ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/43

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
(ਪੰਨਾ:Sabha shingar.pdf/43 ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੪੨)

ਜੋ ਪਰੇਰੂ ਕੇ ਸਿਰ ਕਾ ਭੇਜਾ ਇਸਕੇ ਘਾਵ ਪਰ ਲਗੇ ਤੋ ਬਾਤ ਕਹਿਤੇ ਹੀ ਆਗਮ ਹੋ ਜਾਏ ਪਰ ਯਿਹ ਬਹੁਤ ਕਠਿਨ ਹੈ ਇਸਲੀਏ ਕਿ ਮਜਿੰਦਰਾਂ ਕੇ ਬਨ ਮੇਂ ਵੁਹ ਏਕ ਜੀਵ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੀ ਦੇਹੀ ਮੋਰ ਕੇ ਸਮਾਨ ਹੈ ਔਰ ਸਿਰ ਮਨੁੱਖ ਕਾ ਸਾ ਜੋ ਕੋਈ ਉਸਕੇ ਪਾਸ ਜਾਤਾ ਹੈ ਔਰ ਸ਼ਰਬਤ ਪਿਲਾਤਾ ਹੈ ਵੁਹ ਮਸਤ ਹੋ ਕਰ ਨਾਚਨੇ ਲਗਤਾ ਹੈ ਔਰ ਤਮਾਸ਼ੇ ਦਿਖਾਤਾ ਹੈ ਵਹੀ ਮਨੁੱਖ ਇਸਤ੍ਰੀ ਕੇ ਸਮਾਨ ਉਸੇ ਸੰਗ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਯਿਹ ਸੁਨਕਰ ਗੀਦੜੀ ਬੋਲੀ ਕਿ ਐਸਾ ਕੌਣ ਹੈ ਜੋ ਉਸਕਾ ਸਿਰ ਕਾਟ ਲਾਵੇ ਔਰ ਹਾਤਮ ਕੋ ਅੱਛਾ ਕਰੇ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਜੋ ਤੁ ਸਾਤ ਦਿਨ ਦਿਨ ਕੋ ਦਿਨ ਰਾਤ ਕੋ ਰਾਤ ਸਮਝੇਨਾ ਕੁਛ ਖਾਏ ਨਾ ਪੀਏ ਪਾਣੀ ਆਠੋਂ ਪਹਿਰ ਉਸਕੀ ਸੁਧ ਲੀਏ ਰਹੇਂ ਤੋ ਮੈਂ ਜਾਉਂ ਔਰ ਸਿਰ ਉਸ ਕਾ ਕਾਟ ਲਾਊਂ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਇਸ ਸੇ ਕਿਆ ਭਲਾ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਕਾ ਉਪਕਾਰ ਪਸ਼ੂ ਸੇ ਹੋਵੇ ਨਿਦਾਨ ਵੁਹ ਉਨ ਦੋਨੋਂ ਕੋ ਵਹਾਂ ਛੋਡ ਗਿਆ ਜਬ ਵੁਹ ਮਾਜਿੰਦਰਾਂ ਕੇ ਬਨ ਮੈਂ ਪਹੁਚਾ ਤਬ ਪਰੇਰੂ ਉਸਕੋ ਕਿਸੀ ਬ੍ਰਿਛ ਕੇ ਨੀਚੇ ਸੋਤਾ ਪਿਆ ਨਜ਼ਰ ਆਯਾ ਪਾਸ ਜਾਕਰ ਉਸਕਾ ਸਿਰ ਐਸਾ ਖੀਂਚਾ ਕੀ ਧੜ ਸੇ ਸਿਰ ਅਲਗ ਹੋ ਗਿਆ ਤਬ ਉਸਕੋ ਲੇ ਅਪਨੇ ਕਹਿਨੇ ਕੇ ਸਮਯ ਪਰ ਆਨ ਪਹੁੰਚਾ ਵੁਹ ਗੀਦੜੀ ਭੀ ਉਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹਾਤਮ ਕੀ ਰਖਵਾਲੀ ਮੇਂ ਬੈਠੀ ਰਹੀ ਉਸਕੇ ਆਨੇ ਤਕ ਉਸਨੇ ਚਿੜੀਆ ਕੇ ਬੱਚੇ ਕੋ ਭੀ ਹਾਤਮਕੇ ਪਾਸ ਨਾ ਆਨੇ ਦੀਆ ਰਾਤ ਦਿਨ ਉਸਕੇ ਸਿਰਹਾਨੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ ਜਾਗਾ ਕਰਤੀ ਰਹੀ ਔਰ ਹਾਤਮ ਭੀ ਪੜੇ