ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/222

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੯੦ ) ਰਘੂਰਾਜਬਿਖੈਮਨ ਬੈਰਨਕਰਨਬਿੰਦਨਿਕੰਦਤ । ਭਾਸਤ ਕੰਠ ਅਭ ਖਨਵੰਦਤ ॥੨੬੨ । ਝੂਲਾਛੰਦ ॥ ਇਤੈਰਾਮਰਾਜੰ ॥ ਕਰੈਏਵ ਕਾਜ । ਧਰੈਬਾਨਪ ਨੰ । ਭਰੈਬੀਰਮਾਨੰ ॥੯੩॥ ਜਹਾਂਸਾਲਭਾਰੇ । ਦੁ ਮੰਤਾਲਨਿਯਾਰੇ । ਛਏਸਰਗਲੋਕ ।ਹਰੈਦੇਵਕਾਜੰ । ਹਰੇਜਾਰਸੋਕੰ ॥੨੯॥ਤਹਾਂਰਾ ਬੈਠੇ। ਮਹਾਂਬਰਐਠੇ । ਲੀਏ ਸੰਗਸੀਤਾ । ਮਹਾਂਸੱਭ ਗੀਤਾ॥੨੯੫੩ਧੰਬਾਕਬੈਣੀ,ਮ੍ਰਿਗੀਰਾਜਨੈਣੀ।ਕਟੰਛੀਨਦੇ ਸੀ। ਪਰੀ ਪਦਮਨੀਸੀ॥੨੯ ॥ ਝੁਲਨਾਛੰਦ ॥ ਚੜੇਪਾਨਬਾਨੀਧਰੇਸਾਨ ਮਾਨਮਾਨੋਚਛਾਬਾਨਸੋਹੈ ਦੋਊ ਰਾਮਰਾਨੀ ॥ ਫਿਰੈਖਿਆਲਸੋਏ ਹੱਵਲ ਸੇਤੀ ਛੁਟਇਸੇਤੀਮਨੋਇੰਦਧਾਨੀ। ਮਨੋਨਾਗਬਾ×ਲਜੀਅ ਫਾਂਕੇ ਰੰਗਸਾਹਾਬਸੋਰਾਮਬਾਰੇ । ਮ੍ਰਿਗਾਦੇਖ ਮੋਹੇਲਖੇਮੀਨਰੋਹੇਜਿਨੈਨੈਕ ਚੀਨਤਿਨੋਨਵਾਰੇ॥੧੯੭॥ ਸੁਨੇਕੁਕਕੇਕੋ ਕਲਾਕੋਪਕੀਨੋਮੁਖਦੇਖ ਕੈਚੰਦਦਾਰੇਰਖਾਈ । ਲਖੇਨੈਨਬਾਂਕੇਮਨੈਮੀਨਮੋ ਲਖੇਜਾਤ ਸੂਰਕੀ ਜੋਤਿਛਾਈ । ਮਨੋਫੁਲਫੁਲੇਲਗੇਨੈਨਝੂਲੇਲਖੇਲੋਗਭੂਲੇਬਨੇਜੋਰ ਐਸੇ ।ਲਖੇਨੈਨਬਾਰੇਬਿਧੇਰਾਮਪਿਆਰੇਰੰਗਰੰਗਸਾਰਾਬਸਾਹਾਬਜੈਸੇ॥ ੧੮੯ ॥ ਰੰਗੇਰੰਗਰਾ ਤੇ ਮਯੰਮੱਤਮ ਤੇ ਮਕਬੂਲ ਗੁਲਾਬਕੇਫੂਲਸੋਹੈ । ਨਰਾਗੱਜਨੇਦੇਖਕੈਨਾਕਐਠਾਮਿਗੀਰਾਜਕੇ ਦੇਖਤੇਮਾਨਮੋਹੈ। ਸਬੋਰੋ ਜ ਸ਼ਰਾਬਨੋਸੋਰਲਾਯਾਜਾ ਆਮ ਜਹਾਨਕੇਪੇਖਵ ਰੇ। ਭਵਾਂਤਾਨਕਾਮਾਂਨਕੀ ਭਾਂਤਪਿਆਰੀਨਿਕਮਾਨਹੀਨੈਨਕੇ ਬਾਨਸਾਰੇ ॥੨੯੯ ॥ ਕਬਿੱਤ ਉਚੇਦੁਮਸਾਲਜਹਾਂਲਾਂਬੇ ਬਤਾਲਤਹਾਂਐਮੀਠੌਰਤਪਕੋਪਧਾਰੇਐਸਕੌਨ ਹੈ।ਜਾਕੀਛਬਦੇਖਦੁ ਤਿਖਾਡਵਕੀਫੀਕੀਲਾਗੈਆਭਾਤਾਂਕੀਨੰਦਨਬਿਲ ਕਬਜੇਮੌਨਹੈ । ਤਾਰਨਕੀਕਹਾਂਨੈਕਨਭਨਨਿਹਾਰਯੋਜਾਇਸੁਰਜਕੀ ਜੋਤਤਹਾਂਚੰਦੁਕੀਨਜੌਨ । ਦੇਵਨਨਿਹਾਰਿਯੋਕੋਊਦੈਤਨਬਿਹਾਰਿਯੋ ਤਹਾਂਪੰਛੀਕੀਨਗੰਮਜਹਾਂਚੀਟੀਕੋਨਗੋਨਹੈ ॥੩੦੦ ॥ ਅਪੂਰਬਛੰਦ॥ ਲਖੀਏਅਲਖ । ਤੱਕੀਏਸੁਭੱਛ। ਧਾਇūਬਿਰਾਧ । ਬੰਕੜਿਯੋਬਿਬ ਦ ॥ ੦੧ ॥ ਲੱਖੀਆੰ ਵੱਧ । ਸੰਬਹਿਯੋਸਾਨੱਧ । ਸੰਮਲੇਹੱਥਿਯਾਰ । ਓਰੜੇਲੁਝਾਰ॥੩੨ । ਚਿੱਕੜੀਚਾਵੰਡ। ਸੰਮ੍ਹੇ ਸਾਵੰਤ। ਸੱਜੀਏਸ ਬਾਹ। ਅੱਛਰੋਉਛਾਹ ॥ ੩੭੩ ॥ ਪੱਖਰੇਪਾਵੰਗ । ਮੋਹਲੇਮਾਤੰਗ । ਚਾਞਡੀਰਿੰਕਾਰ । ਉਝਰੇਲੂਝਾਰ॥ ੩੦੪ ਸਿੰਧਰਮੰਧੂਰ । ਬੱਜਏਤੰ ਦੂਰ । ਸੱਜੀਏਸੁਬਾਹ । ਅੱਛਰੋਉਛਾਹ ॥ ੩੦੫ ॥ ਬਿਝੜੇਉਝਾੜ । ਸੰਮਲੇਕੁਮਾਰ।ਹਾਹਲੇਹੰਕਾਰ। ਅੰਕੜੇਅੰਗਾਰ ॥ ੩੦੬ ॥ ਸੰਮਲੇ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org