ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/364

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
(ਪੰਨਾ:Sabha shingar.pdf/364 ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੩੬੨)

ਦੀਆ ਕਿ ਇਨਕੋ ਅੱਛੇ ਸੇ ਏਕ ਛੋਟੇ ਮਕਾਨ ਮੇਂ ਉਤਰਵਾ ਔਰ ਬਾਵਰਚੀ ਖਾਨੇ ਕੇ ਦਾਰੋਗੇ ਸੇ ਕਹਿਦੋ ਕਿ ਸਾਂਝ ਸਵੇਰੇ ਦੋਨੋਂ ਸਮੇ ਪਰ ਖਾਨਾ ਖਾਨੇ ਕੋ ਪਹੁੰਚਾਯਾ ਕਰੇ ਔਰ ਕਈ ਖ਼ਿਦਮਤਗਾਰ ਕਾਮ ਕੇ ਲੀਏ ਇਨਕੇ ਪਾਸ ਭੇਜਦੋ ਯਿਹ ਕਹਿ ਕਰ ਹਾਤਮ ਕੀ ਓਰ ਦੇਖਕੇ ਬੋਲੇ ਕਿ ਹਮਾਰਾ ਮਨ ਇਹ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰਸ ਦਿਨ ਆਪ ਯਹੀਂ ਰਹੋ ਔਰ ਹਮਾਰੀ ਸਭਾ ਕਾ ਆਨੰਦ ਬਢਾਓ ਔਰ ਅਪਨੀ ਮੀਠੀ ਮੀਠੀ ਬਾਤੇਂ ਸੁਨਾਕੇ ਹਮ ਸਭ ਕੋ ਆਨੰਦ ਦੋ ਹਾਤਮ ਵਹਾਂ ਆ ਰਹਾ ਔਰ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਪਾਸ ਰਹਿਨੇ ਲਗਾ ਇਸੀ ਭਾਂਤ ਛੇ ਮਹੀਨੇ ਬੀਤੇ ਨਿਦਾਨ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਉਸ ਪਰ ਐਸਾ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋਯਾ ਕਿ ਜੋ ਏਕ ਦਿਨ ਨ ਦੇਖਤਾ ਤੋ ਚੈਨ ਨ ਪੜਤਾ ਬੁਲਵਾ ਹੀ ਲੇਤਾ ਨਿਦਾਨ ਪ੍ਰਾਣ ਮਨ ਸੇ ਅਧਿਕ ਹੇਤ ਕਰਤਾ ਔਰ ਅਪਨੇ ਮੰਤ੍ਰੀਓਂ ਸੇ ਕਹਿਤਾ ਕਿ ਜੋ ਯਿਹ ਸਦੀਵ ਮੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾ ਰਹਿਨਾ ਅੰਗੀਕਾਰ ਕਰੇ ਸੁਖ ਸੇ ਦਿਨ ਕਟੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੋ ਸੁਨਕਰ ਵੁਹ ਕਹਿਤੇ ਕਿ ਆਪ ਸੱਚ ਕਹਿਤੇ ਹੈਂ ਯਿਹ ਐਸੇ ਹੀ ਸੁਸ਼ੀਲ ਮਧਰ ਬਾਣੀ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਪਾਸ ਰਹਿਨੇ ਯੋਗਯ ਹੈ ਏਕ ਦਿਨ ਜੋ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੋ ਪ੍ਰਸੰਨ ਬੈਠੇ ਹੁਏ ਦੇਖਾ ਤੋ ਕਈ ਬਹੁਤ ਮੂਲ ਲੀਏ ਹੁਏ ਮਾਨਕ ਔਰ ਹੀਰੇ ਔਰ ਪੰਨੇ ਫਿਰ ਨਿਵੇਦਨ ਕੀਏ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਮਨ ਸੇ ਤੇਰਾ ਬਡਾ ਗੁਣ ਮਾਨਤਾ ਹੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਮੁਝਕੋ ਕਿਉਂ ਲੱਜਾਤਾ ਹੈਂ ਮੈਂ ਤੁਮ ਸੇ ਲੱਜਿਤ ਹੋਤਾ ਹੂੰ ਕਯੋਂਕਿ ਇਤਨੇ ਦਿਨੋਂ ਸੇ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਪਾਸ ਹੈ ਮੁਝ ਸੇ ਕੁਝ ਅਕਾਂਖਯਾ ਨਾ ਕੀ ਮੇਰਾ ਜੀ