ਪੰਨਾ:ਬੁਝਦਾ ਦੀਵਾ.pdf/40

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
(ਪੰਨਾ:Bujhda diwa.pdf/40 ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

ਇਹ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਸੁਣਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ।"

ਪਰ 'ਅਕਰਹਾ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਮਿਲਿਆ।

ਸਮੁੰਦਰੀ ਲਹਿਰਾਂ ਦੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਤੇ ਹਵਾ ਦੀ ਸਰਸਰਾਹਟ ਦੇ ਸਿਵਾ ਕੋਹਾਨਾ ਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਓਹ ਬੜਾ ਚਿਰ ਉਡੀਕਦੀ ਰਹੀ, ਪਰ ਅੰਤ ਓਸ ਨੇ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਨਕਾਬ ਲਾਹ ਦਿਤਾ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ।

ਹਵਾ ਵਿਚ ਚੀਖ਼ ਗੁੰਜੀ - ਪੁਜਾਰੀ ਦੀ ਨੂਰ ਨਾਲ ਚਮਕਦੀ ਹੋਈ ਲਾਸ਼ ਮਹਾਤਮਾ ਬੁਧ ਦੀ ਗੋਦ ਵਿਚ ਬੇ-ਦਮ ਪਈ ਸੀ।

"ਆਹ ਤੁਹਾਡਾ ਇਹ ਭਿਆਨਕ ਜਵਾਬ !" ਓਸ ਨੇ ਧਾਹਾਂ ਮਾਰ ਕੇ ਆਖਿਆ- “ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੀ ਸਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਜਵਾਬ ਏਡਾ ਭਿਆਨਕ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੇ ਫੇਰ ਓਹ ਮਹਾਤਮਾ ਬੁਧ ਦੇ ਬੁੱਤ ਸਾਹਮਣੇ , ਝੁਕ ਗਈ ਤੇ ਦੁਖੀ ਦਿਲ ਨਾਲ ਬੋਲੀ-“ਮਹਾਂ ਬੁਧ ਜੀਓ ! ਅਕਰਹਾ ਮੇਰਾ ਹੈ, ਓਹ ਮੇਰਾ ਹੀ ਹੋ ਕੇ ਰਹੇਗਾ..........|"

ਮਹਾਤਮਾ ਬੁਧ ਦਾ ਬੁੱਤ ਚੰਦ੍ਰਮਾਂ ਦੀ ਚਾਂਦਨੀ ਵਿਚ ਇਉਂ ਜਾਪਦਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਖਿਆਤ ਮਹਾਤਮਾ ਬੁਧ ਬੈਠੇ ਹਨ | ਪੁਜਾਰੀ ਦਾ ਨੂਰੀ ਲਾਸ਼ ਉਤੇ ਕੋਹਾਨਾ ਦਾ ਬੇਜਾਨ ਜਿਸਮ ਪਿਆ ਸੀ ।