ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/322

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੩੨੦)

ਆਪ ਕੇ ਯਹਾਂ ਪਰ ਪਹੁੰਚਨੇ ਕਾ ਕਿਆ ਕਾਰਣ ਹੈ ਕਹੁ ਮਿਹਰਆਵਰ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੁਝਕੋ ਦੋ ਦਰਿਆਈ ਘੋੜੇ ਚਾਹੀਏ ਜੇਕਰ ਆਪ ਦੇਵੋ ਤੋ ਬਡੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੋ ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤੁਮ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਏ ਹੋ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਤੂਮਾਨ ਪਰਦੇ ਸੇ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਮਕੋ ਪਹਿਚਾਨਤਾ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਮਿਹਰ ਆਵਰ ਤੁਮਾਨ ਕਾ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦਾ ਹੈਂ ਇਕੇਲੇ ਆਨੇ ਕਾ ਕਿਆ ਕਾਰਨ ਹੈ ਵੁਹ ਬੋਲਾ ਕਿ ਸਚ ਕਹਿਤੇ ਹੋ ਮੈਂ ਤੋ ਏਕ ਅਪਦਾ ਮੇਂ ਫਸਾ ਹੂੰ ਇਸ ਸੇ ਬਿਵਸ ਹੋਕਰ ਇਕੇਲਾ ਆਯਾ ਹੂੰ ਇਤਨੀ ਸਹਾਇਤਾ ਤੁਮ ਕਰੋ ਤੋ ਮੈਂ ਜੀਤੇ ਜੀ ਤੁਮਾਰਾ ਗੁਣ ਮਾਨੂੰਗਾ ਸਮਸਾਨ ਉਠਕੇ ਮਿਲਾ ਔਰ ਅਪਣੇ ਤਬੇਲੇ ਮੇਂ ਲਾਯਾ ਕਿ ਸਭ ਘੋੜੇ ਲੀਜੀਏ ਵੁਹ ਦੋ ਘੋੜੇ ਲੇਕਰ ਇਕ ਪਲ ਭਰ ਮੇਂ ਹਾਤਮ ਕੇ ਪਾਸ ਆਨ ਪਹੁੰਚਾਕਿ ਉਠੋ ਚਲੋ ਏਕ ਘੋੜੇ ਪਰ ਹਾਤਮ ਚੜ ਬੈਠਾ ਦੁਸਰੇ ਪਰ ਮਿਹਰਆਵਰ ਆਪ ਚੜ੍ਹ ਬੈਠਾ ਔਰ ਬੋਲਾ ਕਿ ਬਾਗ ਨਾਂ ਛੋਡ ਦੀਜੀਓ ਉਠਾਇ ਹੀ ਰਖਹੁ ਔਰ ਵੁਹ ਦੋਨੋਂ ਉਡ ਗਏ ਕਈ ਦਿਨ ਪੀਛੇ ਭੂਖੇ ਪਿਆਸ ਬਿਆਕੁਲ ਹੂਏ ਤਬ ਮਿਹਰਆਵਰ ਬੋਲਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਥੋੜਾ ਸਾ ਮੇਵਾ ਹੈ ਔਰ ਇੱਕ ਪਾਣੀ ਕੀ ਸੁਰਾਹੀ ਹੈ ਆਓ ਉਸਕੋ ਖਾ ਪੀ ਲੈਂ ਹਾਤਮ ਨੇ ਦੋ ਚਾਰ ਦਾਣੇ ਮੇਵੇ ਕੇ ਖਾ ਕਰਕੇ ਦੋ ਤੀਨ ਬੂੰਦਾਂ ਪਾਣੀ ਕੀ ਭੀ ਪੀ ਲੀਂ ਕੁਛਕੁ ਬਲ ਪਾਯਾ ਫਿਰ ਸੰਭਲ ਬੈਠਾ ਕੁਛਕੁ ਦਿਨੋਂ ਮੇਂ ਕਿਨਾਰਾ ਭੀ ਦੇਖ ਪੜਨੇ ਲਗਾ ਪਰੀਜਾਦ ਬੋਲਾ ਕਿ ਭਾਈ ਅਬ ਬਾਗ ਡਾਲਦੋ ਘੋੜੇ ਧਰਤੀ ਪਰ