ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/260

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੨੫੮)

ਅਰੇ ਬਟੋਹੀ ਤੂੰ ਯਹਾਂ ਕੈਸੇ ਆਯਾ ਹੈਂ ਯਹਾਂ ਸਿਕੰਦਰ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਆਯਾ ਥਾ ਅਬ ਤੁਝਕੋ ਦੇਖਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਕਾ ਕਿਆ ਕਾਰਣ ਹੈ ਤੂੰ ਸਚ ਕਹਿ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮੁਝੇ ਬਰਜੁਖ ਸੌਦਾਗਰ ਕੀ ਬੇਟੀ ਹੁਸਨਬਾਨੋਂ ਨੇ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਕਾ ਠੀਕ ਠੀਕ ਸਮਾਚਾਰ ਲਾਨੇ ਭੇਜਾ ਹੈ ਯਹਾਂ ਤਕ ਪਹੁੰਚਤੇ ਪਹੁੰਚਤੇ ਬਡੇ ਕਲੇਸ਼ ਪਾਏ ਅਬ ਆਪਸੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੀ ਆਸ਼ਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਆਪ ਉਸਕਾ ਭੇਦ ਜਾਨਤੇ ਹੋ ਤੋ ਬਤਲਾਦੇਂ ਤੋ ਬਡੀ ਕਿਰਪਾ ਹੋ ਜਾਏਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਖ ਕਾ ਬਦਲਾ ਸੁਖ ਸੇ ਹੋ ਜਾਏ ਸ਼ਹਿਰ ਕੇ ਰਈਸ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਕਾ ਭੇਦ ਐਸਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਿਧਾਰਨ ਬਰਨਨ ਹੋਸਕੇ ਜੋ ਤੂੰ ਕੁਛ ਦਿਨ ਯਹਾਂ ਰਹੇਂਗਾ ਤੋਂ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋ ਜਾਏਗਾ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਬਹੁਤ ਬਿਹਤਰ ਤਬ ਉਸ ਹਾਕਿਮ ਨੇ ਏਕ ਅੱਛੇ ਮਕਾਨ ਮੇਂ ਏਕ ਬਹੁਤ ਸੁਥਰਾ ਬਿਛੌਨਾ ਬਿਛਵਾ ਦੀਆ ਹਾਤਮ ਉਸਮੇਂ ਰਹਿਨੇ ਲਗਾ ਔਰ ਸਾਂਝ ਸਵੇਰੇ ਜੋ ਸਮਯ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਵੱਛ ਸ੍ਵਾਦਿਸ਼ਟ ਗਰਮ ਠੰਢਾਂ ਭੋਜਨ ਔਰ ਜਲ ਭੇਜਨੇ ਲਗਾ ਔਰ ਆਪ ਭੀ ਬਹੁਤਾ ਹਾਤਮ ਕੇ ਸਾਥ ਉਠਤਾ ਬੈਠਤਾ ਰਹਾ ਇਕ ਦਿਨ ਸੌ ਦੋ ਸੌ ਮਨੁਖੋਂ ਮੇਂ ਹਾਤਮ ਉਦਾਸੀਨ ਬੈਠਾ ਹੂਆ ਥਾ ਔਰ ਕੁਛਕ ਬਾਤੇਂ ਕਹਿ ਰਹਾ ਥਾ ਉਸਮੇਂ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਕੀ ਭੀ ਵਾਰਤਾ ਆਈ ਹਾਤਮ ਉਨ ਲੋਗੋਂ ਪੂਛਾ ਕਿ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਕੌਨਸੀ ਹੈ ਉਨੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਵੁਹ ਕੋਹ ਨਿਦਾ ਹੈ ਜਿਸਕੇ ਕਿਲੇ ਕੀ ਦੀਵਾਰੇਂ ਆਕਾਸ਼ ਸੇ ਬਾਤੇਂ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈਂ ਔਰ ਉਸ ਸੇ ਆਪ ਹੀ ਆਪ ਏਕ ਸ਼ਬਦ ਆਤਾ ਹੈ ਯਿਹ ਬਾਤੇਂ ਹੋ ਰਹੀ ਥੀ