ਮੀਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਹ ਦਿਨ ਜਦ ਕਿ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਜਵਾਲਾ ਜ਼ੋਰਾਂ ਤੇ ਬਲਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂ ਓਸ ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਸਨ। ਚੰਨੂ ਓਸ ਦਾ ਅੰਤਲਾ ਪ੍ਰੇਮੀ ਸੀ, ਜੁ ਜੁਆਰੀਆ, ਸ਼ਰਾਬੀ, ਚੋਰ, ਡਾਕੂ ਤੇ ਕਾਤਲ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਸੁਰੇਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਇਹ ਸਭ ਔਗੁਣ ਆ ਗਏ ।
“ਓਹ ਕਤਲ ਜਿਸ ਵਿਚ ਚੰਨੂ ਨੂੰ ਫਾਂਸੀ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲੀ ਸੀ,ਇਹ ਓਸ ਨੇ ਸੁਰੇਸ਼ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੀਤਾ ਸੀ | ਕਤਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਚੰਨੂ ਤੇ ਸੁਰੇਸ਼ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਆਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਸੀ ਕਿ "ਅਸੀਂ ਇਕ ਕਤਲ ਕਰਨ ਲਗੇ ਹਾਂ। ਗਿਆਨ ਜੀ, ਤੁਸੀਂ ਜੇਲ ਵਿਚ ਸਾਡੀ ਮੁਲਾਕਾਤ ਲਈ ਆਇਆ ਕਰੋਗੇ ?" ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਠਠਾ ਮਸਖਰੀ ਹੀ ਸਮਝਦੀ ਸਾਂ; ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਓਦੋਂ ਹੀ ਲਗਾ, ਜਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਕਾਰਾ ਵਰਤਾ ਵੀ ਦਿਤਾ। ਮੈਨੂੰ ਕੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਕਤਲ ਤੇ ਤੁਲੇ ਹੋਏ ਸਨ । ਫੇਰ ਕਤਲ ਵੀ ਕਿਸ ਦਾ, ਆਪਣੀ ਬੇ-ਗੁਨਾਹ ਪਤਨੀ ਤੇ ਮਾਸੂਮ ਬੱਚੀ ਦਾ ਤੇ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੁਰੇਸ਼ ਦੇ ਪਿਆਰ ਜਾਲ ਵਿਚ ਫਸ ਕੇ । ਕਿੰਨਾ ਰਾਖਸ਼ਸ-ਪਣਾ ਹੈ, ਕਿੰਨੀ ਨਿਰਦਾਇਤਾ ਹੈ ?"
ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਕੇ ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਦੇ ਤਾਂ ਹੋਸ਼ ਗੁੰਮ ਹੋ ਗਏ । ਉਹਦੀ ਹਾਲਤ ਇਉਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਡੌਰ ਭੌਰਾ ਹੋ ਕੇ ਕੋਈ, ਸੁਪਨਾ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ । ਉਹ ਇਕਾ ਇਕ ਚੀਖ਼ ਉਠਿਆ-"ਏਨੀ ਕਠੋਰਤਾ, ਏਨਾ ਜ਼ੁਲਮ, ਏਨੀ ਨਿਰਦਾਇਤਾ । ਗਿਆਨ ਜੀ, ਮੈਂ ਇਹ ਕੀ ਸੁਣ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ?"
ਕ੍ਰਿਪਾਲ ਨੂੰ ਦੋ ਸਾਲ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਤੋਂ ਉਠਿਆਂ ਕੁਝ ਅਰਸਾ
ਨੇਕੀ ਦਾ ਬਦਲਾ
੧੦੧
