ਪੰਨਾ:ਮਸੀਹੀ ਮੁਸਾਫਰ ਦੀ ਜਾਤ੍ਰਾ.pdf/199

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

197

________________

ਖੇ ਨੂੰ ਬੜੀਆਂ ਗਾਲਾਂ ਦੌਕੇ ਕਿਹਾ, ਹੱਛਾ ਅਗਾਹਾਂ ਵਧ ਤਾਂ ਜਾਹ, ਪਰ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮਗਰ ਇੱਕ ਅਜੇਹਾ ਮਨੁਖ ਲਾ ਦਿਆਂਗਾ , ਜੋ ਰਾਹ ਚਤੇ। ਰੀ ਜਿੰਦ ਅਕੱਲਕਾਣ ਲੈ ਆਵੇਗਾ, ਅਤੇ ਤੂੰ ਨੂੰ ਡਾਢਾ ਔਖਿਆਂ ਕਰੇ। ਗਾ ਗੱਲ ਕਾਹਦੀ ਜਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਅੱਡ ਹੋਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ , ਤਾਂ ਉਹਨੇ ਮੈਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਅਜਿਹਾ ਮਰੋੜ ਮਰਾਝ ਕੇ ਮਰੂੰਡਾ ਕੀਤਾ , ਜੋ ਮੈਂ ਸਮਝੇ ਆ ਕਿ ਭਾਵੇਂ ਮੇਰਾ ਸਰੀਰ ਟੋਟੇ ਟੋਟੇ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ , ਅਤੇ ਖਾਰੇ ਪੀੜ ਦੇ ਕੁਰਲਾ ਉਠਿਆ , ਕਿ ਹਾਏ ਹਾਏ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਅੱਖਾ ਹਘਾ ਹਾਂ(ਪੜੀ ਰੂਮੀ ਆਂ ਨੂੰ ੭ ਕਾਂਡ ੩੪ ਪੌੜੀ) ਓੜਕ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਕਿਵੇਂ ਉਸ ਥੋਂ ਛੁੱਟਕੇ ਪਹਾੜ ਉਤੇ ਚੜਨ। ਲੱਗ ਪਿਆ । ਜਾਂ ਮੇਂ ਪਹਾੜ ਪੂਰ ਅੱਧੀ ਵਾਣ ਛੇਘ ਆ ਤਾਂ ਪਿਛਾਂਹ ੧੨