(੩)
ਤੁਮ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਯਹ ਬਾਤ ਵਿਦਿਤ ਕਰਦੋ ਕਿ ਮੇਰੇ ਰਾਜ ਮੇਂ ਆਜ ਜਿਸਕੇ ਘਰ ਬਾਲਕ ਉਪਜਾ ਹੋ ਵੁਹ ਆਜ ਕੇ ਦਿਨ ਸੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਨੌਕਰ ਹੈ ਔਰ ਉਨਕੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਰਾਜ ਮੰਦਰ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚਾਇ ਜਾਵੇਂ ਉਨਕਾ ਪਾਲਨ ਭੀ ਯਹਾਂ ਹੀ ਹੋਗਾ ਉਸਕੇ ਦੇਸ਼ ਮੇਂ ਉਸ ਦਿਨ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਲੜਕੇ ਉਤਪੰਨ ਹੂਏ ਥੇ ਯਿਹ ਆਗਯਾ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਸਭ ਕੇ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਅਪਨਾ ਅਪਨਾ ਬਾਲਕ ਰਾਜ ਮੰਦ੍ਰ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚਾਇ ਗਏ ਉਸੀ ਸਮਯ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ ਦਾਈਆਂ ਨੌਕਰ ਰੱਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਔਰ ਏਕ ਏਕ ਲੜਕਾ ਉਨਕੋ ਸੌਪਾ ਗਿਆ ਔਰ ਚਾਰ ਦਾਈਆਂ ਹਾਤਮ ਕੇ ਲੀਏ ਨਿਯਤ ਹੂਈਂ ਵੁਹ ਕਿਸ ਕਿਸ ਭਾਂਤਿ ਸੇ ਥਪਕੀਆਂ ਦੇ ਦੇ ਚੁਮਕਾਰਤੀਆਂ ਥੀਂ ਕਿ ਵੁਹ ਕਿਸੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੂਧ ਪੀਏ ਪਰ ਵੁਹ ਆਂਖੇਂ ਨ ਖੋਲ੍ਹਤਾ ਔਰ ਨਾ ਕਿਸੀ ਸਨਮੁਖ ਮੇਂ ਰੋਤਾ ਜਬ ਵੁਹ ਸਮਾਚਾਰ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਪਹੁੰਚਾ ਵੁਹ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਅਤਿ ਚਿੰਤਾ ਕਰ ਅਪਨੇ ਮੰਤ੍ਰੀਓਂ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਤੁਮ ਸਿਆਂਣੇ ਕੋ ਸ਼ੀਘ੍ਰ ਬੁਲਾਵੋ ਸਿਆਣੋਂ ਨੇ ਆਕਰ ਬਿਨਤੀ ਕੀ ਕਿ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ਯਿਹ ਜਗਤ ਕਾ ਹਾਤਮ ਹੋਗਾ ਅਕੇਲਾ ਦੂਧ ਨ ਪੀਏਗਾ ਪਹਿਲੇ ਸਭ ਬਾਲਕੋਂ ਕੋ ਪਿਲਵਾਕਰ ਪੀਛੇ ਆਪ ਪੀਏਗਾ ਔਰ ਜਬਤਕ ਜੀਤਾ ਰਹੇਗਾ ਅਕੇਲਾ ਭੋਜਨ ਅਰ ਜਲ ਪਾਨ ਨ ਕਰੇਗਾ ਨਿਦਾਨ ਜਬ ਵੁਹ ਸਭ ਲੜਕੇ ਦੂਧ ਪੀਚੁਕੇ ਤਬ ਹਾਤਮ ਨੇ ਭੀ ਪੀਆ ਔਰ ਜਬ ਸੇ ਜਨਮ ਹੂਆ ਤਬ ਸੇ ਰੋਤਾ ਨਾ ਅਕੇਲਾ ਖਾਤਾ ਔਰ ਅਚੇਤ ਹੋ ਕਰਕੇ ਸੋਤਾ ਜਬ ਦੂਧ ਛੁਡਾਯਾ ਗਿਆ ਤਬ ਉਨਹੀਂ ਛੇ ਹਜ਼ਾਰ
