ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/305

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੭੩ ) ਦੀਛਿਨਮਾਹਿਮਠੀ । ੩੮੦ ॥ ਗੋਪਕਹੈਇਹਸਾਧਨਕੇਦੁਖਦੂਰਕਰੈਮ ਨਮਾਹਿਗਡੇ॥ਇਹਹੈਬਲਵਾਨਡੋਪ੍ਰਗਟਿਯੋਸੋਊਕੋਇਹਸੋਛਿਨਆਇ ਅਡੇ। ਸਭਲੋਕਕਹੈ ਫੁਨਖਾਪਤਿਯਾਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਭਗਵਾਨਵਡੇ ॥ ਤਿਨਮੋਛਲਹੀਛਿਨਮੈਇਹਤੇਜਿਨਕੇਮਨਮੈਜਰਰਾਕੁਜਡੇ ॥੩੮੧॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਮੇਘਗਏਪਛਤਾਇਗ੍ਰਿਹਕਹੁਗੋਪਨਕੇਮਨਆਨੰਦਬਾਢੇ ॥ ਹੈਇਕਠੇਸੁਚਲੇਕੋਸਭਆਇਕੁਏਗ੍ਰਿਹਭੀਤਰਠਾਢੇ ॥ ਆਇਲਗੇ ਕਹਨੇਤ੍ਰੀਯਸੋਂਇਨਹੀਛਿਨਮੈਮਘਵਾਕੁਪਕਾਢੇ ॥ ਸੱਤਹਿਯੋਭਗਵਾ ਨਹਮੈਇਨਹੀਹਮਰੇਸਭਹੀਦੁਖਕਾਢੇ॥੩੮੨॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਕੋਪਭਰੇ ਪਤਿਲੋਕਹਿਕੇਦਲਆਬਰਖੇਠਸਾਜਆਣੇ ॥ ਭਗਵਾਨਜੂਠਾਢਭਯੋ ਕਰਲੈਗਿਰਪੈਕਰਕੈਕਛਹੁੰਨਗਣੇ ॥ ਅਭਿਤਾਛਬਿਕੋਜ ਉੱਚ ਮਹਾਂਕ ਵਿਸਿਯਾਮਕਿਧੋਇਹਭਾਂਤਿਬਣੇ ॥ ਜਿਮਬੀਰਵਝੋਂਕਰ ਸਿੱਪਰਲੈਕਛੁਕੈਨ ਗਨੈਪੁਨਤੀਰਘਣੇ ॥੩੮੩॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਕਰਕੰਪਨਿਵਾਰਦਏਮਘ ਵਾਦਲਕਾਨਵਡੇ ਬਰਬੀਰਤੀ ॥ ਜਿਸਕੋ ਪਜਲੰਧਰਿਈਸਮਰਿਯੋਜਿ ਸਚੰਡਿਤ ਮੰਡਹਿਸੈਨਹਤੀ । ਪਛੁਤਾਇਗਯੋਮਘਵਾਗ੍ਰਿਹਕੋਨਰਹੀਤਿ ਹਕੀਪਤਿਏਕਰਤੀ॥ਇਸਮੇਘਬਿਦਾਰਦਏਹਰਿਜੀਜਿਮਮੋਹਿਨਿਵਾਰਤ ਕੋਪਤਜੀ॥੩੮੪॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਪਕੈਤਿਨਮੇਘਬਿਦਾਰਦਏਜਿਨ ਰਾਖਲਯੋਜਲਭੀਤਰਹਾਥੀ ॥ ਜਾਹਿਸਿਲਾਲਗਪਾਇਜ਼ਰੀਜਿਹਰਾਖ ਲਈਪਤੀਸੁਅਨਾਥੀ ॥ ਬੈਰਕਰੈਜੋਊਪੈਇਹਸੋਸਭਗੋਪਕਹੈ ਇਹਤਾ ਹਿਅਸਾਥੀ ॥ ਜੋਹਿਤਸੋਚਿਤਕੈਇਹਕੀਫਨਸੇਵਕਰੈਤਿਹਕੋਇਹਸਾਥੀ ॥੩੮੫॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਮੇਘਨਕੋਤਬਹੀਕ੍ਰਿਸਨੰਦਲਖਾਤਰਊਪਰਕੱਛੂ ਨਆਂਦਾ ਕੋਪਕਰਿਯੋ ਅਤਿਹੀਮਘਵਾਚਲਿਯੋਤਿਹਸੋਕਛੁਨਾਹਿਬਮਾਂਦਾ। ਜੋਰਚਲੈਕਿਹਕੋਤਿਹਸੋਕਹਿਹੈਸਭਹੀਜਿਸਕੋਜਗਬਾਂਦਾ ॥ ਮੁੰਡਨਿਵਾ ਇਮਨੈਦੁਖੁਪਾਇਗਯੋਮਘਵਾਉਠਧਾਮਖਿਸਾਂਦਾ ॥੩੮੬॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਸੱਕ ਗਯੋਪਛੁਤਾਇਗ੍ਰਿਹਕਹੁਫੋਰਦਈਜਬਕਾਨਅਨੀ ॥ ਬਰਖਾਕਰਕੋ ਪਕਰੀਬ੍ਰਿਜਪੈਸੁਕਛੂਹਰਿਕੈਨਹਿਏਕਗਨੀ । ਫੁਨਤਾਂਛਬਿਕੀਅਤਿਹੀ ਉਪਮਾਂਕ ਵਿਸਿਯਾ ਮਕਿਧੋਇਹਭਾਂਤਿਭਨੀ ॥ ਪਛੁਤਾਗਯੋਪਤਿਲੋਕਨ ਕੋਜਿਮਲੂਟਲਏਅਹਿਮੀਸਮਨੀ ॥੩੮੭॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜਾਹਿ ਜਾਨਤਭੇਦਮੁਨੀਮਨਿਭਾਇਹਜਾਪਨਕੋਇਹਜਾਪੀ ॥ ਰਾਜਦਯੋਇਨ ਹੀਬਲਕੋਇਨਹੀਕਵਿਸਿਯਾਮਧਰਾਸਭਥਾਪੀ ॥ ਮਾਰਤਹੈਦਿਨਥੋਰਨ ਮੈਂਰਿਪਗੋਪਕਹੈਂਇਹਕਾਨਪੀ ॥ ਕਾਰਨਯਾਹਿਧਰੀਇਹਮੂਰਤਿਮਾ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org