ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/295

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੩੩ ) ਮੁਖਸਾਥਬਜਾਈ ॥ ਠਾਢਰਹਿਯੋਸੁਨਪੌਨਘਰੀਇਕਥਕਤਰਹੀਜਮਨਾ ਉਰਝਾਈ ॥ ੩੦੧ ॥ ਮਾਲਸਿਰੀਅਰਜੈਤਸਿਰੀਸੁਭਸਾਰੰਗਬਾਜਤਹੈ ਅਰੁਗਉਰੀ ॥ ਸੋਰਠਸੁੱਧ ਮਲਾਰਥਿਲਾਵਲਮੀਠੀਹੈਅੰਮ੍ਰਿਤਤੇਨਹਿਕ ਉਰੀ ॥ਕਾਨਥਜਾਵਤਹੈਮੁਰਲੀਸੁਨਹੋਤਰੀਅਸੁਸਬਬਉਰੀ॥ ਆ ਇਗਈਖਭਾਂਨਸੁਤਾਸੁਨਪੈਤਰਨੀਹਰਨੀਜਿਮਦਉਰੀ ॥ ੩੦੨ ॥ ਜੋਰਮਕਰਿਯੋਹਰਿਕੋਕਰਨਾਥਸੁਨੋਹਮਭੂਖਲਗੀਹੈ। ਦੂਰਰਹੇਸ ਭਗੋਪਨਕੇਘਰਖੇਲਨਕੀਸਭਸੁਧਭਾਗੀਹੈ ॥ ਡੋਲਤ ਸੰਗਲਗੈਤੁਮਰੇਹ ਮਕਾਨਬੈਸੁਨਬਾਤਪਗਹੈ ॥ ਜਾਹੁਕਹਿਯੋ ਬਰ ਬਿੱਪਨ ਸੱਤਕ ਹਿਯੋਨਹਿਬਾਤਠਗੀਹੈ ॥ ੩੩ ॥ ਕਾਨਵਾਚੁ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਫੇਰਕਹੀ ਹਰਿਜੀਸਭਗੋਪਨਕੰਸਪੁਰੀਇਹਹੇਤਿਹਜੱਈਯੈ । ਜੱਕੋ ਮੰਡਲਬਿੱਪ ਨਕੋਗ੍ਰਿਹਪੁਛਤਪੁਛਤਢੂੰਢਸੁਲੱਈਯੈ ॥ ਅੰਜਨਜੋਰਸਭੈਪਰਪਾਇਨ ਤੋਂ ਫਿਰਕੈਬਿਨਤੀਇਹਕੱਈਯੇ ॥ ਖਾਨਕੇਕਾਰਨਭੋਜਨ ਮਾਂਗਤਕਾਨਛੁ ਧਾਤਰਹੈਸੁਨਲਈਯੇ ॥੩੪॥ ਮਾਨਲਈਜੋਊਕਾਨਕਹੀਪਰਪਾਇ ਨਸੀਸਨਿਵਾਇਚਲੇ ॥ ਚਲਕੇਪਰਕੰਸਬਿਖੇਜੁਗਏਗ੍ਰਿਹਬਿੱਪਨਕੇਸ ਭਯੋਪਭਲੇ ॥ ਕਰਕੌਟਿਮਕਰੀਬਿਨਤੀਫੁਨਭੋਜਨਮਾਂਗਤਕਾਨਖ ਲੇ ॥ ਅਬਦੇਖਹੁਚਾਤੁਰਭਾਇਨਕੀਧਰਬਾਲ ਮੂਰਤਿਥੱਪਛਲੇ ॥ ੩੭੫ ॥ ਬਿੱਪਨਵਾਰੁ ॥ ਸਵੈਯ॥ ਕੋਪਭਰੇਦਿਜਬੋਲਉਠੇਹਮਤੇ ਤੁਮ ਭੋਜਣਮਾਂਗਨਆਏ ॥ ਕਾਨਵਡੇਸਠ ਅਤੇਮੁਸਲੀਹਮਹੂੰਤੁਮਹੂੰਸਠਸੇਲ ਖਪਾਏ ॥ ਪੇਟਭਰੈ ਅਪਨੋਤਬਹੀਜਬਆਨਤਤੰਦੁਲਮਾਂਗਪਰਾਏ॥ ਏ ਤੇਪੇਖਾਂਨਕੋਮਾਂਗਹੇਇਹਯੋਂਕਹਿਕੇ ਅਤਿਇੱਪਰਿਸਾਏ ॥ ॥ ੩੭੬ ॥ ਬਿੱਭੋਜਨਜੌਨਦਯੋਤਬਹੀਗ੍ਰਿਹਗੋਪਚਲੇਸੁਖਿਸਾਨੇ ॥ ਕੰਸਪ੍ਰੀਤ ਜਕੇਗ੍ਰਿਹਬਿੱਪਨਨਾਖਚਲੇ ਜਮਨਾਨਿਜਕਾਨੇ ॥ ਬੋਲਉਠਯੋ ਸਲੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰਸੰਅੰ,ਬਿਨਾਜਬਆਵਤ ਜਾਨੇ ॥ ਦੇਖਹੁਲੈਨਕੋਆਵਤਬੇ ਦਿਸਦੇਨਕੀਬੇਰਕੋਦੂਰਪਰਾਨੇ ॥੩੦੭॥ ਕਬਿੱਤ ॥ ਬਡੇਹੈਂਕੁਮਤੀਅ ਉਕੁਜਤੀਕਰਕਾਇਰਹੈਂਬਡੇਹੈਂ ਕਪੂਤ ਅੋਕੁਜਾਤਬਡੇਜਮੈ ॥ ਬਡੇਚੋਂ ਰ ਚੁਰਹੇਚਪਾਤੀਲੀਏਤਜੇਪ੍ਰਾਨਕਰੇ ਅਤਿਜਾਰੀਬਟਪਾਰੀਅਉਰਮਗ ਮੈਂ। ਬੇਠੇਹੈਂਅਜਾਨਮਾਂਨੋਕਹੀਅਤਹੈਂਸਿਯਾਨੇਕਛੁਜਾਨੇਨਗਿਆਨਸ ਉਕੁਰੰਗਬਾਂਧੇਪਗਮੈ ॥ ਵਡੇਹੈਕੁਛੈਲਪੈਕਹਾਵਤਹੇਛੈਲਐਸੋ ਫਿਰਤਨ ਗੁਰਜੇਸੈਫਿਰਂਢੋਰੈਬਗਮੈ ॥੩੦੮॥ ਮੁਸਲੀਵਾਚੁਕਾਨਸੋ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਆਇਸਹੋਇਤਉਮੈਂਚਹਲਾਸੰਗਮੁਸਲਸੋਮਥੁਰਾਸਭਫਾਣੋਂ। ਬਿੱਪਨ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org