ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/238

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੦੬ ) ਰਣੰ । ਲÅਫਸੇ । ਕਟੰਕਸੇ ॥ ੪੯੭ ॥ ਧਕੇ ਕੰ । ਢੁਕੇਢਕੰ ਛੁਟੈਸਰੰ ॥ ਕੁਟੈਅਰੰ ॥ ੪੯੮ ॥ ਛਪਯਛੰਦ ॥ ਇਕਇੱਕਆਹੇ ਇੱਕ ਇੱਕਨਕਹੱਤ ਹੈ।ਇਕ ਇਕ ਚਲੈਇਕੱਕ ਇਕਉੱਚਕੋ। ਇੱਕ ਇੱਕ ਸਰਬਰਖਇੱਖਧਨਕਰਖਰੋਸਭਰ ॥ ਇੱਕਇੱਕਤਰਵੰਤਇੱ ਕਭਵਸਿੰਧਗਏਤਰ । ਰਣਇੱਕ ਇੱਕ ਸਾਵੰਤਭਿੜੈਇੱਕਇੱਕ ਹੈ।ਬਿੱਝੜੇ । ਨਰਇੱਕ ਅਨਿਕ ਸਸਭਿੜੇਇੱਕ ਇੱਕ ਅਵਝੜਝੜੈ ॥੯੯॥ ਇੱਕਜੂਝਬਟਿਗਿਰੋਂ ਇੱਕ ਬਬਕੰਤੁਮੱਧਰਣ । ਇਕਦੇਵਪੁਰਖੁਸੈਇੱਕ ਭਜਚਲਤਖਾਇਣ । ਇੱਕਇੱਕਜੁਝਉਝੜੇਇੱਕ ਵਿੱਝੜੇ ਝਾੜਅਸ । ਇਕ ਅਨਿਕਣਝਲੈਂਇਕਮੁਕਰੰਟਬਾਣਕਸ । ਰਣਭੂਮਘੂਮਸਾਂ ਵੰਤਮੰਡੈਦੀਰਘਕਾਇਲਛਮਣਲ । ਥਿਰਰਹੇਛਉਪਬਨਕਿਧੋ ਜਣਉੱਸਦੁਐਅਚਲ ॥ ੫ ॥ ਅਜਬਾਛੰਦ ॥ ਜੁੱਟੇਬੀ ਰੰ । ਛੁੱਟੇਭੀਰੰ । ਢੁੱਕੀਢਾਲੰ । ਕੋਹੇਕਾਲੇ ॥ ੫੦੧ ॥ ਫੰਕੇਢੋ ਲੂੰ । ਬੰਕੇਬੋਲੰ । ਕੱਛੇ ਸਸਤ੍ਰੀ । ਅੱਛੇ ਅਸਤ੍ਰੀ ॥ ੫੨ ॥ ਕ੍ਰੋਧ ਗਲਤੰ । ਬੋਧੰਦਲਭੰ । ਗੱਜੈਬੀਰ । ਤੱਜੈਭੀਰੰ ॥੫੭੩ ॥ ਰੁੱਤੇ ਨੈਣੰ । ਅੱਤੇ ਬੈਣੰ । ਲੱਝ ਸੂਰੰ । ਸੁੱਝੇਹੂਰੰ ॥ ੫੪ ॥ ਲੱਗੇ ਤੀਰ-। ਭੱਗੈਭੀਰ । ਰੋਸੰਰੁੱਝੇ । ਅਸਤੰਜੁੱਝੇ ॥ ੫੫ ॥ ਝੁੰਮੇ ਸੂਰੰ । ਘੁੰਮੇਹਰੰ । ਚੱਕੋਂਚਾਰ । ਥੱਕੈਂਮਾਰੰ ॥ ੫੦੬ ॥ ਭਿਦੇਭ ਰਮੰ । ਛਿੱਦੇਚਰਮੰ । ਤੱਟੇਂਖੰਗੰ । ਉੱਠੈਅੰਗ ॥ ਨੱਚੇਤਾਜੀ । ਗੱਜੇਗਾਜੀ । ਡਿੱਗੇਥੀਰੰ । ਤੱਜੋਤੀਰੰ ॥ ੫੦੮ ॥ ੩ਮੇਸੁਰੰ ॥ ਘੁੱਮੀਹੂਰੰ । ਕੱਛਬਾਣੈ । ਮੱਤੇ ਮਾਣੰ ॥ ੫੦੯ ॥ ਪਾਧਰੀਛੰਦ॥ ਤਹਭਯੋਘੋਰ ਆਹਵਅਪਾਰ । ਰਣਭੂਮਿਝੂ,ਜੁੱਝੇਜੁਝਾਰ । ਇਤਰਾਮ ਭਾਤਅਤਕਾਇਉੱਤ । ਰਿਸਜੁੱਝਉੱਝਰੇਰਾਜਪੁੱਤ ॥੫੧੦ ॥ ਤਬ ਰਾਮਭ੍ਰਾਤਅਤਿਕੀਨਰੋਸ। ਜਿਮਪਰਤਅਗਨਿਤਕਰਤਜੋਸ । ਗਹ ਬਾਣਪਾਣਤੱਜੇਅਨੰਤ । ਜਿਮਜੇਠਸੂਰਕਿਰਣੈਦੁਰੰਤ ॥ ੫੧੧ ॥ ਬਣਆਪਮੱਧਬਾਹਤਅਨੇਕ । ਬਰਣੇਨਜਾਹਿਕਹਿਏਕਏਕ । ਉੱਝ ਰੇਬੀਰਜੁੱਝਣਜੁਝਾਰ । ਜੈਸਬਦਦੇਵਭਾਖਤਪੁਕਾਰ ॥ ੫੧੨ ॥ ਰਿਪ ਕਰਯੋਸਸਅਸਤੰਬਿਹੀਨ । ਬਹੁਸਸਤ੍ਰਸ਼ਾਸਥਿੱਦਿਆਪ੍ਰਬੀਨ । ਹ ਯਮੁਕਟਸੂਤਬਿਨਭਯੋਗਵਾਰ । ਕਛਚਪੇਚੋਰਜਿਮਬਲਸੰਭਾਰ ॥ ੫੧੩ ॥ ਰਿਪਹਣੇਬਾਣਬੱਘਾਤ । ਸਮਚਲੇਕਾਲਕੀਜੁਆਲਤ ਤ । ਤਬਕਪਿਯੰਥੀਰਅਤਕਾਇਐਸ । ਜਨਲੈਕਾਲਕੋਮੇਘਜੈਸ॥ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org