ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
“ਇਹ ਅੰਨ੍ਹੀ ਮਾਲਣ ਏ"
"ਮਾਲਣ? ਮੈਂ ਸਮਝਿਆ ਕੋਈ ਚੰਗੇ ਘਰ ਦੀ ਕੁੜੀ ਏ? ਛੋਟੇ ਬਾਬੂ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ।
ਲਲਿਤਾ ਬੋਲੀ - ਤਾਂ ਕੀ ਮਾਲਣਾਂ ਚੰਗੇ ਘਰ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ?"
ਛੋਟਾ ਬਾਬੂ ਕੁਝ ਸ਼ਰਮਾ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ - ਹੁੰਦੀਆਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ। ਇਹ ਤੇ ਸਚਮਚ ਈ ਐਉਂ ਜਾਪਦਾ ਏ ਜਿਕਣ ਕਿਸੇ ਬਹੁਤ ਈ ਉੱਚੀ ਜ਼ਾਤ ਦੀ ਕੁੜੀ ਏ। ਇਹ ਵਿਚਾਰੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਕੀਕਣ ਹੋ ਗਈ ਛੋਟੀ ਮਾਂ?"
ਲਲਿਤਾ - "ਇਹ ਜਨਮ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਏਂ।"
ਛੋਟਾ ਬਾਬੂ - "ਵੇਖਾਂ"
ਛੋਟੇ ਬਾਬੂ ਦੀ ਵਿਦਿਆ ਦੀ ਬੜੀ ਚਰਚਾ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਡਾਕਟਰੀ ਵਿਦਿਆ ਵਿਚ ਬੜਾ ਨਾਮ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਖਿਆ ਸੀ। ਲੋਕੀ ਕਿਹਾ ਕਰਦੇ ਸਨ-ਛੋਟੇ ਬਾਬੂ ਨੇ ਕੇਵਲ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦਾ ਬਿਨਾਂ ਫ਼ੀਸ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਲਈ ਹੀ ਡਾਕਟਰੀ ਸਿੱਖੀ ਹੈ।"
"ਵੇਖਾਂ" ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ-"ਜ਼ਰਾ ਖੜੋ ਜਾਓ ਖਾਂ"
ਮੈਂ ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਖੜੀ ਹੋ ਗਈ।
ਉਹ ਬੋਲਿਆ-"ਮੇਰੀ ਵਲ ਵੇਖੋ।"
ਭਲਾ ਮੈਂ ਵੇਖਦੀ ਝਾਟਾ ਆਪਣਾ! ਉਹ ਫੇਰ ਬੋਲਿਆ,"ਮੇਰੀ ਵਲ ਅੱਖਾਂ ਫੇਰੋ।"
ਅੰਨ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸ਼ਬਦ ਬੇਧੀ ਬਾਣ ਮਾਰਿਆ,
੧੨