________________
(੭੫) (੭੧) ਕਿ ਓ ਬੇ ਨਿਗੂੰ ਅਸਤ ਓ ਬੇ ਚਗੂੰ । ਕਿ ਓ ਰਹਨੁਮਾ ਅਕਤ ਓ ਰਹਿ ਨਮੂੰ ॥ (۱) کہ او بے نگون است اروگوں - کہ اور نہاہت اور سیمنون ਕਿ - ਜੋ 6 = ਓਹ | ਕਿ = ਜੋ ਓ = ਓਹ ਬੇ ਨਿਗੂੰ-ਬੇ-ਨਿਗੂਨ - ਝੁਕਣ | ਰਹਨੁਮਾ = ਰਾਹ ਦਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਰਹਿਤ, ਜੋ ਕਿਸੇ ਅਗੇ ਨਾਂ ਝੁਕੇ ਅਸਤ = ਹੈ ਓ = ਓਹ --- ਬੇ ਚਰੀ - ਬੇ-ਮਾਨਿੰਦ= ਅਦੁਤੀਯ, ਜਿਸਦੇ ਨਾਲਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਅਰਥ ਅਸਤ = ਹੈ ਓ = ਓਹ ਵਾਲਾ ਰਹਿ ਨਮੂੰ = ਰਾਹ ਦਿਖਾਉਣ ਵਾਲਾ, ਗੁਰੂ ਜੋ ਓਹ (ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ) ਕਿਸੇ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਝੁਕਦਾ (ਅਤੇ) ਓਹ ਅਦੁਤੀਯ ਹੈ, ਜੋ ਓਹ ਰਾਹ ਦੇ ਦਿਖਾਉਣ ਵਾਲਾ ਓਹੀ ਗੁਰੂ ਹੈ। ਭਾਵ ਹੈ ਅਤੇ ਹੇ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ! ਦੇਖ ਕਿ ਉਸ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਗੇ ਝੁਕਣ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂ ਜੋ ਆਪਣ ਵੱਡੇ ਦੋ ਅਗੇ ਮੱਥਾ ਰੋਕਣ ਲਈ ਝੁਕਣਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਬੜਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਓਹ ਝੁਕਣ ਤੋਂ ਰਹਿਤ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਓਹ ਅਦੁਤੀਯ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਸਤੋਂ ਵੱਡਾ ਤਾਂ ਕੀ ਉਸ ਜੇਹਾ ਭੀ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਓਹੀ ਭੁੱਲਿਆਂ ਭਟਕਿਆਂ ਨੂੰ ਰਸਤਾ ਦਸਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਅਤੇ ਓਹੀ ਯਾਨ ਦਾ ਦਾਤਾ ਹੈ।
