(੫੦)
ਯਹਾਂ ਸੇ ਨਹੀਂ ਛੂਟੇਂਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਣਕਰ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਕੀ ਲੜਕੀ ਸੇ ਅਪਣਾ ਬਿਵਾਹ ਕਰੂੰਗਾ ਤੋ ਵੁਹ ਕਬ ਮੁਝੇ ਕਰਨੇ ਦੇਗੀ ਜੋ ਮੈਂ ਉਸ ਕਾਮ ਮੇਂ ਜੀ ਲਗਾਉਂ ਗਾ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਹਾਤਮ ਤੇਰਾ ਛੁਟਕਾਰਾ ਇਸਮੇਂ ਹੈ ਬੇਧੜਕ ਬਿਵਾਹ ਕਰ ਲੇ ਨਹੀਂ ਤੋ ਇਸੀ ਮੇਂ ਪੜਾ ਪੜਾ ਮਰ ਜਾਏਂਗਾ ਤੁਝਕੋ ਉਚਿਤ ਹੈ ਕਿ ਉਸਕੀ ਬੇਟੀ ਕੋ ਪਸੰਨ ਕਰ ਵਹੀ ਤੁਜਕੋ ਵਿਦਾ ਕਰਵਾਦੇਗੀ ਵੁਹ ਸ੍ਵਪਨ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਚੌਕ ਤੜਾ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਫਿਰ ਰੀਛ ਰਾਜਾ ਨੇ ਉਸਕੋ ਅਪਨੇ ਪਾਸ ਬੁਲਵਾਯਾ ਔਰ ਕਹਾ ਕਿ ਤੇਰੇ ਲੀਏ ਹਾਤਮ ਯਹੀ ਭਲਾ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰੀ ਬੇਤੀ ਕੇ ਸਾਥ ਬਿਵਾਹ ਕਰ ਉਸਨੇ ਬਿਵਸ ਹੋਇ ਕਰ ਇਸ ਬਾਤ ਪਰ ਬਿਵਾਹ ਕਰਨਾ ਮਾਨਾਂ ਕਿ ਜਬ ਸੇ ਮੈਂ ਉਸਕੇ ਸਾਬ ਬਿਵਾਹ ਕਹੂੰ ਤਬ ਸੇ ਮੇਰੇ ਘਰ ਮੇਂ ਕੋਈ ਰੀਛ ਨਾ ਆਵੇ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਕਿਸੀ ਰੀਛ ਕੀ ਕਿਆ ਮਜਾਲ ਹੈ ਜੋ ਵਹਾਂ ਕਾ ਧਿਆਨ ਧਰੇ ਆਨਾ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੈ ਨਿਦਾਨ ਉਸਨੇ ਅਪਨੇ ਕੁਟੰਬੀਯੇ ਔ ਮੰਤ੍ਰੀਓਂ ਔਰ ਸੇਵਕੋ ਔਰ ਸਿਪਾਹੀਓਂ ਕੋ ਇਕੱਤ ਕਰ ਬਿਵਾਹ ਕੀ ਸਭਾ ਸਜਾਈ ਔਰ ਹਾਤਮ ਕੋ ਰਾਜ ਸਿੰਘਾਸਨ ਪਰ ਬਿਠਾਕੇ ਅਪਨੀ ਕੁਲ ਕੀ ਰੀਤ ਸੇ ਉਸ ਲੜਕੀ ਕਾ ਬਿਵਾਹ ਹਾਤਮ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰਦੀਆ ਔਰ ਉਸਕਾ ਹਾਥ ਉਸਕੇ ਹਾਥ ਮੇਂ ਪਕੜਾ ਕਰ ਆਪ ਉਸ ਚਿੱਤ੍ਰਸਾਰੀ ਸੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਆਯਾ ਹਾਤਮ ਨੇ ਉਸ ਬਿਵਾਹ ਕੇ ਪਲੰਘ ਪਰ ਸੁਖ ਚੈਨ ਸੇ ਆਨੰਦ ਕੀਆ ਐਸੇ ਹੀ ਉਸ ਪਰਮ ਸੁੰਦਰੀ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਕੇ ਸਾਥ ਰਹਾ
