹਣ ਸੀ। ਸੋਹਣ ਸਾਡੇ ਨਾਲੋਂ ਉਮਰੋਂ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਇਹ ਤੀਜੀ ਜਮਾਤ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ। ਇਹ ਤੀਜੀ ਜਮਾਤ ਵਿਚ ਕਦ ਚੜ੍ਹਿਆ, ਇਹ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਦਾ। ਅਸੀ ਉਹਨੂੰ ਤੀਜੀ ਵਿਚ ਹੀ ਵੇਖਦੇ ਆਏ ਸਾਂ। ਉਹਦਾ ਚੌਥੀ ਵਿਚ ਚੜ੍ਹਨਾਂ ਤੇ ਦੂਜੀ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਸ ਹੋਣਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸੁਣਿਆਂ।

ਸੋਹਣ ਦੇ ਮਾਂ ਪਿਉ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਨ। ਪਿੰਡ ਦੇ ਇਕ ਅੰਬਾਂ ਦੇ ਬਾਗ ਵਿਚ ਇਹਦਾ ਢੱਠਾ ਜਿਹਾ ਘਰ ਸੀ। ਇਹਦਾ ਇਕ ਦੂਰ ਨੇੜਿਉਂ ਚਾਚਾ ਸੀ, ਜਿਸਦਾ ਕੰਮ ਇਹੋ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਦੂਰ ਨੇੜੇ ਭਤੀਜੇ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਖਿਲਾਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।