ਪੰਨਾ:ਸਭਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ.pdf/95

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
(ਪੰਨਾ:Sabha shingar.pdf/95 ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ

(੯੪)

ਹੈਂ ਜੋ ਐਸਾ ਬਕਤਾ ਹੈ ਉਸਕੋ ਤੋ ਮਰੇ ਕੋ ਬਹੁਤ ਬਰਸ ਬੀਤੇ ਹੈਂ ਹਮ ਇਸ ਬਾਤ ਪਰ ਮਰਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਤੇਰੇ ਹਾਥ ਸੰਦੇਸਾ ਕਿਉਂ ਕਰ ਭੇਜਾ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਮਿੱਤ੍ਰੋਂ ਮੈਂ ਜਾਨਤਾ ਹੂੰ ਕਿ ਯੂਸਫ਼ ਸੌਦਾਗਰ ਕੀ ਹਵੇਲੀ ਚੀਨ ਮੇਂ ਸੌਦਾਗਰੋਂ ਕੇ ਮਹੱਲੇ ਮੈਂ ਹੈ ਔਰ ਉਸਸੇ ਅਧਿਕ ਉਸਨੇ ਏਕ ਹੋਰਭੀ ਪਤਾ ਦੀਆ ਹੈ ਜੇਕਰ ਸੁਨੋਤੋ ਕਹੂੰ ਉਨੋ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਕਹੋ ਬਹੁਤ ਅੱਛਾ ਫਿਰ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਉਸ ਕੋਠੜੀ ਕੇ ਪਾਸ ਜੋ ਉਸਕੇ ਸੌਣੇ ਕੀ ਜਗਹ ਥੀ ਉਸ ਪੇੜਕੇ ਨੀਚੇ ਬਹੁਤਸਾ ਧਨ ਰਤਨ ਕਾ ਗੜਾ ਹੈ ਉਸੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤਾ ਉਸਕੋ ਖੋਦੋ ਉਸਮੇਂ ਸੇ ਜੋ ਨਿਕਲੇ ਤੋਂ ਉਸਕੇ ਚਾਰ ਭਾਗ ਕਰੋ ਉਸਕਾ ਏਕ ਭਾਗ ਤੁਮ ਲੋਂ ਔਰ ਤੀਨ ਭਾਗ ਧਰਮ ਕੇ ਹੇਤ ਉਠਾ ਦੇਵੋ ਯਿਹ ਕਹਿਕੇ ਜੋ ਬ੍ਰਿਤਾਂਤ ਦੇਖਾ ਥਾ ਵੁਹ ਸਭ ਔਰੋਂ ਸੇ ਛੇਰੋਂ ਤਕ ਉਸਨੇ ਸਭ ਕਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਕਾਰਣ ਸੇ ਜੰਗਲ ਗਿਆ ਥਾ ਵੁਹ ਚਰਿੱਤ੍ਰ ਦੇਖਾ ਨਹੀਂ ਤੋ ਮੁਝੇ ਕਿਆ ਕਾਮ ਥਾ ਜੋ ਉਧਰ ਜਾਤਾ ਔਰ ਸੰਦੇਸਾ ਲੇਕਰ ਯਹਾਂ ਆਤਾ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਯਿਹ ਬਾਤ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੋ ਜਤਾਈਏ ਅਥਵਾ ਕੈਸੇ ਕਰੀਏ ਨਿਦਾਨ ਵੇ ਸਭ ਉਸਕੋ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਕੇ ਪਾਸ ਲੇਗਏ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਪੂਛਾ ਕਿ ਤਮਨੇ ਕਿਆ ਦੇਖਾ ਹੈ ਸਚ ਕਹੀਓ ਹਾਤਮ ਨੇ ਕਹਾ ਕਿ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਸਲਾਮਤ ਯੂਸਫ ਸੌਦਾਗੁਰ ਕੋ ਐਸੇ ਦੇਖਾ ਹੈ ਔਰ ਯਿਹ ਸੰਦੇਸਾ ਉਸਨੇ ਮੁਝੇ ਕਹਾ ਹੈ ਯਿਹ ਸੁਨਕਰ ਪਾਦਸ਼ਾਹ ਭੀ ਹਸਕਰ ਉਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗਾ ਕਿ ਕਿਆ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਮੇਂ ਕੋਈ ਫ਼ਸਤ ਲੇਨੇ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ