ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/265

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੩੩ ) ਮੈਰਖਵਾਰੀਕੋਸੇਵਕਲੋਗਬੈਠਾਯੋ । ਆਨਬਡੇਨਕੀਛਾਡਦਈਕੁਲਭੀਤ ਰੁਆਪਨੋਰਾਹਚਲਾਯੋ ॥੪੩॥ ਕਵਿਯੋਵਾਰੁ ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਕਿਤ ਕਦਿਵਸਥੀਤੇਜਬੈਕੰਸਰਾਜਉਤਪਾਤ । ਤਬੇਕਥਾਅਉਰੈਚਲੀਕਰਮ ਰੇਖਕੀਬਾਤ ॥ ੪੪॥ ਸਪਤ ਦੇਵਕੀਕੇਜਨਮਕਥਨੰ ॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਪੁੱਤ੍ਰਯੋਦੇਵਕੀਕੇਕੀਰਤਮਤਤਿਹਨਾਮ। ਬਾਸਦੇਵਲੈਤਾਹਿਕੋਗਯੋਕੰਸ ਕੈਧਾਮ ॥੪੫॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਲੈਕਰਤਾਤਕੋਤਾਤਚਲਯੋਜਬਹੀਨਿਪ ਕੇਂਦਰਊਪਰਆਯੋ । ਜਾਇਕਹਯੋਦਰਵਾਨਨਸੋਤਿਨਬੋਲਕੈਭੀਤਰਜਾ ਇਜਨਾਯੋ । ਕੰਸਕਰੀਕਰਨਾਸਿਸਦੇਖਕਹਯੋਹਮਹੂੰਤੁਮਕੋਬਖਸਾਯੋ । ਫੇਰਚਲਿਯੋਗਕੋਬਸਦੇਵਤਊਮਨਮੈਕਛੁਨਾਸੁਖਪਾਯੋ॥੪॥ ਬਾਸ ਦੇਵਵਾਚੁਮਨਿਮੈ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਬਾਸਦੇਵਮਨਆਪਨੇਕੀਨੋਇਹੈਬਿਚਾ ਰ।ਕੰਸਮੂਢਦੁਰਮਤਿਬਡੋਡਾਰਹੈਯਾਕੋਮਾਰ ॥੪੭ ॥ ਨਾਰਦੁਖਿਵਾ ਚਕੰਸਪਤਿ ॥ ਦੋਹਰਾ ॥ ਤਬਮੁਨਿਆਯੋਕੰਸਗ੍ਰਹਿਕਹੀ ਬਾਤਸੁਨ ਰਾਇ। ਅਸਟਲੀਕਕਰਕੈਗਨੀਦੀਨੋਭੇਦਬਤਾਂਇ ॥੪੮॥ ਅਥਭਿਤ ਨਸੋਂਕੰਸਵਾਚ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਬਾਝੁਸੁਨੀਜਬਨਾਰਦਕੀਇਹਤੋਨਿਪਕੇ ਮਨਮਾਹਿਭਈਹੈ । ਮਾਰਹੁਜਾਇਇਸੈਅਬਹੀਕਰਕ੍ਰਿਤਨਨੈਨਕੀਸੈਨ ਦਈਹੈ ।ਦੌਰਗਏਇਹਆਇਸਮਾਨਕੈਬਾਤਇਹੈਚਲਲੋਗਗਈਹੈ । ਪਾਥਰੁਪੈਹਨਕੈਘਨਜਿਉਂਬਪੁਜੀਵਹਿਤੇਕਰਭਿੰਨਲਈਹੈ ॥ ੪੯ ॥ ਮਪੁਤ੍ਥਧਹਿ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਔਰਭਯੋਸੁਤਿਜੋਤਿਹਕੇ ਗ੍ਰਹਭੌਨਿਪ ਕਸਮਹਾਮਤਿਹੀਨੋ । ਸੇਵਕਭੇਜਦਏਤਿਨਜਾਇਕੈ ਪਾਥਰੁਪੈਹਨਕ ਪਨਦੀਨੋ । ਸੋਰਪਰਯੋਸਭਹੀਪਰਮੈਕਵਿਨੈਤਿਹਕੋਜਸਯੌਲਖਲੀਨੋ । ਇੰਦੁਮੂਓਸੁਨਕੈਰਨਮੈਮਿਲਕੈਸੁਰਮੰਡਲਰੋਂਦਨਕੀਨੋ ॥ ੫੦ ॥ ਔਰ ਜੋਸਤਜੋਤਿਹਕੇਨਾਮਧਰਯੋਤਿਹਕੋਭਿਹੂੰਜੈ । ਮਾਰਸੁਨਕੇ ਨਿਪਕੰਸਸੁਪਾਥਰਪੈਹਨਕੈਡਰਖੂੰਜੈ । ਸੀਸਕੋਬਾਰਉਖਾਰਤਦੇਵਕੀਰੋ ਦਨਚੋਰਨਭੇਘਰਗੰਜੈ । ਜਿਥੋਂਰਤਅੰਤਬਸੰਤਸਮੈਨਭਕੋਜਿਮਜਾਤ ਪੁਕਾਰਤਕੂੰਜੈ ॥ ੫੧॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਚੌਬੋਪੁੱਜੋਸੋਭੀਕੰਮਾਰਦਯੋ ਤਿਹਸੋਕਬੜਵਾਂਕੀਲਾਟੈਂਮਨਸੈਜਗਤਹੈ । ਪਰੀਹੈਗੀਦਾਸੀਮਹਾਮੋਹ ਹੁਕੀਪਾਸੀਬੀਚਗਈਮਿਟਸੋਭਾਣੈਉਦਾਸੀਸੀਪਗਹੈ । ਕਿਥੋਂਤੁਮਨਾਥ ਸਨਾਥਹਮਹੂੰਪੈਹੁਜੰਪਤਿਕੀਨਗਤਿਔਰਤਨਕੀਨਗਤਹੈ । ਭਈ ਉਪ ਹਾਸੀਦੇਹਪੁਤਨਬਿਨਾਸੀਅਬਿਨਾਸੀਤੇਰੀਹਾਸੀਹ ਮੈਗਾਸੀਸੀਲਗਤਹੈ ॥ ੫੨॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਪਾਂਚਵੇਂ ਪੁੱਤਭਯੋਸਨਕੀ ਸੁਪਾਥਰ ਸੋਂਹਨਮਾਰ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org/