(੩੨੬)
ਬਡੇ ਪ੍ਰਬੀਨ ਕੋ ਉਸ ਫ਼ੌਜ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਕੇ ਪਾਸ ਭੇਜਾ ਕਿ ਹਮ ਲੜਨੇ ਕੋ ਨਹੀਂ ਆਏ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਸੇ ਮਿਲਨੇ ਕਾ ਅਭਿਲਾਖ ਹੈ ਉਸਨੇ ਯਿਹ ਸੁਨਕਰ ਕਹਿਲਾ ਭੇਜਾ ਕਿ ਆਪ ਸੁਖ ਸੇ ਯਹਾਂ ਡੇਰਾ ਕਰੋ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਸੇ ਮਿਲਾਪ ਹੋ ਜਾਏਗਾ ਔਰ ਅਪਣੇ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੋ ਯਹੀ ਆਸਾ ਲਿਖਕੇ ਭੇਜਾ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਆਗਯਾ ਕੀ ਕ ਜੋ ਇਨਕਾ ਯਿਹ ਮਨੋਰਥ ਹੈ ਤੋ ਬਡੀ ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਟਾ ਸੇ ਅਪਨੇ ਸਾਥ ਲਾਕੇ ਅਤਿ ਅੱਛੇ ਮਕਾਨ ਮੇਂ ਠਹਿਰਾਦੋ ਔਰ ਮਿਹਰਿਆਵਰ ਕਈ ਮੰਤ੍ਰੀਓਂ ਔਰ ਥੋੜੇ ਸੇ ਲੋਗੋਂ ਕੋ ਸਾਥ ਲੇਕਰ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਆਏ ਲਸ਼ਕਰ ਕੋ ਕਿਸੀ ਸ਼ਹਿਰ ਕੇ ਸਮੀਪ ਕਿਸੀ ਬਾਗ਼ ਮੇਂ ਰਹਿਨੇ ਕਾਂ ਹੁਕਮ ਦੀਆ ਫਿਰ ਮਾਹਿਯਾਰ ਸੁਲੈਮਾਨੀ ਨੇ ਏਕ ਅਮੀਰ ਕੋ ਮਿਹਰਆਵਰ ਕੇ ਪਾਸ ਭੇਜਾ ਕਿ ਕਿਸ ਲੀਏ ਆਪ ਯਹਾਂ ਤਕ ਪਹੁੰਚੇ ਹੋ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਯਮਨ ਕੇ ਪਾਦ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਕੋ ਆਪ ਕੇ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਾ ਬਡਾ ਅਭਿਲਾਖ ਹੈ ਮੈਂ ਉਸਕੋ ਲਾਯਾ ਹੂੰ ਵੁਹ ਬਹੁਤ ਚਤੁਰ ਔਰ ਬਡਾ ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਆਪ ਉਸਕੋ ਦੇਖਕਰ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਗੇ ਯਹ ਸੁਨਕਰ ਪਹਿਲੇ ਤੋ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਖਾਨਾ ਭੇਜਾ ਦੂਸਰੇ ਦਿਨ ਹਾਤਮ ਕੋ ਏਕ ਜੜਾਊ ਕੁਰਸੀ ਪਰ ਬਿਠਲਾ ਬਡੇ ਆਦਰ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਆਪ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਕਿਸ ਮਨੋਰਥ ਕੇ ਲੀਏ ਆਏ ਹੈਂ ਔਰ ਆਪ ਯਹਾਂ ਪਰ ਕੈਸੇ ਆਨ ਪਹੁੰਚੇ ਹਾਤਮ ਬੋਲਾ ਕਿ ਈਸ਼੍ਵਰ ਬਡਾ ਸਮਰੱਥ ਹੈ ਉਸਨੇ ਪਹੁੰਚਾਯਾ ਹੈ ਫਿਰ ਮੋਤੀ ਕਾ ਨਮੂਨਾ ਜੋ ਹੁਸਨਬਾਨੋ ਨੇ ਉਸਕੋ ਦੀਆ ਥਾ
