ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/115

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੧੧੪)

ਨਹੀਂ ਦੇਖ ਸਕੇਗਾ ਯਿਹ ਸੁਨ ਵੁਹ ਅਪਨੀ ਮਾਈ ਪਾਸ ਆਈ ਔਰ ਬਾਗ ਜਾਨੇ ਕਾ ਬਹਾਨਾ ਕੀਆ ਔਰ ਵਹਾਂ ਨੇ ਵਿਦਾ ਹੂਈ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਕੀ ਯੇਹ ਰੀਤਿ ਥੀ ਕਿ ਜੋ ਕੋਈ ਬਾਗ ਦੇਖਨੇ ਜਾਤਾ ਤੋਂ ਚਾਲੀਸ ਦਿਨ ਤਕ ਵਹੀਂ ਰਹਿਤਾ ਨਿਦਾਨ ਵੁਹ ਵਹਾਂ ਸੇ ਚਲੀ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਜਾਕਰ ਹਮਜੋਲੀਓਂ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਕਿ ਉਸ ਮਾਨੁਖ ਕੋ ਕੈਸੇ ਦੇਖੀਏ ਉਨਮੇਂ ਸੇ ਏਕ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਕੁਲਜ਼ਮ ਨਦੀ ਕੇ ਚੌਕੀਦਾਰ ਉਸ ਰਸਤੇ ਸੇ ਲੀਏ ਜਾਤੇਂ ਹੋਂਗੇ ਜੋ ਵਹੀਂ ਚਲਕੇ ਦੇਖੋ ਤੋ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਹੈ ਯੇਹ ਸੁਣਕੇ ਵੁਹ ਸਬ ਕੀ ਸਬ ਉਸੀ ਓਰ ਗਈ ਤੋ ਕਿਆ ਦੇਖਤੀ ਹੈਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਬਡਾ ਲਸ਼ਕਰ ਪੜਾ ਹੈ ਹੁਸਨਾ ਪਰੀ ਨੇ ਏਕ ਪਰੀ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂੰ ਕਰ ਉਨਸੇ ਪੂਛਕਿ ਤੁਮ ਕੌਣ ਹੋ ਔਰ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਏ ਹੋ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਨਿਸਚਯ ਕਰਕੇ ਸ਼ੀਘਰ ਫਿਰ ਆਨਾ ਵੁਹ ਗਈ ਔਰ ਉਨ ਸੇ ਪੂਛਨੇ ਲਗੀ ਕਿ ਤੁਮ ਕੌਣ ਹੋ ਔਰ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਏ ਹੋ ਉਨੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਹਮ ਕੁਲਜ਼ਮ ਨਦੀ ਕੇ ਚੌਕੀਦਾਰ ਹੈ ਏਕ ਮਨੁੱਖਯ ਕੋ ਪਕੜ ਕਰ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਪਾਸ ਲੀਏ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਕੌਣਸਾ ਮਨੁੱਖਯ ਹੈ ਜਿਸਕੋ ਤੁਮ ਲੇ ਚਲੇ ਹੋ ਟੁਕ ਹਮ ਭੀ ਦੇਖੇ ਉਨੋ ਨੇ ਉਸ ਹਾਤਮ ਕੋ ਦੇਖ ਕਰਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਵੁਹ ਮਰਨ ਹਾਰਾ ਯਹੀ ਹੈ ਉਸਨੇ ਦੇਖਾ ਕਿ ਮਨੁੱਖਯ ਨਵੀਨ ਤਰੁਨ ਫੂਲਾ ਹੂਆ ਫੁਲ ਸਾ ਮੁਖ ਚੰਦ੍ਰ ਸਮਾਨ ਬਿਖੜੇ ਬਾਲ ਸਾ ਬੈਠਾ ਹੈ ਬੰਧੂਏ ਕੇ ਸਮਾਨ ਔਰ ਠੰਢੀ ਸਾਂਸੇ ਲੇਤਾ ਹੈ ਵੁਹ ਵਹਾਂ ਸੇ ਫਿਰ ਆਈ ਔਰ ਹੁਸਨ ਪਰੀ ਸੇ ਉਸਕੀ ਤਰੁਣਾਈ ਕਾ ਰੰਗ ਰੂਪ ਕਹਿਨੇ