(੧੭੮)
ਜੋ ਤੁਝਕੋ ਰੀਛ ਕੀ ਬੇਟੀ ਨੇ ਦੀਆ ਹੈ ਉਸਕੋ ਦੇਹ ਕਿ ਵੁਹ ਅਪਨੇ ਮੂੰਹ ਮੇਂ ਰਖ ਗੁਰ ਗੁਰਾ ਕਰ ਏਕ ਪਿਆਲੇ ਮੇਂ ਡਾਲ ਕਿਸੀ ਯੁਕਤ ਸੇ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਕੋ ਪਿਲਵਾ ਦੇ ਫਿਰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੀ ਗਤ ਕਾ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਦੇਖ ਕਿ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਉਸ ਪਰ ਮੋਹਤ ਹੋ ਜਾਏ ਯਿਹ ਬਾਤ ਸੁਨਕਰ ਚੌਂਕ ਪੜਾ ਔਰ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨੇ ਲਗਾ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਪ੍ਰਾਤਹਕਾਲ ਹੂਆ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਉਸਕੇ ਪਾਸ ਆ ਕਰਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਕਿ ਹਾਤਮ ਤੂਨੇ ਜੋ ਖਾਨਾ ਪੀਨਾ ਛੋਡ ਦੀਆ ਹੈ ਸੋ ਤੂ ਮਰ ਜਾਏਗਾ ਤੋ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮਰਨੇ ਕੇ ਪਾਪ ਮੇਂ ਪਕੜੀ ਜਾਊਂਗੀ ਅਰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੋ ਕਿਆ ਮੂੰਹ ਦਿਖਾਊਂਗੀ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂ ਉਸ ਅਪਨੇ ਆਸ਼ਕ ਕੋ ਬੁਲਵਾ ਕਰਕੇ ਅਪਨਾ ਮੁਖ ਦਿਖਲਾ ਔਰ ਉਸਕਾ ਤੂ ਦੇਖ ਕਿ ਉਸਕਾ ਮਨੋਰਥ ਯਹੀ ਹੈ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮੈਨੇ ਯਿਹ ਬਾਤ ਮਾਨੀ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਹਾਤਮ ਨੇ ਚਾਹਾ ਕਿ ਜਾ ਕੇ ਉਸੇ ਲੇ ਆਊਂ ਤਬ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਕਿਉਂ ਕਲੇਸ਼ ਕਰਤੇ ਹੋ ਮੈਂ ਪਰੀਜ਼ਾਦੋਂ ਕੋ ਭੇਜ ਕਰ ਉਸੇ ਬੁਲਵਾ ਲੇਤੀ ਹੂੰ ਫਿਰ ਪਰੀਜ਼ਾਦੋਂ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਉਸ ਪਹਾੜ ਕੀ ਓਰ ਜਾਓ ਵਹਾਂ ਪਰ ਏਕ ਮਨੁੱਖਯ ਏਕ ਬ੍ਰਿਖ ਕੇ ਨੀਚੇ ਪੱਥਰ ਕੀ ਸਿਲ ਪਰ ਆਂਖੇਂ ਬੰਦ ਕਰ ਖੜਾ ਹੈ ਔਰ ਠੰਢੀ ਸਾਂਸ ਲੇਤਾ ਹੈ ਉਸ ਸੇ ਕਹੁ ਕਿ ਹਾਤਮ ਤੇਰੀ ਪਯਾਰੀ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾ ਪਹੁਚਾ ਔਰ ਤੇਰਾ ਸੰਪੂਰਨ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਵਰਣਨ ਕੀਆ ਹੈ ਇਸ ਲੀਏ ਅਲਗਨ ਪਰੀ ਨੇ ਤੁਝੇ ਬਲਵਾਯਾ ਹੈ ਵੁਹ ਪਰੀ-
