ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/327

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੨੯੫ ) ਨਸੁੰਦਰਸਾਜਕਈ ॥ ਸੋਉਰਾਸਵਿਖੇਤਹਖੇਲਤਹੈਹਰਿਸੋਮਨਮੈਅਤਿ ਹੀਉਮਹੀ ॥ ਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਤਿਨਕੀਉਪਮਾਜੁਹੁਤੀਤਹਗ੍ਰਾਰਨਿਰੂਪਰ ਈ ॥ ਮਨੋਸਿਯਾਮਹੀਕੋਤਨਗੋਰਨਪੇਖਕੈਸਿਯ ਮਹਿਸੀਸਭਹੋਇਗਈ ॥੫੪॥ ਸਵੈਯਾ । ਕੇਲਕੈਰਾਸਮੈਰੀਝਰਹੀਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਮਨ ਨੰਦਕੈਕੈ ॥ ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀਤਨਕੰਚਨਭਾਹਸਸੁੰਦਰਬਾਤਕਹੀਉਮਗੈਕੈ ॥ ਪੇ ਖਤਹੂਰਤਿਭੀਰਸਕੇਬਸਿਆਪਨਤੇਬਢਵਾਹਿਲਖੈਕੈ ॥ਜਿਉਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗਪੇਖਤਤਿਉਬ੍ਰਿਖਭਾਨਸੁਭਾਭਗਵਾਨਚਿਤੈਕੈ॥ ੫੬੫॥ ਬਿਖਭਾ ਨਸੁਭਾਪਿਖਰੀਝਰਹੀਅਤਿਸੁੰਦਰਿਸੁੰਦਰਕਾਨਕੋਆਨਨ ॥ ਰਾਜਤਤੀ ਰਨਦੀਜਿਹਕੇਸੁਬਿਰਾਜਤਫੂਲਨîਜੁਭਕਾਨਨ ॥ ਨੈਨਕੇਭਾਵਨਸੋ ਹਰਿਕੋਮਨਮੋਹਿਲਯੋਰਸਕੀਅਭਿਮਾਨਨ ॥ ਜਿਉਰਸਲੋਕਨਭੌਹਨ ਲੈਧੁਨਨੈਨਨਸੈਨਸੁਕੰਜਸੇਬਾਨਨ ॥੬੫੬॥ ਕਾਨਸੋਂਪ੍ਰੀਤਬਡੀਤਿਨ ਕੀਨਘਟੀਕਛੁਪੈਥਢਹੀਸੁਨਈਹੈ। ਡਾਰਕੈਲਾਜਸਭੈਮਨਕੀਹਰਿਕੇਸੰ ਗਖੇਲਨਕੋਉਮਈਹੈ । ਸਿਯਾਮਕ ਹੈਤਿਨਕੀਉਪਮਾਅਤਿਹੀਜੁਯਾ ਅਤਿਰੁਪਰਈਹੈ ॥ ਸੁੰਦਰਕਾਨਰਕੋਪਿਖਕੇਤਨਮੈਸਭਗਾਰਨਿਹੋਇਗ ਈਯੈ॥ ੫੬੭॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਨੈਨ ਗੀਤਨਕੰਚਨਕੇਸਭਚੰਦਮੁਖੀ ਮਨੋਸਿੰਧਰਚੀਹੈ ॥ ਜਾਸਮਰੂਪਨਰਾਜਤਹੈਰਤਿਰਾਵਨਯਾਨਹਿਔਰ ਸਚੀਹੈ। ਤਾਮਹਿਰੀਝਮਹਾਂਕਰਤਾਰਕ੍ਰਿਪਾਕਟਕੇਹਰਕੈ ਸੁਰਚੀਹੈ॥ ਤਾ ਸੰਗਪ੍ਰੀਤਿਕਹੈਕਵਿਸਿਯਾਮਮਹਾਭਗਵਾਨਹਿਕੀਸੁਮਚੀਹੈ ॥ ੫੬੮॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਰਾਗਨਅਉਰਸੁਭਾਵਨਕੀਅਤਿਗੂਰਨਕੀਤਹਮਾਂਡਪੁਰੀ ॥ ਬ੍ਰਿਜਗੀਤਨਕੀਅਤਿਹਾਸਨਸੋਤਹਖੇਲਤਹੀਭਈਏਕ ਘਰੀ॥ ਗਾਵਤ ਏਕਬਜ ਵਤਤਾਰਕਹੈਇਕਨਾਕਹੁਆਇਅਰੀ ॥ ਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਤਿ ਹਠੌਰਬਿਖੈਹਰਿਰਾਸਕਰੀ॥੫੯॥ ਜਦੁਰਾਇਕੋਆਇਸਪਾਇਯਾ ਸਭਖੇਲਤਰਾਸਬਿਖੈਬਿਧਿਆਛੀ ॥ ਇੰਦ੍ਰਭਾਜਿਮਸਿੰਧਸੁਭਾਜਿਮਖੇ ਲਨਕੈਹਿਤਕਾਛਨਕਾਫੀ ॥ ਕੇਇਹਕਿੰਨਰਕੀਦੁਹਿਤਾਕਿਧੌਨਾਗਨਕੀ ਕਿਧੌਹੈਇਹਤਾਛੀ ॥ ਰਾਸਬਿਖੈਇਮਨਾਚਤਹੈਂਜਿਮਕੇਲਕਰੈਜਲਭੀਤ ਰਮਾਂਛੀ ॥੫੭੦ ॥ ਜਿਹਕੇਮੁਖਦੇਖਛਟਾਸੁਭਸੁੰਦਰਮੱਧਮਲਾਗਤਜੋ ਤਿਸਸੀਹੈ ॥ ਭੌਹਹਭਾਇਸੋਛਾਜਤਹੈਮਦਨੈਮਨੋਤਾਨਕਮਾਨਕ ਸੀਹੈ॥ ਤਾਹੀਕੈਆਨਨਸੁੰਦਰਵੇਸੁਰਰਾਗਹਕੀਸਭਭਾਂਤਿਬਸੀਹੈ ॥ ਜਿਉਮਧਬੀ ਚਫਸੈਮੁਖੀਆਂਮਤਲੋਗਨਕੀਇਹਭਾਂਤਿਫਸੀਹੈ ॥੫੭੧ ॥ ਸਵੈਯਾ। ਫਿਰਸੁੰਦਰਆਨਨਭੇਹਰਿਜੁਬਿਧਿਮੰਦਰਸੋਇਕਤਾਨਬਸਾਯੌ ॥ ਸੋਰਠ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org