ਪਹਿਲਾ ਪਿਆਰ
141
ਫਿਲਿਪ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਝਪਕੀਆਂ। "ਕੁਝ ਤਾਂ ਸੀ। ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਛੁਪਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਵਧਾਨ ਸੀ - ਦੇਖੋ ਨਾ, ਮਿਸਾਲ ਵਜੋਂ ਅਗਰ ਤੁਸੀਂ ਬਘੀ ਕਿਰਾਏ ਤੇ ਕਰਦੇ ਹੋ, ਜਾਂ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵੀ ਐਸੀ ਚੀਜ਼, ਤੁਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਲਏ ਬਿਨਾਂ ਸਾਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ।"
ਮੈਂ ਫਿਲਿਪ ਨੂੰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਆਪ ਮੰਜੇ ਤੇ ਢੇਰੀ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਆਹਾਂ ਨਹੀਂ ਭਰੀਆਂ, ਮੈਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਅੱਗੇ ਹਾਰ ਨਹੀਂ ਮੰਨੀ; ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਦੋਂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਹੋਇਆ; ਮੈਂ ਉਵੇਂ ਹੈਰਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅਨੁਮਾਨ ਲਾਉਣ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ। ਜੋ ਕੁਝ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਉਹ ਓਨਾ ਸੀ ਜਿੰਨਾ ਕੁ ਮੈਂ ਸਹਿਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ; ਇਸ ਅਚਾਨਕ ਖੋਜ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦਬੋਚ ਲਿਆ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਸਾਰੇ ਫੁੱਲ ਇੱਕੋ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਡਿੱਗ ਪਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਦੁਆਲੇ ਮਿਧੇ ਅਤੇ ਖਿਲਰੇ ਪਏ ਸਨ।
XX
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਹਿਰ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਵੇਰ ਵੇਲੇ ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਉਸਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਕਿਸੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੁਣਿਆ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਰੋਣ ਤੋਂ ਹਟ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋ ਗਈ, ਅਤੇ ਖਾਣ ਲਈ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਮੰਗਿਆ। ਪਰ ਉਹ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਆਈ, ਅਤੇ ਚਲੇ ਜਾਣ ਦਾ ਆਪਣਾ ਪੱਕਾ ਇਰਾਦਾ ਕਾਇਮ ਰੱਖਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਭਟਕਦਾ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ ਜ਼ੈਸੇਕਿਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਂ ਇੱਕ ਅਸਧਾਰਨ ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਿਆ। ਮੇਰਾ
