ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/307

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੭੫ ) ਮਿਸਖੇਲਡਰੀ ਸੱਚ ਲੱਦ ਤੱਕ ਵੱਖ ਜਦ ਕਦ ਛੱਲਾਦ ਕੱਦ ਵਿੱਚ ਦ ਦ ਹਰ ਚੀਜ ਚ ਯਪੀਰਹਰੀਹੈ । ਸੋਬ੍ਰਿਜਭੂਮਬਿਖੈਭਗਵਾਨਸੁਗਊਅਨਕੇ ਹੈ॥ ੩੯੬ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜਾਹਿਸਹੰਸਨੀਤਨਊਪਰਸੋਇਕਰੀਜ ਲਭੀਤਰਕੀੜਾ ॥ ਜਾਹਿਭਭੀਛਨਰਾਜਦਯੌਅਰੁਜਾਹਿਦਈਕੁਪਰਾਵ ਨਪੀੜਾ ॥ ਜਾਹਿਦūਕਰਕੈਜਗਭੀਤਰਜੀਵਚਰਾਚਰਔਗਜਕੀੜਾ ਖੇਲਤਸੋਬ੍ਰਜਭੂਮਬਿਖੈਜਿਨਕੀਨਸੁਰਾਸੁਰਬੀਚਝਗੀੜਾ ॥ ੩੯੭॥ ਸਵੈਤਾ ॥ ਬਰਵਡੇ ਦੁਰਜੋਧਨਆਦਿਕਜਾਹਿਮਰਾਇਡਰੇਰਨਛੱਤ੍ਰੀ ॥ ਜਾਹਿਮਰਿਯੋਸਿਸਪਾਲਰਿਸੈਕਰਗਾਜਨਮੈਕਿਸਨੰਬਰਅੱਤ੍ਰੀ ॥ ਖੇਲਤ ਹੈਸੋਊਗਊਅਨਮੈਜੋਊਹੈਜਗਕੋ ਕਰਤਾਬਧਸੱਤ੍ਰੀ ॥ ਆਗਸੋਧੂਮਲਪੇ ਟਭਜਿਉਫੁਨਗੋਪਕਹਾਵਤਹੈ।ਇਹਛੱਤ੍ਰੀ ॥ ੩੯੮ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਕਰ ਜੱਧਮਰੇਇਕਲੇਮਧੁਕੀਟਭਰਾਜਸਤੱਕ੍ਰਿਤਔਜਿਹਦੀਯ ॥ ਕੁੰਭਕਰ ਨਮਰਿਯੋਜਿਨਹੈਅਰਿਰਾਵਨਕੋਛਿਨਮੈਬਧਕੀਆ ॥ ਰਾਜਭਭੀਛਨ ਦੈਕਰਆਨੰਦਅਉਧਚਲਿਯੋਸੰਗਲੈਕਰਸੀਆ ॥ ਪਾਪਨਕੇਬਧਕਾਰ ਨਸੋਅਵਤਾਰਬਿਖੈਬ੍ਰਿਜਕੈਅਬਲੀਆ ॥ ੩੯੯ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜੋ ਉਪਮਾਹਰਿਕੀਕਰੀਗੋਪਨਤਉਪਤਿਗੋਪਨਬਾਤਕਹੀਹੈ ॥ ਜੋ ਇਹ ਕੋ ਲਆਇਕਹਿਯੋਗਰਗੈਹਮਸੋਸੋਊਬਾਤਸਹੀਹੈ ॥ ਪੂਤਕਹਿਯੋਬਸੁਦੇਵ ਹਿਕੋ ਦਿਜਤਾਹਿਮਿਲਯੋਫੁਨਮਾਨਇਹੀਹੈਂ ॥ ਜੋਇਹਕੋਫੁਨਮਾਰਨਆਯੋ ਸੁਤਾਹੀਕੀਦੇਹਗਈਨਰਹੀਹੈ ॥ ੪੦੦ ॥ ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਇੰਦ੍ਰ ਆਇ ਦਰਸਨ ਕੀਆ ਅਰੁ ਬੇਨਤੀ ਕਰਭ ਭਯਾ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਦਿਨਏਕਗਏਬਨਕੋਹਰਿਜੀਮਘਵਾਭਜਮਾਨਹਰੀ੫ਹਿਆ ਯੋ ॥ ਪਾਪਕੇ ਬਖਸਾਵਨਕੋਹਰਿਕੇਤਰਪਾਇਨਸੀਸਨਿਵਾਯੋ ॥ ਔਰ ਕਰੀਬਿਨਤੀਹਰਿਕੀਅਤਿਹੀਤਿਹšਭਗਵਾਨਰਿੜਾਯੋ ॥ ਚੂਕਭਈਹ ਮਤੇਕਹਿਯੋਸੱਕਸੁਕੈਹਰਿਜੀਤੁਮਕੋ ਨਹਿਪਾਯੋ ॥ ੪੦੧ ॥ ਤੂੰ ਜਗਕੋ ਕਰਤਾਕਰਨਾਨਿਧਿਤੂੰਸਭਲੋਗਨਕੋਕਰਤਾਹੈ ॥ ਤੂੰਮਰਕੋਮਰੀਯਾਰਿਪ ਰਾਵਨਭੂਸਲਾਯਾਕੋਭਰਤਾਹੈ ॥ ਤੂਸਭਦੇਵਨਕੀਪਤਿਹੈਅਰਸਾਧ ਨਕੇਦੁਖਕੋਹਰਤਾਹੈ । ਜੋਤੁਮਗੇਕਛੁਭੂਲਕਰੈਤਿਹਕੋਫੁਨਤੂੰਤਨਕੋਮ ਰਤਾਹੈ ॥ ੪੦੨ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜਬਕਾਨਸਤ ਕ੍ਰਿਤਕੀ ਉਪਮਾਤਥ ਕਾਮਸੁਧੈਨਗਉਚਲਿਆਈ ॥ ਆਇਕਰੀਉਪਮਾਹਰਿਕੀਬਹੁਭਾਂਭਨ ਸੋਕਵਿਸਿਯਾਮਵਡਾਈ ॥ ਗਾਵਤਹੀਗੁਨਕਾਨਰਕੇ ਇਕ ਇੰਕਰਆਇ ਗਈਹਰਿਪਾਈ ॥ ਸਿਯਾਮਕਰੋਉਪਮਾਕਯੋਪਤਿਸੋਉਪਮਾਬਹੁਭਾਂਤਨ ਭਾਈ ॥ ੪੩ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕਾਨਰਕੇ ਪਗਪੂਜਨਕੋਸਭਦੇਵਪੁ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org