ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/20

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੧੯)

ਸੁਨਕਰ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਅਤਿ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਔਰ ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ ਖ਼ਿਲਤ ਦੇਕਰ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਤੇਰੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਉਨਕੀ ਜਗਾ ਤੁਮ ਮੁਝੇ ਸਮਝੋ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਸਮਾਨ ਜੋ ਚਾਹੋ ਸੋ ਕਰੋ ਜਹਾਂ ਚਾਹੋ ਵਹਾਂ ਰਹੋ ਕੁਛ ਸੰਦੇਹ ਮਨ ਮੇਂ ਨ ਕਰੋ ਜੋ ਚਾਹੋ ਸੋ ਲੇ ਜਾਓ ਔਰ ਹੁਸਨਬਾਨੋ ਪਰਣਾਮ ਕਰ ਕਹਿਣੇ ਲਗੀ ਕਿ ਹੇ ਪ੍ਰਭੁ ਜੋ ਯਿਹ ਦਾਸ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੋਂ ਮੇਂ ਗਿਣਾ ਜਾਏ ਤੋ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਕੋ ਉੱਤਮ ਸੰਗਯਾ ਠਹਿਰਾਈ ਜਾਏ ਜਿਸਮੇਂ ਅਧਿਕ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਡੇ ਅਬ ਵੁਹ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਮੇਰੇ ਯੋਗਯ ਨਹੀਂ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਕਰ ਉਸਕਾ ਨਾਮ ਮਾਹਰੂ ਸਾਹ ਰੱਖਾ ਫਿਰ ਕਹਾ ਕਿ ਹੇ ਬੇਟਾ ਵੁਹ ਜੰਗਲ ਯਹਾਂ ਸੇ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ ਮੇਰਾ ਜੀ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਕੇ ਸਮੀਪ ਅਪਨੇ ਨਾਮ ਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਬਸਾ ਕੇ ਉਸ ਮੇਂ ਆਨੰਦ ਸੇ ਰਹੋ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਵੁਹ ਜੰਗਲ ਬਹੁਤ ਮਨੋਹਰ ਹੈ ਦੂਸਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਕੇ ਸਮੀਪ ਸ਼ਹਿਰ ਬਸਾਨਾ ਉਚਿਤ ਨਹੀਂ ਅਬ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰ ਕੇ ਮੇਮਾਰੋਂ ਕੋ ਆਗਿਆ ਦੀਜੀਏ ਕਿ ਵੁਹ ਉਸ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਸ਼ਹਿਰ ਬਨਾਵੇਂ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਗਿਯਾ ਦੀ ਕਿ ਸਭ ਕਾਮਕਾਜ ਵਾਲੇ ਜਾਓ ਔਰਉਸ ਸ਼ਹਿਰਕੇ ਬਸਾਨੇ ਮੇਂ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮ ਕਰੋ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੀ ਆਗਿਯਾ ਸੇ ਸ਼ਹਿਰ ਬਨਨੇ ਲਗਾ ਔਰ ਵੁਹ ਭੀ ਦੋ ਤੀਨ ਮਹੀਨੇ ਕੇ ਬਾਦ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਸਮੀਪ ਆਯਾ ਜਾਯਾ ਕਰਤੀ ਥੀ ਨਿਤਯ ਨਿਤਯ ਕਾਰੀਗਰੋਂ ਕੋ ਇਨਾਮ ਦੇਦੇ ਕਹਾ ਕਰਤੀ ਕਿ ਸ਼ੀਘ੍ਰਤਾ ਕਰੋ ਦੇਰਤਾ ਨ ਹੋਵੇ ਉਸਕੇ ਕਹਿਨੇ ਸੇ ਰਾਤ ਦਿਨ ਪਰਿਸ਼੍ਰਮ ਕੀਆ ਕਰਤੇ ਥੇ ਦੋ