( ੯੮ )
ਝੋ,ਔਰ ਜਨੇਊ ਟਿੱਕੇ ਦੇ ਧੋਖੇ ਵਿੱਚ ਫਸਕੇ ਜਾਤੀ
ਅਭਿਮਾਨੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣਾਂ ਨੂੰ ਪੰਡਿਤ ਨਾ ਮੰਨੋ.*
ਦੇਖੋ! ਇਸ ਸ਼ਬਦ ਵਿਚ ਕੈਸਾ ਉੱਤਮ ਉਪਦੇਸ਼
ਹੈ ਕਿ “ਪੰਡਿਤ" ਓਹ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਆਪਣੇਆਪ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਔਰ ਸਰਬ
ਵ੍ਯਾਪੀ ਵਾਹਗੁਰੂ (ਰਾਮ) ਨਾਮ ਦੇ ਭਾਵ ਅਰਥ ਨੂੰ
ਮਨ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰਦਾ ਹੈ,ਔਰ ਵੇਦ ਪੁਰਾਣ ਸਿਮ੍ਰਤੀ
ਆਦਿਕਾਂ ਦੀ ਅਸਲੀਯਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ, ਔਰ
ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਪੰਚ ਨੂੰ ਉਸ ਵਾਹਗੁਰੂ ਤੋਂ ਹੋਯਾ ਮੰਨਦਾ
ਹੈ,(ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਕਈ ਅਨਾਦੀ ਪਦਾਰਥ ਮੰਨਕੇ
ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਅਦੁਤਿਯ ਹੋਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਬਣਦਾ
ਹੈ) ਔਰ ਚਹੁੰ ਵਰਨਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕਪਿਤਾ ਦੇ ਪੁਤ੍ਰ
ਮੰਨਕੇ ਭਾਈਆਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਪ੍ਯਾਰ ਕਰਦਾ ਔਰ ਸੱਚਾ
ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,(ਏਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਸ਼ੂਦ੍ਰ ਨੂੰ ਧਰਮ
*ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਸਾਹਿਬ ਭੀ ਪੰਡਿਤ ਦੇ ਲੱਛਣ ਕਥਨ
ਕਰਦੇ ਹਨ:-
ਸੋ ਪੰਡਿਤ ਜੋ ਤਿਹਾਂ ਗੁਣਾਂ ਕੀ ਪੰਡ ਉਤਾਰੈ.
ਸਤਗੁਰੁ ਕੀ ਓਹ ਦੀਖਿਆ ਲੇਇ,
ਸਤਗੁਰੁ ਆਗੈ ਸੀਸ ਧਰੇਇ.
ਸਭਨਾਂ ਮਹਿ ਏਕੋਏਕ ਵਖਾਣੈ,
ਜਾਂ ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਤਾਂ ਏਕੋ ਜਾਣੈ.
(ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ:੩)
