ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
10
ਅਜੇ ਓਹ ਬੋਹੜੀ ਫਿਬ ਉਤੇ ਹੀ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਓਹਦੇ ਟਬਰ ਦੇ ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਦੇ ਲਈ ਓਹਦੇ ਮਗਰ ਹਾਕਾਂਂ ਮਾਰਨ ਲਗੇ, ਪਰ ਓਹ ਅਣਸੁਣਿਆਂ ਕਰਕੇ ਅਗੇ ਨਠੱਾ ਤੁਰਿਆ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਪਿਛਾਂਹ ਨਾ ਤਕਿਆ, ਅਤੇ ਇਹ ਆਖਦਾ ਸੀ||
ਦੋਹਰਾ ਜੀਓੁੁੁਣ ਜੀਉਣ ਮੈਂ ਕਹਾਂ, ਨਾ ਇਹ ਜੀਓਣਾ ਜੰਗ| ਮੈ ਚਾਹਾਂਂ ਓੁੁਹ ਜੀਉਣਾਂਂ, ਜੋ ਰਹੇ ਸਦੀਪਕ ਲਗ|| ਉਪਰੰਦ ਓੁੁਸ ਦੇ ਕਈ ਗੁਆਂਂਢੀ ਬੀ ਓੁੁੁਸ ਦਾ ਹਾਲ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਓਹਦੀ ਟ੍ਲ ਦੌੌਨੇ ਚਲੇ ਗਏ, ਅਤੇ ਕਈ ਉਸ
ਉਤੇ ਠੱਠੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗੇ, ਅਤੇ ਕਈ ਉਸ ਨੂੰ ਸੱਦਿਆ ਅਰ ਤਰਲੇ ਕੀਤੇ ਜੋ ਭਿਰਾਫਾ