ਬਿਸਤ ਜਲੰਧਰ ਦੇ ਨਗਰ।
੨੬
ਸਹਿਰ ਸਰਕਾਰ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਹੇਠ ਹੈ;ਅਤੇ ਇਸ ਸਹਿਰ ਦੇ ਇਰਦੇ ਗਿਰਦੇ ਹਰ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਦਰਖਤ ਬਹੁਤ ਹਨ;ਅਰ ਚੜਦੇ ਰੁਕ ਇਕ ਪਾਣੀ ਦਾ ਨਲ਼ਾ ਹੈ,ਉਸ ਵਿਚ ਹਮੇਸਾ ਥੁਹੜਾ ਥੁਹੜਾ ਪਾਣੀ ਚਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਓਥੋਂ ਬਿਆਹ ਨਦੀ ਸੱਤ ਕੋਹ, ਅਰ ਸਤਲੁਜ ਚੋਤੀ ਕੋਹ ਹੈ। ਅਤੇ ਇਸ ਸਹਿਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੀ ਹੋਰ ਦੋ ਸਹਿਰ ਕੋਹ ਕੋਹ ਦੇ ਸੰਨ ਪੁਰ ਬਸਦੇ ਹਨ; ਇਕ ਦਾ ਨਾਓ ਯਹਿਯਾਪੁਰ,ਜੋ ਨਬਾਬ ਖਾਨਬਹਾਦੁਰ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਸੂਬੇ ਨੈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਨਾਓ ਉਪਰ ਬਸਾਇਆ ਸੀ;ਅਤੇ ਓਹ ਦੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਨਾਓ ਯਹਿਯਾਖਾਂ ਥਾ। ਅਰ ਦੂਜੇ ਦਾ ਨਾਓਂ ਉੜਮੁੜ; ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੁਹਾਂ ਕਸਬਿਆਂ ਦੀ ਅੰਬਾਰਤ ਬਹੁਤੀ ਪੱਕੀ ਹੈ,ਅਤੇ ਓਹ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਬਹੁਤ ਨਹਿਰਾਂ ਵਗਦੀਆਂ ਹਨ,ਅਰ ਇਹ ਦੇ ਪਾਹ ਜਾਜਾ ਨਾਮੇ ਇਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪਿੰਡ ਹੈ।
Jájá.
ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਾਹਰ ਇਕ ਗੁੰਮਜ ਹੈ,ਅਰ ਉਸ ਗੁੰਮਜ ਦੇ ਗਭੇ ਧਰਤੀ ਪੁਰ ਇਕ ਪਥਰ ਗੱਡਕੇ ਉਸ ਪੁਰ ਸਾਹ ਮਰਦਾਂ ਮੂਰਤ ਜਾਅਲੀ ਦੇ ਪੈਰ ਦੀ ਡਲੀ ਦੀ ਮੂਰਤ ਉਕਰੀ ਹੋਈ ਹੈ,ਅਤੇ ਲੋਕ ਓਹ ਦੇ ਦਰਸਨ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
Jattpura.
ਜੱਟਪੁਰਾ ਇਕ ਕਦੀਮੀ ਸਹਿਰ ਹੈ;ਓਥੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਰਜਪੂਤਾਂ ਦੀ ਬਾਰਸੀ ਹੈ। ਪਾਤਸਾਹਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿਖੇ ਤਿਨ ਸੌ ਸੱਠ ਖੇੜਾ ਓਹ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਲਗਦਾ ਸਾ,ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਆਬਾਦ ਸੀ; ਹੁਣ ਸਭ ਉਜੜ ਪਿਆ ਹੈ;ਬਹੁੜੇ ਜਿਹੇ ਘਰਾਂ ਅਰ ਇਕ ਕਿਲੇ ਤੇ ਬਾਝ,ਜੋ ਇਕ ਟਿੱਬੇ ਪੁਰ ਹੈ,ਹੋਰ ਕੁਛ ਅਬਾਦੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ। ਬਿਆਹ ਨਦੀ ਜੋ ਹੁਣ ਉਥੋਂ ਕੋਹਾਂ ਪੁਰ ਹੈ, ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ;ਜੋ ਅਗੇ ਇਸ ਸਹਿਰ ਦੇ ਹੇਠ ਚਲਦੀ ਸੀ।
