ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/229

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੯੭ ) ਲੰਕਲੇਹਗੇਛਾਂਨਲੰਕਲਖਜੀਤਨਜੈਹੋ । ਕੂਧਬਿਖੈਜਿਨਘੋਰਪੇਖਕਸ ਜੁੱਧ ਚੈਹੋ । ਰਾਮਸਹਿਤਕਪਿਕਟਕਆਜਮ੍ਰਿਗਸੀਯਾਰਖਵੈਹੋ । ਜਿਨ ਕਰਸੁਗਰਬਸੁਣਮੂੜਮਤਿਗੁਰਬਗਵਾਇਘਨੇਰਘਰ । ਬਸਕਰੇਸਰਬ ਘਰਗਰਬਹਮਏਕਨਮਾਹਿਦੈਦੀਨਨਰ ॥੩੭੬॥ਰਾਵਨਵਾਚਅੰਗਦ ਸੋ॥ ਛਪੈ॥ ਅਗਨਿਪਾਕਕਉਕਰੈਪਵਨਮੁਰਬਾਰਬੁਹਾਰੈ । ਚਵਰ ਚੰਧਰੈਸੂਰਛੱਤਸਿਰਢਾਰੈ । ਮਦਲਛਮੀਪਿਯਾਵੰਤਬੇਦਮੁਖਮ ਉਚਾਰਤ। ਬਰਨਬਾਰਨਿਤਭਰੇਅਰੀਕੁਲਦੇਵਜੁਹਾਰਤ । ਨਿਜਕਹਤਿ ਸੁਬਲਦਾਨਵਲਦੇਤਧਨਦਿਜੱਛਮੋਹਿਕਰ। ਵੈਜੁੱਧਜੀਤਭੇਜਾਂਹਿ ਕਹਾਂਦੋਇਤੇਦੀਨਨਰ ॥ ੩੭੭ ॥ ਕਹਿਹਾਰਿਯੋਕਪਿਕੋਟਿਦੈਂਤਪਤਿਏਕ ਨਮਾਨੀ। ਉਠਤਪਾਵਰੁਪਯੋਸਭਾਸੁਮੱਧਿਅਭਿਮਾਨੀ । ਥਕੇ ਸਕਲਅਮ ਰਾਰਪਾਵਕਿਨਹੁੰਨਉਚੱਕਿਯੋ । ਗਿਰੇਧਰਨਮੁਰਛਾਇਬਿਮਨਦਾਨਵਦ ਲਥੱਕਿਓ। ਲੈਚਲਿਯੋਬਭੀਛਨਭ੍ਰਾਤਤਿਹਬਾਲਪੁੱਤ੍ਤਸਰਬਰਨ। ਭ ਟਹਕਬਿਕਟਤਿਹਨਾਸਕੇਚਲਆਯੋਜਿਤਰਾਮਰਨ ॥੩੭੮॥ ਕਹਿ ਬੁਲਿਓਲੰਕੇਸਤਾਂਹਿਰਾਜੀਵਿਲੋਚਨ। ਕੁਟਲਅਲਕਮੁਖਛਕੇਸਕ ਲਸੰਤਨਦੁਖਮੋਚਨ । ਕੁਪੇਸਰਬਕਪਿਰਾਜਬਿਜੈਪਹਿਲੀਰਣਚੱਖੀ ॥ ਫਿਰੋਲੰਕਗਢਘੇਰਦਿਸਾਦਛਣੀਪਰੱਖੀ ॥ ਪ੍ਰਭੁਕਰੈਬਭੀਛਨਲੰਕਪਤਿ ਸੁਣੀਬਾਤਰਾਵਣਿਘਰਣਿ । ਸੁਧਿਸੱਤਤ ਬਿਸਰਤਭਈਗਿਰੀਧਰਣ ਪਰਹੇਬਿਮਣਿ ॥੩੭੯॥ ਮਨੋਦਰੀਵਾਚ ॥ ਉਟੰਙਣਛੰਦ ॥ ਸੂਰਬੀਰਾ ਸਜੇਘੋਰਬਾਜੇਬਜੇਭਾਜਕੰਤਾਸੁਣੇਰਾਮਆਏ। ਬਾਲਿਮਾਰਿਯੋਬਲੀਸਿੰਧ ਪਾਟਿਯੋਜਿਨੈਤਾਹਿਸੋਬੋਰਕੈਸੇਰਚਾਏ । ਯਾਧਜੀਤਿਯੋਜਿਨੈਜੰਭਮਾਰਿ ਯੋਊਨੋਰਾਮਅਵਤਾਰਸੋਈਸੁਹਾਏ । ਦੇਮਿਲੋਜਾਨਕੀਬਾਤਹੈਸਿਯਾਨਕੀ ਚਾਮਕੇਦਾਮਕਾਹੇਚਲਾਏ ॥੩੮੦॥ ਰਾਵਣਵਾਚ ॥ ਬਿਯੂਹਸੈਨਾਸ ਜੋਘੋਰਥਾਜੇਬਜੋਕੋਟਿਜੋਧਾਗਜੋਆਨਨੇਰੇ। ਸਾਜ਼ਸੰਜੋਇਸੰਬਹੁਸੈਨਾਸ ਬੈਆਜਮਾਰੋਂ ਤਰੇਦ੍ਰਿਟਿਤੇਰੇ। ਇੰਦ੍ਰੀਤੋਕਰੋਂਜੱਛਰੀਤੋਧਨੰਨਾਰਿਸੀਤਾ ਬਰੰਜੀਤਜੁੱਧੇ॥ ਸੁਰਗਪਾਤਾਲਆਕਾਸਜੁਆਲਾਜਰੈਬਾਰਹੈਰਾਮਕਾਮੋ ਰ ਿੱਧੇ ॥੩੮੧॥ ਮਦੋਦਰੀਵਾਰ ॥ ਤਾਰਕਾਜਾਤਹੀਘਾਤਕੀਨੀਜਿਨੈ ਔਰਸੁਬਾਹਮਾਰੀਚਮਾਰੇ। ਬ੍ਯਾਧਬੱਧਿਯੋਖਰੰਦੁਖਰੰਖੇਤਥੈਏਕਹੀ ਬਾਣ ਸੋਬਾਲਤਾਰੇ । ਧੂੰਅੱਛਾਦਅਉਜਾਬਮਾਲੀਬਲੀਪ੍ਰਾਣਹੀਣੰਕਰਿਯੋਜੁੱਧ ਜੈਕੈ । ਮਾਰਹੈਤੋਹਿਯੋਂ ਸਿਯਾਰਕੋਸਿੰਘਯੋਂਲੇਹਿੰਗੇਲੰਕਕੋਡੰਕਦੈਕੈ ॥ ੩੮੧॥ ਰਾਵਨਵਾਰ ॥ ਚਉਰਚੰਦ੍ਰਕਰੰਛੱਤ ਸੁਰੰਧਰੰਬੇਦਹਮਾਰਰੰਦੁ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org