ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/212

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
(ਪੰਨਾ:Sabha shingar.pdf/212 ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੨੧੧)

ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਪੜ੍ਹਾ ਕਿ ਏਕ ਪਹਾੜ ਧਰਤੀ ਸੇ ਨਿਕਲ ਹਾਤਮ ਕੇ ਸਿਰ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾ ਸਰਤਕ ਨੇ ਪੁਕਾਰਾ ਕਿ ਹਾਤਮ ਸੰਭਲ ਜਾਹ ਯਿਹ ਦੁਸਰਾ ਜਾਦੂ ਹੈ ਫਿਰ ਹਾਤਮ ਨੇ ਇਸਮ ਆਜ਼ਮ ਪੜ੍ਹਕੇ ਫੂਕਾ ਤੋ ਵਹ ਪਹਾੜ ਕੰਕਰੀਆਂ ਹੋ ਕਰਕੇ ਉਨਹੀਂ ਕੇ ਸਿਰ ਪਰ ਜਾ ਪੜਾ ਉਸ ਨੇ ਚਾਰ ਹਜ਼ਾਰ ਜਾਦੂਗਰ ਮਰੇ ਔਰ ਏਕ ਬਡਾ ਪੱਥਰ ਸ਼ਾਮਅਹਿਮਰ ਕੇ ਸਿਰ ਪਰ ਆਯਾ ਪਰ ਵੁਹ ਅਪਨੇ ਜਾਦੂ ਕੇ ਬਲ ਸੇ ਬਚ ਗਿਆ ਔਰ ਪੱਥਰ ਕਿਸੀ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਜਾ ਪੜਾ ਤਬ ਹਾਤਮ ਇਸਮ ਆਜ਼ਮ ਪੜ੍ਹਤਾ ਹੁਆ ਆਗੇ ਬੜਾ ਸ਼ਾਮ ਅਹਿਮਰ ਨੇ ਜਬ ਦੇਖਾ ਕਿ ਹਾਤਮ ਨਿਰਭਯ ਚਲਾ ਆਤਾ ਹੈ ਔਰ ਮੁਝਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਤੇ ਦੇਖ ਪੜਤਾ ਹੈ ਫਿਰ ਏਕ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹਕੇ ਐਸਾ ਫੂਕਾ ਕਿ ਚਾਰ ਅਜਗਰ ਬਹੁਤ ਬਡੇ ਉਪਜੇ ਪਰ ਉਸੀ ਕੇ ਲਸ਼ਕਰ ਪਰ ਜਾ ਗਿਰੇ ਔਰ ਸਬ ਲਸ਼ਕਰ ਨਿਗਲ ਗਏ ਕੇਵਲ ਤੀਨ ਮਨੁਖਯ ਬਚੇ ਫਿਰ ਸ਼ਾਮ ਅਹਿਮਰ ਨੇ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜ੍ਹਕੇ ਫੂਕਾ ਤੋ ਅਜਗਰੋਂ ਨੇ ਨਿਗਲੇ ਹੂਓ ਕੋ ਉਗਲ ਦੀਆ ਔਰ ਆਪ ਫਿਰ ਗਏ ਯਿਹ ਦੇਖ ਕਰ ਤੀਨ ਹਜ਼ਾਰ ਜਾਦੂਗਰ ਪ੍ਰਾਣ ਭੈ ਸੇ ਭਾਗੇ ਸ਼ਾਮ ਅਹਿਮਰ ਨੇ ਅਪਨਾ ਸਾ ਪੁਕਾਰ ਪੁਕਾਰ ਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਤ ਭਾਗੋ ਔਰ ਧੀਰਜ ਦੀ ਪਰ ਕਿਸੀ ਨੇ ਨਾ ਸੁਨੀ ਜਬ ਸ਼ਾਮ ਅਹਿਮਰ ਨੇ ਦੇਖਾ ਕਿ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਫਿਰਤਾ ਤਬ ਉਸਨੇ ਏਕ ਐਸਾ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜਾ ਕਿ ਵੁਹ ਸਬ ਉਸੀ ਬਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਖ ਹੋ ਗਏ ਔਰ ਆਪ ਇਕੇਲਾ ਹਾਤਮ ਕੇ ਸਾਮਨੇ ਆਕੇ ਮੰਤ੍ਰ ਪੜਨੇ ਲਗਾ ਜਬ ਦੇਖਾ ਕਿ ਹਾਤਮ ਪਰ ਕੋਈ ਮੰਤ੍ਰ