(੬੧)
ਛੋਰ ਤਬ ਉਸਨੇ ਜਾਨਾ ਕਿ ਦਸ਼ਤਹਵੈਦਾ ਯਹੀ ਹੋਗਾ ਔਰ ਵੁਹ ਮਨੁੱਖਯ ਯਹੀ ਹੋਗਾ ਜੋ ਕਹਿਤਾ ਹੈ ਕਿ ਏਕ ਬੇਰ ਦੇਖਾ ਔਰ ਦੂਸਰੀ ਬੇਰ ਦੇਖਨੇ ਕੀ ਅਭਿਲਾਖਾ ਹੈ ਅਬ ਉਸੇ ਢੂੰਡ ਇਸੀ ਬਿਚਾਰ ਮੇਂ ਇਧਰ ਉਧਰ ਫਿਰਤਾ ਥਾ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਕਿਸੀ ਓਰ ਸੇ ਯੇਹ ਸ਼ਬਦ ਉਸਕੇ ਕਾਨ ਮੇਂ ਆਯਾ ਕਿ ਏਕ ਬੇਰ ਦੇਖਾ ਦੂਸਰੀ ਬੇਰ ਦੇਖਨੇ ਕੀ ਅਭਿਲਾਖਾ ਹੈ ਐਸੇ ਹੀ ਦਿਨ ਭਰ ਮੇਂ ਤੀਸ ਬੇਰ ਸਾਤ ਦਿਨ ਤਕ ਯਿਹ ਸ਼ਬਦ ਬਾਰੰਬਾਰ ਉਸਕੇ ਕਾਨ ਮੇਂ ਆਯਾ ਜਬ ਆਠਵੇਂ ਦਿਨ ਸਾਂਝ ਸਮਯ ਵੁਹ ਸ਼ਬਦ ਉਸਕੇ ਕਾਨ ਮੇਂ ਆਯਾ ਤਬ ਉਸੀ ਓਰ ਦੌੜਾ ਗਿਆ ਤੋ ਕਿਆ ਦੇਖਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਜਲੀ ਦਾੜ੍ਹੀ ਕਾ ਏਕ ਮਨੁੱਖ ਧਰਤੀ ਪਰ ਬੈਠਾ ਹੈ ਹਾਤਮ ਨੇ ਉਸਕੇ ਆਗੇ ਜਾਕਰ ਸਲਾਮ ਕੀਆ ਉਸਨੇ ਉਸਕੇ ਸਲਾਮ ਕਾ ਉਤਰ ਦੇਕਰ ਕਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਕਹਾਂ ਸੇ ਆਏ ਹੋ ਔਰ ਇਸ ਜੰਗਲ ਮੇਂ ਤੁਮਾਰਾ ਕਿਆ ਕਾਮ ਹੈ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਇਸ ਖੋਜ ਕੇ ਲੀਏ ਅਪਣੇ ਸ਼ਹਿਰ ਸੇ ਨਿਕਲਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਮਨੇ ਐਸਾ ਕਿਆ ਦੇਖਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸਕੇ ਦੇਖਨੇ ਕੀ ਦੂਸਰੀ ਬੇਰ ਅਭਿਲਾਖਾ ਹੈ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਕੇ ਲੀਏ ਕਹੋ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਤੁਮ ਬੈਠੋ ਮੈਂ ਕਹੂੰਗਾ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਵੁਹ ਬੈਠ ਗਿਆ ਜਬ ਰਾਤ ਹੁਈ ਤਬ ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ ਔਰ ਦੋ ਕਟੋਰੇ ਪਾਨੀ ਕੇ ਅਪਨੇ ਆਪ ਹੀ ਉਨਕੇ ਆਗੇ ਆ ਰਹੇ ਏਕ ਰੋਟੀ ਔਰ ਏਕ ਪਾਣੀ ਕਾ ਕਟੋਰਾ ਉਸਨੇ ਆਪ ਲੀਆ ਔਰ ਦੂਸਰਾ ਹਾਤਮ ਕੋ ਦੀਆ ਦੋਨੋਂ ਨੇ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਈਂ ਔਰ ਪਾਣੀ ਪੀਆ
