________________
( ੨੫੯ ) ॥ਸਵੈਯਾ ॥ ਵੇਰਕਹੀਮੁਖੜੇਹਰਿਜੀਸੁਨਰੀਇਕ ਬਾਤਕ ਹੋ ਸੰਗਤੇਰੇ ॥ ॥ਜੋਰਮਕਰੋਕਰਸੋਤਮਕਾਮਕਰਾਉਪਜੀਜੀਅਮੇਰੇ ॥ ਤੋਹਮਬਾਤ ਕਹੀਤੁਮਸੋਜਬਘਾਤਬਨੀਸੁਭਠੌਰਅਕੇਰੇ ॥ ਦਾਨਲਹੈਜੀਕੋਹਮਹੂੰ ਹਸਕਾਨਕਹੀਜ਼ਮਤਨਹੇਰੇ ॥੧੬੭॥ ਕਵਿਯੋਵਾਚ ॥ ਦੋਹਰਾ॥ਕਾ ਨਜਬੈਗੋਪੀਸਥੈਦੇਖਿਯਨੈਨਨਚਾਭ ॥ ਹੈਨਕਹਨੈਲਗੀਸਭੈਸੁਧਾ ਸੀਬਾਤ ॥੨੮॥ ਗੋਪੀਵਾਚਕਾਨਸੋ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਾਨਬਹਿੱਕਮਥੋਰੀ ਮੈਤੁਮਖੇਲਹੁਨਾਅਪਨੇਘਰਕਾਹੋਂ॥ ਨੰਦਸੁਨੈਜਸੁਧਾਤਪਤੈਤਿਹੜੇਤੁ ਮਕਾਨਭਏਹਰਕਾਹੋ । ਨੇਹੁਲਗੈਨਹਿਜੋਰਭਏਤੁਮਨੇਹੁਲਗਾਵਤਹੋਬ ਕਹੋ ॥ ਲੇਹੁਕਹਾਇਨਬਾਤਨਤੇਰਸਜਾਨਤਕਾਅਜਹੂੰਲਰਕਾਹੋ ॥ ੨੬੯॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਕਮਲਸੇਆਨਨਕੁਰੰਗਨਸੇਨੇਨਸੋਭਨਕੀ ਮੈਸਾਰੋਭਾਵਨਸੋਭਰੀਆ ॥ ਰਾਜਤਹੈਗੁਪੀਅਨਭਈਐਸੀਭਾਂਤਿਚੰ ਦੁਮਾਰਢੇਤੇਜਿਉਬਿਰਾਜੈਸੇ ਹਰੀਆ ॥ ਰਸਹੀਕੀ ਬਾਗ਼ੈਰਸਰੀਤਰੀਕੇ ਪ੍ਰੇਮਹੁੰਮੈਕਹੈਕਵਿਸਿਯਾਮ ਸਾਬਕਾਨਜੂਕੇਬਰੀਆ। ਮਦਨਕੇਹਾਰਿਸੋਂਬ ਨਾਇਬੇਕੇਕਾਜਮਾਨੋਹਿਤਕੈਪਵਤਹੈ ਮੋਤਨਕੀਲਰੀਆ॥ ੨੭੦ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਾਹੇਕੋਕਾਜੁਕ ਮਕੇਬਾਨਲਗਾਵਤਹੋਤਨਕੇਧਨšਹੈਂ ॥ ਕਾਹੇਕੋਨੇਹੁਲਗਾਵਤਹੋਮੁਸਕਾਵਤਹੋਚਲਆਵਤਸੋਹੈਂ ॥ ਕਾਹੇ ਕੋ ਪਾਗ ਧਰੋਤਿਰਛੀਅਰਕਾਹੇਭਰੋਤਿਰਛੀਤਮਗੋਹੈਂ॥ ਕਾਹਰਿੜਾਵਤਹੋਮਨਭਾ ਵਰੁਆਹਿਦਿਵਾਵਤਹੈਹਮਸੋਹੈਂ॥ ੨੭੧ ॥ ਬਾਤਸੁਨੀਹਰਿਕੀਜਥਨ ਨਰੀਝਹਸੀਸਭਹੀਬ੍ਰਿਜਬਾਮੈ ॥ ਠਾਢੀਭਈਭਰਤੀਰਤਬੈਹਰੂਏਹਰੂਏਚ ਲਕੇਗਜਗਾਮੇ ॥ ਬੇਰਬਨੇਭਿਨਨੇਨਕੇਜਨਮੇਨਬਨਾਇਧਰੇਇਹਦਾ ਮੇ। ਸਿਯਾਮਰਸਾਤੁਰਪੇਖਤਯੋਜਿਮਟੂਟਤਬਾਜਛੁਧਾਜੁਭੜਾਮੈ॥੨੭੨ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਮਸੇਰੂਪਕਲਾਨਿਧਿਸੇਮੁਖਕੀਰਸੇਨਾਗਕੁਰੰਗਸੇਨੈਨਨ ॥ ਕੰਚਨਸੇਤਨਦਾਰਮਦਾਂਤਕਪੋਤਸੇਕੰਠਸਕੋਕਿਲਖੈਨਨ ॥ ਕਾਨਲ ਗ ਲੋਕਹਨਭਿਨਸੋਹਸਕੇਕਵਿਸਿਯਾਮਸਹਾਇਕਥੈਨਨ। ਮੋਹਿਲਯੋਸਭ ਹੀਮਨਮੇਰੋ ਸੁਭੌਹਨਚਾਇਤੁਮੇਸੰਗਸੈਨਨ ॥੨੭੩ ॥ ਕਾਨੜੇਰਸਕੇ ਹਿਰੀ ਆਸਭਹੀਜਲਬੀਚਅਚਾਨਕਹੇਰੀ ॥ ਸੌਂਹਕਹੋਜਸੁਧਾਤਮਬਾਤ ਕਿਸਾਰਥਕੋ ਇਹਜਾਹਮਘੇਰੀ ॥ ਦੇਹੁ ਕਹਯੋ ਸਭਹੀਹਮਰੇਪਟਹੋਹਿਸਭੈਤੁ ਮਰੀਹਮਚੇਰੀ । ਕੈਂਸੇਪ੍ਰਨਾਮਕਰੈਤੁਮਕੋਅਭਿਲਾਜਕਰੈਹਰਿਜੀਹਮਤੇ ਰੀ ॥੨੨੩ ਸਵੈਯਾ ॥ ਪਾਪਕਰਿਯੋਹਰਿਕੈਤੁਮਰੇਪਟਔਤਰਪੈਚਵਸੀ ਭਸਹਾਹੈ।ਜੋਹਮਪ੍ਰੇਮਛਕੇ ਅਤਿਹੀਤੁਮਕੋਹਮਢੂੰਢਤਢੂਢਨਹਾਹੈ।ਜੋਰਪ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
