• ਗ ਇਸ ਮਾਤ ਲੋਕ (ਜਗ) ਵਚ ਅਪਨੇ ਦਮਾਗ ਦੇ ਸਰਗ ਲਆ ਵਗਾਂਦੇ ਹੈਨ। ਲੋਕ ਪੂਜਨ ਨਾ ਪੂਜਨ, ਗੰਗਾ ਦਾ ਦੋਸ ਕ? ਉਹ ਹਮੇਸ਼ ਨਿਰਮਲ ਤੇ ਸੱਧ ਹੈ । ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕਵਿਤਾ ਉਹੀ ਓਹਨਾਂ ਦੀ ਯਾਰ ਸੇ ਆ' ਰਯਾ ਕੌਮ ਦੇ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਡੇਰੇ ਲਾਨ ਤੋਂ ਪੈਹਲੇ, ਸਾਡੇ • ਕੇ 3 ਦਾ ਕੀ ਹਾਲ ਸੀ। ਇਸ ਗਲ ਦਾ ਕੁਝ ਥਹੁ ਪਤਾ ਲਗਦਾ। ਜਦ ਆਰਯਾ ਆਏ ਅਰ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਵਸੇ; ਦ8 ਦੇ ਗੀਤ ਤੇ ਸ਼ਲੋਕ ਰਿਵਦ ਵਿਚ ਹਨ | ਪਰਾਨ ਮਰਯਾ ਰਚਨਾ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਵੇਖਦੇ ਸਨ ਅ ਰ ਹੋਰ ਵ " ਵਿਚ ਵਸਦੇ ਸਨ । ਉਹ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਤੇ ਮਸਤ ਸਨ, ਹਨਾ ਦੀ ਯਾਚ ਸੀ ਉਹੀ ਦਲਦਾਰ, ਓਸੇ ਦੇ ਪੇਮ ਵਿਚ ਰੱਤੇ "ਆ ਨੇ ਇੰਦਰ, ਉ , ਮੋਘਵਯ, ਵਰਨ ਆਦਿ ਦੀ ਉਪ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਉਡਾਰੀ ਏਡੀ ਵਧੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਕਰਤਾ ਨਮੁਨਾ ਨਹੀਂ । ਹੌਲੀ ੨ ਵਸਤੁ ਤੋਂ ਦੇ ਰਚਨਾ ਤੋਂ ਰਚਨ ਵਾਲੇ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਵਖਿਆਂ | ਅਗਨੀ ਦੇਰ ਆਦਿ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਇਕ ਰੱਬੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਆਸਰੇ " ਅ ਚ ਅ3 ਨੂੰ ਓਸ ਵਿਚ ਲੋਪ ਹੋ ਗਈਆਂ, ਕਲ ਵਿਚ “ਇਕ” ਅਰ ਕਲ ਰਚਨਾ ਉਸ ਵਿਚ ਭਾ), ਦੇ ਸੀ ਤੇ ਪਜੇ, ਦਨ ਦੀ ਆਦਿ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਉੜ• ਬ, ਸਾਡੇ ਏਮ ਪੰਜਾਬ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਹੀ ਹੋਈ ਪਰ ਸ਼ੋਕ ਹੈ ਦੇਸ ਜੇਹੜਾ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਜਨਮ ਭੂਮੀ ਸੀ, ਅਜ ਕਲ ਏਸੇ ਚ ਏਡਾ ਹੀਨਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਹਸਦੇ ਤੇ ਠੱਠੇ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਕੀਤੀ । ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਇਸਦਾ ਨਮੂਨ ਵਲ ਗਏ ਰਚਨ ਵਾਯੂ, ਇੰਦਰ ਦੇ ਉਸੀ . ਬ੍ਰਹਮੰਡ ਵਿਚ ਇd. ਅਦੈਤ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਪੁਜੇ, ਦੇ ੫ ਪਦੋਸ਼ , ਸਾਡੇ ਦਸੇ ' fਕ ਉਹ ਦਸ ਜੇਹੜਾ ਗੁਨ ਵਿਚ ਏਡਾ ਹੀਨਾ : -5
