ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
178
________________
ਨਿਰਬਲ ਅਤੇ ਢਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੀ ਗੁਫਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਬੈਠਕੇਜਾਤੀ ਆਂ ਪੁਰ ਹੱਸਣ, ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋਕੇ ਆਪਣੇ ਨਹੁੰ ਚੋਭਣ ਤੋਂ ਬਾਝ ਹੋਰ ਉਸ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕੇ ਓਹ ਉਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਖਿਆ ਜੋ ਮਸੀਹੀ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਤੁਰਿਆ ਗਿਆ, ਪਰ ਓਹ ਉਸ ਬੁੱਢੇ ਝੋ, ਜੋਗੁ ਫਾ ਦੇ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਹੋਆ ਸੀ, ਹੱਕਾ ਬੱਕਾ ਰਹਿ ਗਿਆ, ਨਿਜ਼ ਕਰਕੇ ਇਥਕਾਰਨਓ, ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਓਹ ਮਸੀਹੀ ਦੇ ਨੇੜੇ ਆ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਤਾਂ ਬੀ ਉਹਦੇ ਛੋਹਾਕ ਮਾਰਕੇ ਆਖਣ ਲੱਗਾ, ਤੁਸੀਂ ਲੋਕ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਮੁੜੋਗੇ , ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਭੁਹਾਡੇ ਚੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਬੀ ਅੱਗ ਚ ਮਾਰੇ ਜਾਣ, ਪਰ ਮਸੀਹੀ ਨੂੰ ਉਹ ਕੁਛ ਉਤਰਨਾ ਦਿੱਤਾ, ਸਗੋਂ ਚੁਪਚਾਪਲੂਸੀ ਖਲਾਦੁਨਾਲ ਅਗੇ ਲੰਘ ਰਿਆ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਕੇ ਉਹਨੈ ਏਹਗੀ ਤੇ ਗਾਣਿਆਂ !! h
