(੯੧)
ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਇਸਕੋ ਮਾਰਤਾ ਹੂੰ ਤੋ ਦੁਖਦਾਈ ਠਹਿਰਤਾ ਹੂੰ ਜੇਕਰ ਨਹੀਂ ਮਾਰਤਾ ਤੋ ਯਿਹ ਮੁਝ ਕੋ ਨਹੀ ਛੋਡਤਾ ਯਿਹ ਸੋਚ ਕਰ ਵੁਹ ਮੁਹਰਾ ਜੋ ਰੀਛਕੀ ਲੜਕੀ ਨੇ ਦੀਆ ਥਾ ਪਗੜੀ ਸੇ ਖੋਲਕਰ ਆਪਨੇ ਮੂੰਹ ਮੇਂ ਰਖ ਲੀਆ ਔਰ ਉਸ ਸਾਂਪ ਕੋ ਅਪਨੇ ਹਾਥ ਸੇ ਪਕੜ ਏਕ ਹਾਂਡੀ ਮੇਂ ਬੰਦ ਕਰ ਛੁਰੀ ਨਾਲ ਅੰਗਨਾਈਂ ਮੇਂ ਮਨੁਖਯ ਕੇ ਡੀਲ ਭਰ ਗੜ੍ਹਾ ਖੋਦ ਕਰਕੇ ਗਾੜ ਦੀਆ ਔਰ ਆਪ ਤਖਤ ਪਰ ਜਾ ਬੈਠਾ ਰਾਤ ਕੇ ਪਿਛਲੇ ਪਹਿਰ ਲੜਕੀ ਕੋ ਚੇਤ ਹੂਆ ਔਰ ਅਪਨੇ ਮੁਖ ਪਰ ਘੁੰਘਟ ਨਿਕਾਲ ਕਹਿਨੇ ਲਗੀ ਕਿ ਤੂ ਅਨਜਾਨ ਕੌਨ ਹੈਂ ਔਰ ਤਖਤ ਪਰ ਕਿਸ ਲੀਏ ਬੈਠਾ ਹੈਂ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਹੇ ਮੂਰਖ ਤੂ ਇਤਨੀ ਹੀ ਦੇਰ ਮੇਂ ਮੁਝੇ ਭੂਲ ਗਈ ਮੈਂ ਵਹੀ ਹੂੰ ਕਿ ਕਲ ਤੇਰੇ ਬਾਪ ਕੇ ਲੋਗ ਮੁਝੇ ਹਾਥੋਂ ਹਾਥ ਲੇ ਆਏ ਥੇ ਇਸ ਬਾਤ ਕੇ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਉਸਨੇ ਅਪਨੀ ਦਾਈ ਔਰ ਖ਼ਵਾਸੀਓਂ ਕੋ ਪੁਕਾਰਾ ਔਰ ਕਹਾ ਕਿ ਯਿਹ ਕਿਆ ਕਾਰਣ ਹੈ ਕਿ ਆਜ ਯਿਹ ਬਿਦੇਸੀ ਜੀਤਾ ਬਚਾ ਦਾਈ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ ਪਰਮ ਕ੍ਰਿਪਾਲੂ ਹੈ ਇਸਕੀ ਰੱਖਿਆ ਕਰੀ ਤੁਮ ਆਪਨਾ ਤੋ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਕਹੋ ਅਬ ਕੈਸੀ ਹੋ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਆਜ ਮੁਝੇ ਅਪਨੀ ਦੇਹ ਹਲਕੀ ਸੀ ਮਾਲੂਮ ਹੋਤੀ ਹੈ ਮਹਾਂਮਾਰੀ ਰਹਿਤੀਥੀ ਫਿਰ ਦਾਈ ਹਾਤਮ ਕੇ ਪਾਸ ਗਈ ਔਰ ਪੂਛਨੇ ਲਗੀ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਮੈਂ ਤੁਮਸੇ ਬਾਤ ਨਾ ਕਰੂੰਗਾ ਸਬ ਬਾਤ ਉਸਕੇ ਬਾਪ ਸੇ ਕਹੂੰਗਾ ਇਤਨੇ ਮੇਂ ਸਵੇਰਾ ਹੋਯਾ ਔਰ ਪ੍ਰਾਤਹਕਾਲ ਕਾ ਸਤਾਰਾ ਚਮਕਾ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਆਨ
