ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/253

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੨੫੨)

ਫਿਰ ਤੀਸਰੀ ਵੇਰ ਪੁਕਾਰ ਕਰਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਜੀਤਾ ਹੈ ਤੋ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਤੋ ਪ੍ਰਲਯ ਪ੍ਰਜੰਤ ਤਕ ਇਸੀ ਕਬਰ ਮੇਂ ਪੜਾ ਰਹੇਗਾ ਮੈਂ ਅਪਨਾ ਕਹਿਨ। ਪੂਰਾ ਕਰ ਚੁਕਾ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨਕੇ ਵੁਹ ਚੌਂਕ ਪੜਾ ਔਰ ਸੁਨਾ ਕਿ ਕੋਈ ਪੁਕਾਰਤਾ ਹੈ ਉਠ ਖੜਾ ਹੂਆ ਔਰ ਨਾਬਦਾਨ ਕੇ ਪਾਸ ਆਕੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾਕਿ ਤੂੰ ਕੌਨ ਹੈਂ ਜੋ ਪੁਕਾਰਤਾ ਹੈਂ ਹਾਤਮ ਨੇ ਜੋ ਉਸਕੀ ਬੋਲੀ ਸੁਣੀ ਤੋ ਈਸ਼੍ਵਰ ਕਾ ਧੰਨਯਵਾਦ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰਕੇ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੈਂ ਵਹੀ ਹੂੰ ਕਿ ਜਿਸਨੇ ਤੁਝੇ ਯਹਾਂ ਸੇ ਨਿਕਾਲਨੇ ਕੋ ਕਹਾ ਥਾ ਯਿਹ ਕਹਿ ਕਰਕੇ ਛੁਰੀ ਨਿਕਾਲ ਨਾਬਦਾਨ ਕੋ ਖੋਦਕਰ ਉਸ ਨਿਕਾਲ ਖਾਨਾ ਖੁਲਾ ਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਅਬ ਜਿਧਰ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਹੋ ਉਸ ਤਰਫ਼ ਕੋ ਚਲਾ ਜਾਹ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਰਾਹ ਖ਼ਰਚ ਨਹੀਂ ਹਾਤਮ ਨੇ ਉਸਕੋ ਕੁਛ ਰਾਹ ਖ਼ਰਚ ਦੇਕਰ ਬਿਦਾ ਕੀਆ ਔਰ ਆਪ ਉਸ ਨਾਬਦਾਨ ਕੋ ਵੈਸਾ ਹੀ ਬਨਾਕੇ ਅਪਨੀ ਜਗਹ ਪਰ ਆ ਕਰਕੇ ਸੋ ਰਹਿਆ ਜਿਸਮੇਂ ਕੋਈ ਨ ਜਾਨੇ ਇਤਨੇਮੇਂ ਪ੍ਰਾਤਹਕਾਲ ਹੂਆ ਤਬ ਉਨ ਲੋਗੋਂ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਮੁਝਕੋ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਕੇ ਸਮਾਚਾਰ ਲੇਨੇ ਜਾਨਾ ਹੈ ਵਿਦਾ ਕਰੋ ਉਨੌਂ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਯਹਾਂ ਸੇ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਬਹੁਤ ਸਮੀਪ ਹੈ ਅੱਛਾ ਜਾਈਏ ਪਰ ਇਤਨੀ ਬਾਤ ਯਾਦ ਰਖਨਾ ਕਿ ਥੋੜੀ ਹੀ ਦੂਰ ਚਲਕੇ ਏਕ ਦੁਰਾਹ ਮਿਲੇਗਾ ਤੁਮਨੇ ਦਹਿਨੀ ਓਰ ਕੀ ਰਾਹ ਕੋ ਜਾਨਾ ਨਿਸਚਾ ਹੈ ਕਿ ਵਹਾਂ ਪਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਓਗੇ ਹਾਤਮ ਉਨ ਸੇ ਬਿਦਾ ਹੋ ਦਸ ਦਿਨ ਰਾਤ ਚਲਾ ਗਿਆ ਗਿਆਰ੍ਹਵੇਂ ਦਿਨ