ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/269

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੨੬੭)

ਏਕ ਬਸਤ ਨਦੀ ਮੇਂ ਦੇਖ ਪੜੀ ਹਾਤਮ ਉਸਕੀ ਓਰ ਦੇਖਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਯਿਹ ਕੋਈ ਜੀਵ ਵਾ ਲੜਕਾ ਵਹਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਜਬ ਬਹੁਤ ਸਮੀਪ ਪਹੁੰਚੀ ਜਾਨਾ ਕਿ ਯਿਹ ਨਾਵ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੋ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰ ਚੜ੍ਹ ਦੀਆ ਫਿਰ ਵੈਸੇ ਹੀ ਰੋਟੀਆਂ ਕਬਾਬ ਆਏ ਬਿਨ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਖਾ ਕਰਕੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੀ ਉਸਤਤਿ ਕਰੀ ਜਬ ਵੁਹ ਨਾਵ ਮਾਂਝਧਾਰ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚੀ ਤੋ ਐਸੀ ਪਰਬਲ ਪਵਨ ਚਲਨੇ ਲਗੀ ਔਰ ਬਡੀ ਬਡੀ ਲਹਿਰੇਂ ਉਠੀਂ ਹਾਤਮ ਡਰਕੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕਾ ਸਿਮਰਨ ਭਜਨ ਕਰਨੇ ਲਗਾ ਔਰ ਆਂਖੇਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਨਾਵ ਮੇਂ ਲਿਪਟ ਗਿਆ ਦਿਤਨੇ ਮੇਂ ਵੁਹ ਨਾਵ ਮਾਂਝ ਧਾਰ ਮੇਂ ਆ ਗਈ ਤਬ ਉਸਕੀ ਲਹਿਰੇਂ ਅਗਨਿ ਸਮਾਨ ਐਸੀ ਊਂਚੀ ਉਠੀਂ ਕਿ ਆਕਾਸ਼ ਤਕ ਜਾਨੇ ਲਗੀਂ ਹਾਤਮ ਔਰ ਭੀ ਘਬਰਾਯਾ ਮਾਰੇ ਡਰ ਕੇ ਜੀਵ ਡੂਬਨੇ ਲਗਾ ਔਰ ਪ੍ਰਾਣੋਂ ਪਰ ਆ ਗਈ ਸਾਤ ਦਿਨ ਐਸੇ ਹੀ ਬੀਤ ਗਏ ਆਠਵੇਂ ਦਿਨ ਨਾਵ ਕਿਨਾਰੇ ਪਰ ਆ ਲਗੀ ਔਰ ਹਾਤਮ ਉਤਰ ਪੜਾ ਨਾਵ ਫਿਰ ਉਲਟੀ ਫਿਰ ਗਈ ਯਿਹ ਕਿਨਾਰੇ ਕਿਨਾਰੇ ਚਲਨੇ ਲਗਾ ਔਰ ਮਨ ਮੇਂ ਯਿਹ ਕਹਿਤਾ ਥਾ ਕਿ ਇਹ ਭੇਦ ਨੇ ਖੁਲ੍ਹਾ ਕਿ ਇਹ ਨਾਵ ਕੌਣ ਲਾਯਾ ਔਰ ਰੋਟੀ ਕਬਾਬ ਕੌਣ ਧਰ ਗਿਆ ਸਾਤ ਦਿਨ ਤਕ ਇਸੀ ਸੋਚ ਬਿਚਾਰ ਮੇਂ ਉਠਤੇ ਬੈਠਤੇ ਚਲਾਗਿਆ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਏਕ ਉਜਲੀ ਬਸਤ ਨਦੀ ਕੀ ਲਹਿਰੋਂ ਸਮਾਨ ਦੇਖ ਪੜੀ ਹਾਤਮ ਭੌਚਕ ਰਹਿ ਗਿਆ ਆਗੇ ਬੜ੍ਹਕੇ ਦੇਖਾ ਕਿ ਏਕ ਸ੍ਵੱਛ ਜਲ ਕੀ ਨਦੀ ਲਹਿਰੇਂ ਲੇ ਰਹੀ ਹੈ ਔਰ ਵੁਹ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ