________________
( ੨੬੧ ) ਭੱਯਾ॥ ਯਹੀਤੇਦੈਤਸੰਘਾਰਨਨਾਮਕਿਧੋਤੁਮਰੋਸਭਹੀਜੁਗਗੱਯਾ ।। ਤੋੰ ਹਮਪਾਇਪਰੀਤੁਮਰੇਜਬਹੀਤੁਮਤੇਇਹਪੈਬਰਪੱਯਾ ॥ ੨੮੪ ॥ ਕਬਿੱਤੁ ॥ਦੈਤਨਕੀਮਿਤਸਾਧਸੇਵਕਕੀਬਰਤਾਤੂੰਕਹੈਕਵਿਸਿਯਾਮਆਦਿਅੰਤਹੁੰ ਕੀਕਰਤਾ ॥ ਦੀਜੈਬਰਦਾਨਮੋਹਿਕਰਤਬਿਨੰਤੀਤੋਹਿਕਾਨਬਰਦੀਜੈਦੋਖ ਦਾਰਦਕੀਹਰਤਾ ॥ ਤੂੰਹੀਪਾਰਬਤੀਅਸ੍ਵਭੁਜੀਤੁਹੀਦੇਵੀਤੁਹੀਤੁਹੀਰੂਪਛੁ ਧਾਤੁਹੀਪੇਟਹੂੰਕੀਭਰਤਾ ॥ ਤੁਹੀਰੂਪਲਾਲਤਹੀਸੇਤਰੂਪਪੀਤਤੁਹੀਤੁਹੀ ਰੂਪਧਰਾਕੋਹੈਤੁਹੀਆਪਕਰਤਾ ॥੧੮੫॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਬਾਹਨਿਸਿੰਘਭੁ ਜਾਅਸਦਾਜਿਹਚੱਕਸੂਲਗਦਾਕਰਮੈ ॥ ਬਰਛੀਸਰਢਾਲਕਮਾਨਨਿ ਖੰਗਧਰੇਕਟਜੋਬਰਹੈਬਰਮੈ ॥ ਗੁਪੀਆਂਸਭਸੇਵਕਰੈਤਿਹਕੀਚਿਤਦੈਤਿ ਹਮੈਹਿਤਕੈਹਰਿਮੈ॥ ਪੁਨਅੱਛਤਧੂਪਰਾਂਦੀਪਜਗਾਵਤਹਾਰਡਰੈਗ ਰਮੈ ॥ ੨੮੬ ॥ ਕਬਿੱਤ। ਤੋਹੀਕੋਸੁਨੈਹੈਜਾਪਤੇਰੋਹੀਜਪੈਹੈਧਿਆਨ ਤੇ ਰੋਹੀਧਰੈਹੈਨਜਪੈਹੈਂਕਾਹੂੰਆਨਕੋ॥ ਤੇਰੋਗੁਨਗੈਹੈਂਹਮਤੇਰੋਹੀਕਹੈਹੈਫੂਲ ਤੋਹੀਪੈਡਰੈਹੈਸਭਰਾਖੈਤੇਰੇਮਾਂਨਕੌ ॥ ਜੈਸੇਬਰਦੀਨੋਹਮੈਹੈਕੈਪਸੰਨਪਾਛੈ ਤੈਸੇਬਰਦੀਜੈਹਮੈਕਾਨਸੁਰਗਿਆਨਕੋ॥ਦੀਜੀਐਬਿਭੂਤਕੈਬਾਨਸਪਤੀ ਦੀਜੈਧਿਨੋਮਾਦੀਜੈਮੋਤਿਨਕੈਮੁੰਦਾਦੀਜੈਕਾਨਕੋ ॥੨੮੭ ॥ ਦੇਵੀ ਵਾਚੁ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਤੌਹਸਥਾਭਕਹੀਦੁਰਗਾਹਮਤੋਤੁਮਕੋਹਰਿਕੋਬਰਦੈਹੈਂ ॥ ਹੋਹੁਨਸਭੈਮਨਮੈਤੁਮਸੱਤਕਹਿਯੋਨਹੀਝੂਠਕਹੈਹੈਂ ।। ਕਾਨਹਿਕੌ ਸੁਖਹੋਤੁਮਕੋਹਮਸੋਸੁਖਸੋਅਖੀਆਂਭਰਲੈਹੈਂ ॥ ਜਾਹੁਕਹਯੋਸਭਹੀਤੁਮਡੇ ਰਨਕਾਲਵਹੈਬਰਕੋਤੁਮਪੈਹੈਂ ॥ ੨੮੮ ॥ ਕਵਿਯੋਵਾਚ ॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਹੈ ਸਬਧੂਤਿਹਕੋਸੀਸਨਿਵਾਇ ॥ ਪਰਪਾਇਨਕਰਬੇਨਤੀ ਚਲੀਗਹਿਨਕੋਧਾਇ॥ ੨੮੯॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਆਪਸਮੈਕਰਜੋਰਸਭੈਗ ਪੀਆਂਚਲਧਾਂਮਗਈਹਰਿਖਾਨੀ॥ ਰੀਝਦਯੋਹਮਕੋਦੁਰਗਾਬਰਸਿਯਾਨ ਚਲੀਕਹਤੀਇਹਬਾਨੀ ॥ ਆਨੰਦਮੱਤਭਰੀਮਦਸੋਸਭਸੁੰਦਰਧਾਂਮਨਕੋ ਨਿਜਕਾਂਨੀ ॥ ਦਾਨਦਯੋਦਿਜਹੂੰਬਹੁਤਿਯੋਮਨਇੱਛਤਹੈਹਰਿਹੋਹਮਜਾਨੀ ॥੨੯॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਸਮੈਭਲੈਇਕ ਘਾਤਸਿਉਹੋਇਕੱਤ੍ਰ ਬਬਾਲ ॥ ਅੰਗਸਭੈਗਨਨੈਲਗੀਕਰਕੈਬਾਤਰਸਾਲ ॥ ੨੯੧ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕੋਊ ਕਹੈਹਰਿਕੋਮੁਖਸੁੰਦਰਕੋਉਕਹੈਸੁਭਨਾਕਬਨਿਯੋਹੈ । ਕੋਊਕਹੈਕਟਿਕੇਹ ਰਿਸੀਤਨਕੰਚਨਸੋਰਿਝਕਾਹੂਗਨਿਯੋਹੈ ॥ ਨੈਨਕੁਰੰਗਸੇਕੋਊਗਨੈਜਸ ਤਾਛਬਿਕੋਕਵਿਸਿਆਮਭਨਿਯੋਹੈ ॥ ਲੋਗਨਮੈਜਿਸਜੀਵਬਨਿਯੋਤਿਨਕੇ ਤਨਮੈਤਿਮਕਾਨਮਨਿਯੋਹੈ ॥ ੨੯੨ ॥ ਕਾਨਕੋਪੇਖਕਲਾਨਿਧਿਸੋਮੁਖ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
