ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
158
________________
੧੫੮ ਪਈ, ਤਦ ਨਾਸਕਰਨਸ਼ੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, ਹੁਣ ਤੂੰ ਕਿਥੋਂ ਬਚੇਗਾ, ਮੈਨੂੰ ਪਰਤੀਤ ਹੈ, ਜੋ ਤੇਰੀ ਮੌਤ ਹੁਣ ਨੇੜੇ ਆਣ ਪਹੁੰਚੀ ਹੈ, ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਉਹਨੂੰ ਅ ਜਿਹਾ ਦਬਾਅ, ਜੋ ਮਸੀਹੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜੀਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਆਸਾ ਨਾ ਰਹੀ ਪਰ ਕੁ ਗੰਵਾਨ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾਲ ਐਉਂ ਹੋ ਕੇ ਜਦ ਨਾਲਕਰਨਾਲਾ ਚਾਹੋਦਾਹੀ ਸੀ, ਭੂਈ ਬਰਛਾ ਮਾਰਕੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਕਰ ਸੁਣੇ, ਤਦ ਤੋੜੀ ਮਸੀਹੀ ਨੇ ਫੁਰਤੀਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਫਲਵਧਾ, ਅਤੇ ਉਹ ਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ, ਅਤੇ ਤ4 ਲਵਾਰ ਨੂੰ ਚੁੱਕਕੇ ਆਖਿਆ, ਹੇ ਮੇਰੇ ਫੈਗੇ ਮੇਰਾ ਭੈਣ ਹਾਲ ਦੇਖਕੇ ਤੂੰ ਅਨੰਦ | ਨਾ ਕਰ ਕਿਊਂਕੇਜਾਂ ਮੈਂ ਭਰਾਂਗ, ਭਾ ਫੇਰ ਉਠੀ( ਮੀਕਾ ਪਿਕੰਬਰ ਦੀ ਪੋਥੀ 2 ਕਾਂਡ = ਪੌੜੀ • ..ਅਤੇ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਫੇਰੀ ਉਤੇ ਅਜਿਹੀ ਤਲਵਾਰ ਚਲਾਈਜੇ ਓਹ ਡਾਢਾ ਘਾਏ। ||ਲ ਹੋਕੇ ਪਿਛਾਂਹ ਹਟ ਗਿਆ, ਇਹ ਹਾਲ ਵੇਖਕੇ ਮਸੀਹੀ ਇਹ ਕਹਿੰਦਾ ਉਸਪੁਰ du Pa Droitalia
