ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/232

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੨੩੧)

ਬੜੀ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਟਾ ਕਰਕੇ ਬੋਲਾ ਕਿ ਸੱਚ ਹੈ ਹਾਤਮ ਬਿਨਾਂ ਐਸਾ ਕਾਮ ਕੌਨ ਕਰ ਸਕਤਾ ਹੈ ਫਿਰ ਕਈ ਦਿਨ ਉਸਕੋ ਅਪਨੇ ਯਹਾਂ ਮਹਿਮਾਨੀ ਮੇਂ ਰੱਖਾ ਫਿਰ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਿਆਰੇ ਮੁਝੇ ਅਬ ਬਿਦਾ ਕਰੋ ਮੁਝੇ ਏਕ ਕਾਮ ਅਵੱਸ ਹੈ ਉਸਨੇ ਅਤਿ ਆਦਰ ਸਤਕਾਰ ਸੇ ਬਿਦਾ ਕੀਆ ਵੁਹ ਅਪਨੀ ਮਨ ਵਾਛਿਤ ਜਗਹ ਚਲਾ ਰਾਤ ਦਿਨ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਥਾ ਕਿ ਏਕ ਦਿਨ ਮਲਿਕਾ ਜ਼ਰੀਪੋਸ਼ ਕਾ ਸਿਮਰਣ ਹੂਆ ਮਨ ਮੇਂ ਆਯਾ ਕਿ ਮਲਿਕਾ ਕੋ ਦੇਖਤਾ ਹੂਆ ਸ਼ਾਹਬਾਦ ਕੋ ਜਾਇ ਯਿਹ ਬਿਚਾਰ ਕਰ ਯਮਨ ਕੀ ਓਰ ਚਲਾ ਕੁਛ ਦਿਨ ਮੇਂ ਯਮਨ ਕੇ ਪਾਸ ਜਾ ਪਹੁੰਚਾ ਪਰਸੰਨ ਹੋਕਰ ਏਕ ਤਾਲਾਬ ਪਰ ਬੈਠ ਗਿਆ ਉਸਕੇ ਕਿਨਾਰੇ ਏਕ ਤੋਤੇ ਕਾ ਜੋੜਾ ਬੈਠਾ ਹੂਆ ਆਪਸ ਮੇਂ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਰਹਾ ਥਾ ਹਾਤਮ ਉਸੀ ਓਰ ਕਾਨ ਲਗਾ ਕੇ ਸੁਨਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਦੇਖੇਂ ਯਿਹ ਕੀ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਤੋਤੀ ਨੇ ਤੋਤੇ ਸੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂ ਮੁਝੇ ਇਕੇਲੀ ਛੋਡ ਕਹਾਂ ਜਾਤਾ ਹੈਂ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੇ ਲੀਏ ਨਾ ਜਾਹ ਤੋਤੇ ਨੇ ਕਹਾ ਅਰੀ ਮੂਰਖ ਕਿ ਤੂ ਭਲੇ ਕਾਮ ਕੋ ਕਯੋਂ ਬਾਧਾ ਕਰਤੀ ਹੈਂ ਕਿਆ ਤੂ ਪਰਲੋਕ ਮੇਂ ਮੇਰੇ ਕਾਮ ਆਵੇਂਗੀ ਜੋ ਪਰਲੋਕ ਕਾ ਕਾਮ ਛੋਡ ਲੋਕ ਕੇ ਕਾਮ ਮੇਂ ਫੰਸਾਂ ਰਹੁ ਤੁਨੇ ਨਹੀਂ ਨਾ ਕਿ ਏਕ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕਿਸੀ ਦਿਨ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਲਨੇ ਨਿਕਲਾ ਬਹੁਤ ਫਿਰਾ ਪਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹਾਥ ਨਾ ਲਗਾ ਔਰ ਸਾਥੀਓਂ ਸੈ ਛੁਟਕਰ ਏਕ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਜਾ ਪੜਾ ਉਸ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਏਕ ਰਮਣੀਕ ਸੁਹਾਵਨਾ ਬਾਗ ਦੇਖ ਪੜਾ ਉਸਮੇਂ ਗਯਾ ਔਰ ਆਨੰਦ ਸੇ ਸੈਰ ਕਰਤਾ ਹੂਆ