(੧੮੯)
ਔਰ ਇਸ ਕੇ ਬਹਿਨੇ ਕਾ ਕਿਆ ਕਾਰਣ ਹੈ ਯਿਹ ਬਿਚਾਰ ਕਰ ਉਸੀ ਓਰ ਚਲਾ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਏਕ ਬਡਾ ਬ੍ਰਿਖ ਸਾਮਨੇ ਸੇ ਦਿਖਾਈ ਦੀਆ ਜਬ ਉਸਕੇ ਪਾਸ ਪਹੁੰਚਾ ਤੋ ਦੇਖਾ ਕਿ ਉਸਕੀ ਡਾਲੀਓਂ ਮੇਂ ਸੈਂਕੜੇ ਮਨੁੱਖਯੋਂ ਕੇ ਸਿਰ ਲਟਕਤੇ ਹੈਂ ਉਸਕੇ ਨੀਚੇ ਏਕ ਤਾਲਾਬ ਬਹੁਤ ਸੁਢਾਰ ਮੂਹੋਂ ਮੂੰਹ ਭਰਾ ਹੈ ਔਰ ਉਸੀ ਕਾ ਪਾਨੀ ਜੰਗਲ ਕੀ ਓਰ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਹਾਤਮ ਉਸ ਬ੍ਰਿਖ ਕੇ ਨੀਚੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤਬ ਜਿਤਨੇ ਸਿਰ ਉਸ ਬ੍ਰਿਖ ਮੇਂ ਲਟਕਤੇ ਥੇ ਕਹਿ ਕਹਾਕੇ ਹਸਨੇ ਲਗੇ ਯਿਹ ਦੇਖ ਕਰ ਹਾਤਮ ਕੋ ਅਚੰਭਾ ਹੂਆ ਕਿ ਕਟੇ ਹੁਏ ਸਿਰ ਹਸਤੇ ਹੈਂ ਔਰ ਉਨਸੇ ਰੁਧਿਰ ਕੀ ਬੂੰਦੇਂ ਟਪਕ ਟਪਕ ਕਰ ਤਾਲਾਬ ਮੇਂ ਗਿਰਤੀ ਹੈਂ ਔਰ ਰੁਧਿਰ ਭਰਾ ਪਾਨੀ ਹੋਕੇ ਨਦ ਮੇਂ ਚਲਾ ਜਾਤਾ ਹੈ ਇਤਨੇ ਮੈਂ ਉਸਕੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਿ ਇਕ ਸਿਰ ਪਰ ਜਾ ਪੜੀ ਜੋ ਸਭ ਸਿਰੋਂ ਸੇ ਊਪਰ ਲਟਕਤਾ ਥਾ ਹਾਤਮ ਕੋ ਉਸੇ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਮੂਰਛਤ ਆ ਗਈ ਜਬ ਚੇਤ ਹੁਆ ਤਬ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੇਂ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਕਾ ਭੇਦ ਬਿਨ ਜਾਨੇ ਕਿਸੀ ਸੇ ਕੈਸੇ ਕਹੂੰਗਾ ਅਬ ਉਚਿਤ ਯਿਹ ਹੈ ਕਿ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਯਹਾਂ ਰਹਿਕਰ ਸਮਝ ਲੀਜੀਏ ਕਿ ਯਿਹ ਕਿਆ ਭੇਦ ਹੈ ਇਸੀ ਸੋਚ ਮੇਂ ਯਿਹ ਦਿਨ ਭਰ ਰਹਾ ਇਤਨੇਮੇ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ ਤਬ ਹਾਤਮ ਏਕ ਕੋਨੇ ਮੇਂ ਛਿਪ ਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਸਾਰੇ ਬ੍ਰਿਖ ਕੀ ਡਾਲੀਓਂ ਸੇ ਸਿਰ ਛੂਟ ਛੂਟ ਕੇ ਤਾਲਾਵ ਮੇਂ ਗਿਰ ਪੜੇ ਉਸ ਤਾਲਾਵ ਮੇਂ ਬੈਠਕ ਅਤਿ ਸੁਘੜ ਬਨੀ ਥੀ ਉਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਸੁਥਰਾ ਬਿਛੌਨਾ ਬਿਛਾਇਆ ਗਿਆ ਔਰ ਏਕ
