ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/317

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੮੫ ) ਸੋਸਿਰਧੂਪਸਹੈਂ ॥ ਅਹੋਕਿਉਤਜਆਵਤਹੋਭਰਤਾਬਿਨਕਾਨਪਿਖੇਨਹਿ ਧਾਮਰਹੈਂ ॥ ਇਕਬਾਤਕਰੈਸੁਨਕੈਇਕਬੋਲਬਰੂਖਨਕੋਹਰਿਜਾਨਹੈਂ ॥੪੮੩॥ ਸਵੈਯਾ । ਕਾਨਬਿਯੋਗਕੋਮਾਨਬਧੂਡੋਲਤਹੈਂਬਨ ਬੀਚਦਿਵਾਨੀ ॥ ਕੂੰਜਨਜਿਉਂਕੁਰਲਾਭਫਿਰੈਤਿਹਜਾਹਿਜਾਕਛੁਖਾਨਨ ਪਾਨੀ ॥ ਏਕਗਿਰੈਮੁਰਝਾਇਧਰਾਪਰਏਕਉਠੈਕਹਿਕੈਇਹਬਾਨੀ ਨੇਹਬਢਾਇਮਹਾਂਹਮਸੋਂਕਤਜਾਤਭਯੋਭਗਵਾਨਗੁਮਾਨੀ ॥ ੪੮੪॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਨੈਨਨਚਾਇਮਨੋਮਿਗਸੇਸਭਗੋਪਿਨਕੋਮਨਚੋਰਯੋਹੈ ॥ ॥ ਤਾਹੀਕੇਬੀਚਹਿਯੋਗਡਕੈਤਿਹਤੇਨਹਿਛੂਟਨਨੈਕਭਯੋਹੈ ॥ ਤਾਹੀਕੇਹੇਤ ਫਿਰੈਬਨਮੈਤਜਕੈਗ੍ਰਿਹਸਾਸਨਏਕਲਯੋਹੈ ॥ ਸੋਬਿਰਬਾਹਮਸੋਬਨੁਭੂਤ ਕਹਹਰਿਜੀਕਿਹਓਰਗਯੋਹੈ ॥੪੮੫ ॥ ਜਿਨਹੂੰਬਨਬੀਚਮਰੀਚਮਰਿ ਯੋਪਰਾਵਨਸੇਵਕਜਾਹਿਦਹਿਯੋਹੈ ॥ ਤਾਹੀਸੋਹੇਤਕਰਿਯੋਹਮਹੂੰਬਹੁਲੋ ਗਨਕੋਉਪਹਾਸਸਹਿਯੋਹੈ ॥ ਵਾਸਰਸੇਸੁੰਦਰਸੇਮਿਲਗਾਰਨੀਯਾਂ ਇਹਭਾਂਤਕਹਿਯੋਹੈ ॥ ਤਾਹੀਕੀਚੋਟਚਟਾਕਲਗੇਹਮਰੋਮਨੁਆਮਿਠ ਉਰਰਹਿਯੋਹੈ॥੪੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਬੇਦਪੜੇਸਮਕੋਫਲਹੈਬਹੁਮੰਗ ਨਕੋਜੋਉਦਾਨਦਿਵਾਵੈ॥ ਕੀਨਅਕੀਨਲਖੈਫਲਹੋਜੋਉਆਥਿਤਲੋਗਨ ਅੰਨਜਿਵਾਵੈ॥ ਦਾਨਹੈਹਮਰੇਜੀਅਕੋਇਹੁਕੇਸਮਕੌਨਸੋਊਫਲਪਾਵੈ ॥ਜੋਬਨਮੈਹਮਕੋਜਰਰਾਇਕਏਕਘਰੀਭਗਵਾਨਦਿਖਾਵੈ॥ ੪੮੭ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜਾਹਿਭਭੀਛਨਲੰਕਦਈਅਰੁਦੈਤਨਕੇਕੁਪਕੇਗਨ ਮਾਰੇ ॥ ਪੈਤਿਨਹੂੰਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਸਭਸਾਧਨਰਾਖਅਸਾਧਸੰਘਾਰੇ ॥ ਸੋ | ਇਹਜਾਹਮਤੇਛਪਗਯੋਅਤਿਹੀਕਰਕੈਸੰਗਪ੍ਰੀਤਿਹਮਾਰੇ ॥ ਪਾਇਪਰੋਂਕ ਹੀਯੋਬਨਤਕਹੋਹਰਿਜੀਕਿਹਓਰਪਧਾਰੇ ॥੪੮੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਗਾਰਨਖੰਜਰਹੀਬਨਮੈਹਰਿਜੀਬਨਮੈਨਹੀਖੋਜਤਪਾਏ ॥ ਏਕ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਯੋਮਨਮੈਫਿਰਕੈਨਗਯੋਕਬਹੂੰਉਹਜਾਏ ॥ ਫੇਰਫਿਰੀਮਨਮੈਗਿਨ ਤੀਕਰਪਾਰਥਸੂਤਕੀਡੋਰਲਗਾਏ ॥ ਯੋਂਉਪਜੀਉਪਮਾਚਕਈਜਨਆ ਵਤਹੈਕਰਮੈਫਿਰਧਾਏ॥੪੮੯॥ਆਇਕੈਢੂੰਢਰਹੀਸੋਊਠੌਰਤਹਾਂਭਗ ਵਾਨਨਢੂੰਢਤਪਾਏ ॥ ਯੌਜੁਰਹੀਸਭਹੀਚਕਕੈਜਨੁਚਿੱਤਲਿਖੀਤਿ ਮਾਛਬਿਛਾਏ ॥ ਅਉਰਉਪਾਵਕਰਿਯੋਪੁਨਰਨਕਾਨਹੀਭੀਤਰਚਿੱਤ ਲਗਾਏ ॥ ਗਾਇਉਠੀਤਿਹਕੇਗੁਨਏਕਬਜਾਇਉਠੀਇਕਸਾਂਗਲਗਾਏ ॥੪੯॥ ਹੋਤਬਕੀਇਕਹੋਤਤ੍ਰਿਣਾਤਏਕਅਘਾਸੁਰਹੁਇਕਰਧਾਵੈ॥ ਹੋਇਹਰੀਤਿਨਮੈਧਸਕੈਧਰਨੀਪਰਤਾਕਹੁਮਾਰਗਿਰਾਵੈ ॥ ਕਾਨਸੋਲਾ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org