ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/110

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੭੮ ) ਣਤਬਿੰਦਮਰਾਂਹਰਖਿਓਹੈ । ਆਗੇ ਸੱਤ ਧਸੇਰਨਮੱਧਸੁਕ੍ਰੋਧਕੈਜੁੱਧਹਿ ਕੋਂਸਰਖਿਓਹੈ । ਲੈਉਮਡਿਓਦਲਬਾਦਲਗੋਂਕਵਿਨੇਜਸੋਇਆਛਬਕੋ ਪਰਖਿਓਹੈ। ਤੀਰਚਲੇਇਮਬੀਰਨਕੇਬਹਮੇਘਮਨੋਬਲੁਕੈਬਰਖਿਓਹੈ- ॥੧੩੫॥ ਸਵੈਪਾ ॥ ਬੀਰਨਕੇ ਕਰਤੇਛੁਟਤੀਰਸਰੀਰਨਚੀਰਕੇਪਾਰ ਪੁਰਾਨੇ ।ਭੋਰਸਰਾਸਨਫੋਰਕੈਕਉਚਨਮੀਨਨਕੇਰਿਪਜਿਉਂਥਹਰਾਨੇ । ਘਾਇਲਗੇਤਨਚੰਡਅਨੇਕ ਭੈਣ ਚਲਿਓਬਹਿਕੇ ਸਰਤਾਨੈ । ਮਾਨ ਹਫਾਰਪਹਾਰਹੁੰਕੋਸਤਤੱਛਕਕੇਨਿਕਸੇਕਰਬਾਂਨੇ ॥੧੩੧॥ ਬੀਰਨਕੇ ਕਰਤੇ ਛੁਟਤੀਰਸੁਕੰਡਕਾਸਿੰਘਨਿਜਿਉਂਭਭਕਾਰੀ।ਲੈਕਰਬਾਨਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਗਦਾਗਹਿਚੱਕਛੁਰੀਅਉਕਟਾਰੀ। ਕਾਟਕੈਦਾਮਨਛੇਦਕੈਭੇਦਸਿੰ ਧਰਕੀਕਰੀਭਿੰਨਅੰਬਾਰੀ॥ਮਾਨਹੁ ਆਗਲਗਾਇਹਨੂੰਗਡਲੰਕਅਵਾਸ ਕੀਜਾਰੀਅਟਾਰੀ॥੧੩੨॥ ਤੋਰਕੈ ਮੋਰਕੈਦੈਤਨਕੇਮੁਖਘੋਰਕੈਚੰਡਮਹ ਅਸਲੀਨੋ ॥ ਜੋਰਕੈਕੋਰਕੈਠੋਰਕੈਬੀਰਸੁਰਾਛਸਕੋਹਤਕੈਤਿਹਦੀਨੋ ਖੋਰਕੈਤੋਰਕੈਬੋਰਕੈਦਾਨਵਲੈਤਿਨਕੇਕਰੇਹਾਡਚਬੀਨੋ ।ਸਉਣਕੋਂਪਾਨ ਕਰਿਓਜਿਉਂਦਵਾਹਰਿਸਾਗਰਕੋਜਲਜਿਉਂਰਿਖਪੀਨੋ ॥ ੧੩੩ ॥ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ਚੰਡਡਕੂਵੰਡਗਹਿਓਕਰਜੱਧਕਰਿਓਨਗਨੇਭਟਆਨੇ। ਮਾਰਦਈਸਭਦੈਤਚਮੁੰਤਿਹਸਉਣਤਜੰ ਬਕਝ ਅਘਾਨੇ । ਭਾਲ ਭਇ ਆਨਕਦੇਖਿਭਵਾਨੀਕੋਦਾਨਵਇਉਂਰਨਛਾਡ ਨੇ । ਪਉਨਕੇਨਗਉ ਨਕੇਤੇਜਤਾਪਤੇਪੀਪਰਕੇਜਿਉਂਪਾਤਉਡਾਨੇ ॥੧੩੪॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਆਹਵਮੈਖਿਝਕੈਬਰਚੰਡਕਰੰਧਰਕੈਹਰਿਪੈਅਰਿਮਾਰੇ । ਏਕਨਤੀਰਨ ਚੱਕਗਦਾਹਤਿਏਕਨਕੇਤਨਕੇਹਰਿਫਾਰੇ । ਹੈਦਲਗੈਦਲਪੈਦਲਘਾਇ ਕੈਮਾਰਰਥੀਬਿਰਥੀਕਰਡਾਰੇ । ਸਿੰਪੁਰਐਸੇਪਰੇਤਿਹਠਉਰਜਿਉਂਭੂਮਿ ਮੇਝੁੰਮਗਿਰੇਗਿਰਭਾਰੇ॥੧੩੫ ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਰਕਤ ਬੀਜਕੀਚਮੂੰ ਸਭ ਭਾਗੀਲਰਤਿਹਤਾਸ । ਕਹਿਓਦੈਤਪੁੰਨਿਘੇਰਿਕੈਕਰੋਂਚੰਡਕਾਨਾਸ ॥ ੧੩੬॥ ਸਵੈਯਾਂ ॥ ਕਾਨਨਮੈਸੁਨਿਕੈਇਹਬਾਤਸੁਬੀਰਫਿਰੇਕਰਮੈਅ ਸਿਲੈਕੇ । ਚੰਡਡਸੋਯੁੱਧਕਰਿਓਬਲਿਕੈਅਤਹੀਮਨਕੱਧਤਹੈਕੈ ਘਾਉਗੇਤਿਨਕੇਤਨਮੈਇਮਉਣਗਿਰਿਓਧਰਨੀਪਰਚੋਐਕੈ। ਆ ਗਲਗੇਜਿਮੁਕਾਨਨਮੈਤਨਤਿਉਰਹੀਬਾਨਨਕੀਧੁਨਿਹੁਇਕੈ॥੧੩੭॥ ਸਵੈਯਾ !! ਆਇਸਪਾਇਕੈਦਾਨਵਕੋਦਲੁਚੰਡਕੇ ਸਾਮੁਹਿਆਇ ਅਰਿ ਓਹੈ। ਢਾਲ ਅਤੇਸਾਂਗਕ੍ਰਿਪਾਨਨਿਲੈਕਰਿਮੈਬਰਬੀਰਨਜਪਕਰਿਓਹੈ। ਫੇਰਿਫਿਰੇਨਹਿਆਹਵਤੇਮਨਮੈਤਿਹਧੀਰਜਗਾਢੋਧਰਿਓਹੈ । ਰੋਕਲਈ । Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org