ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਈ ਹੋਰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਜਵੇਂ ਗੁਆਲਾ, ਕਿਆਰਾ, ਸਨਿਆਰਾ, 1ਤੇ ਹਾਲਾ, ਆਦਿ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਸੰਜੁਗਤ ਰਾਂ ਦੀਆਂ ਹੇਠਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਕੁਝ ਕੁ ਮਿਸਾਲਾਂ ਹੋਰ ਦੇਖਣ-ਯੋਗ ਹਨ । 1 ਏ : ਹੇ, ਕਹੇ, ਪਏ (ਪਏ ਨੂੰ ਪੇ ਅਤੇ ਪਏ ਦੀ ਵਿਚਕਾਰਲੀ ਸੁਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। 1 ਈ : ਪਰੀ, ਕਰੀ ( = ਕਰਕੇ) ( ਓ : ਕਰੋ, ਰਵੋ, ਬਹੁ । 11 ਉ : ਪਰਾਹੁਣਾ ਇਸ ਵਿਚ ਉਂ ਦੀ ਅਨੁਨਾਸਿਕ ਧੁਨੀ ਲਈ ਵੱਖਰਾ ਚਿੰਨ੍ਹ ਨਹੀਂ, , ਸਗੋਂ ਹ’ ਦੇ ਅੱਗੇ ਅਨੁਸਾਰ ਦੀ ਧੁਨੀ ‘ਣ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ) { ਉ : ਜਾਉ, ਖਾਉ, ਲਾਉ ( ਏ : ਮਾਏ, ਖਾਏ, ਰਾਹੇ 1 ਏ ਆ : ਲਾਇਆ; ਬਾਹਿਆ; ਰਾਹਿਆ; ਆਖਿਆ । ਮਾਉਂ : ਆਉਂ (ਮੈਂ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ) ॥ ਈ : ਭਾਬੀ, ਨਾਈ, ਖਾਈ, (ਇਆ) : ਅ : ਰੱਦੀ, ਸੱਜੀ, ਜੀਅ । । ਆਂ · ਅੱਖੀਆਂ, ਰੱਖੀਆਂ । ਏ : ਧੀਏ, ਕੁੜੀਏ, ਸਹੁਰਏ । ਨੀ ਓ : ਸਹੁਰੀਓ, ਕੁੜੀਓ, ਧੀਓ । ਏ ਉ : ਪਿਉ, ਘਿਉ, ਹੜਿਉ ( = ਮੁੰਡਿਉ) : ਮੁੜਿਉ) ਤੇ ਆ : ਮੁਆ, ਬੁਆਲ ( = ਉਭਾਲ ਦਾ ਵਰਣ-ਵਿਪਰਜਨ) ਤੇ ਆ : ਜੂਠਾ, ਬੂਥਾ, : ਭੂਆ (ਜਾਂ ਬੁਆ) ਤੇ ਏ : ਜੂਏ, ਬੂਹੇ : ਕੂਏ ( = ਬੋਲੇ, ਭਾਵ ਉਹ ਬਲ) ਤੂੰ ਓ : ਕੂਓ, ਊਹੋ । ਈ : ਰੋਈ, ਹੋਈ, ਛੇੜੀ । ਤੇ ਇ ਆ : ਖੋਇਆ, ਰੋਇਆ, ਖਲੋਇਆ, ਮੋਇਆ । ਤੋਂ ਆ : ਖੜੋਤਾ, ਓਖਾ (ਜਾਂ ਔਖਾ) ; ਖੋਆ। 5 ਏ : ਮੋਏ; ਰੋਏ । ਦੇ ਆ : ਦੇਆ (ਦਿਆ) ਆਖਿਆ, ਤੜਫਆ । ਈ ਐ : ਆਖੀਐ, ਕਰੀਐ, ਈਐ ॥ ਉ ਇ ਆ : ਕੁਇਆ, ਦਇਆ, ਸੂਇਆ । ४१
