ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/377

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੩੪੫ ) ਤਿਕਨੀਯੈ ॥ ਉਧਵਤਾਸੰਗਕ੍ਯੋਂਕਹੀਯਬਹੁਰੋਫਿਰਆਇਕੈਸਾਖਨਖੱਯੇ ॥੯੫੯॥ਸਵੈਯਾ॥ ਔਰਕਹੀਬਿਨਤੀਤੁ ਬੈਸਨੋਅਰੁਔਰਨਬਾਤ ਨਡਾਰੋ ॥ ਐਸੇਕਹਾਜਸਧਾਤੁਮਕੋਹਮਕੋ ਅਤਿਹੀਥਿਜਨਾਥਪਿਯਾਰੋ॥ ਤਾਣੈਕਰੋਨਕਛੂਗਨਤੀਹਮਰੋਸੁਕਹਿਯੋਤੁਮਪ੍ਰੇਮਬਿਚਾਰੋ ॥ ਤਾਹੀਤੇਬੇਗ ਭਜੋਮਥੁਰਾਉਠਕੈਅਬਹੀ ਜਪੂਤਪਧਾਰੋ ॥੯੬੦ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਮਾਤ ਕਰੀਬਿਨਤੀਤੁਮਪੋਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਜੋਉਹੈਬ੍ਰਿਜਰਾਨੀ ॥ ਤਾਹੀਕੋਪ੍ਰੇਮ ਘਨੋਤਮਸੋਹਮਆਪਨੇਜੀਮਹਿਪ੍ਰੀਤਪਛਾਨੀ॥ ਤਾਤੇਕਹਿਯੋਤਜਕੈਮ ਬੁਰਾਬ੍ਰਿਜਆਵਹੁਯਾਬਿਧਿਬਾਤਬਖਾਨੀ। ਇਯਾਨੇਹੁਤੇਤਬਮਾਨਤਥੇਅ ਬਯਾਨੇਭਏਤਬਏਕਨਮਾਨੀ ॥ ੯੬੧ ॥ ਤਾਹੀਤੇਸੰਗਕਹੋਮਰੋਤ ਜਕੇਮਬਰਾਬ੍ਰਿਜਮੈਂ ਅਬਅੱਈਯੈ ॥ ਮਾਨਕੋਸੀਖਕਹੋਹਮਰੀਤਿਹਠੌਰਨ ਹੀਪਲਵਾਠਹਿਰੱਈਯੈ ਯੌਕਹਿਗਾਰਨੀਯਾਂਹਮਸੋ ਸਭਹੀ ਬ੍ਰਿਜਬਾਸਨਕੋ ਸੁਖਦੱਈਯੈ ॥ਸੋਸੁਧਭੂਲਗਈਤੁਮਕੋਹਮਰੇਜਿਹਔਸਰਪਾਇਨਪੱਈਯੈ ॥੬੨॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਤਾਹੀਤੇਤਿਯਾਗਰਹਿਯੋਮਥੁਰਾਕਵਿਸਿਯਾਮਕ ਬਿਜਮੈਫਿਰਆਵਹੁ ॥ ਗਾਰਨਿਪ੍ਰੀਤਪਛਾਨਕਹਿਯੋਤਿਹੜੇਤਿਹਠੌਰਨ ਢੀਲਲਗਾਵਹੁ ॥ਯੌਕਹਿਪਾਇਨਪੈਹਮਰੇ ਹਮਸੰਗਕਹਿਯੋਸਤਹਾਂਤੁਮ ਜਾਵਹੁ ॥ ਜਾਇਕੈਆਵਹੁਯੋਂਕਹੀਯੋਹਮਕੋ ਸੁਖਹੋਤੁਮਹੂੰ ਸੁਖਪਾਵਹੁ॥ ੯੬੩ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ਤਾਤੇਕਹਿਯੋਤਜਿਕੈਮਥੁਰਾਫਿਰਕੈਬ੍ਰਿਜਬਾਸਨਕੋਸੁਖ ਦੀਜੈ ॥ ਆਵਹਫੇਰਿਕਹਿਯੋਬਿਜਮੈਇਹਕਾਮਕੀਏਤੁਮਰੋਨਹੀਛੀਜੈ ॥ ਆਇਕ੍ਰਿਪਾਲਦਿਖਾਵਹੁਰੂਪਕਹਿਯੋਜਿਹਦੇਖਭਹੀਮਨਜੀਜੈ॥ ਕੁੰਜਗ ਲੀਨਮੈਂਫੇਰਕਹਿਯੋਹਮਰੇਅਧਰਾਨਨਕੋਰਸਲੀਜੈ ॥੯੬੪ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ਸਿਯਾਮਕਹਿਯੋ ਸੰਗਹੈਤੁਮਰੇਜੁਹਤੀਤੁਮਕੋਬ੍ਰਿਜਬੀਚਪਿਯਾਰੀ॥ਕਾਨ ਚੇਪੁਰਬਾਸਨਸੋਂਕਬਹੁਨਹੀਏਬ੍ਰਿਜਨਾਰਿਚਿਤਾਰੀ ॥ ਪੰਥਨਿਹਾਰਤ ਨੈਨਨਕੀਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਪੁਭਰੀਦੋਊਹਾਰੀ ॥ ਊਧਵਸਿਯਾਮਸੋਚੌਂਕ ਹੀਯੋਤੁਮਰੇਬਿਨਭੀਸਭਗਾਰਬਿਚਾਰੀ ॥੯੬੫। ਸਵੈਯਾ॥ ਔਰਕਹੀ ਤੁਮਸੋਹਰਿਜੂਬ੍ਰਿਖਭਾਨਸੁਤਾਤੁਮਕੋਜੋਊਪਿਯਾਰੀ॥ ਜਾਂਦਿਨਤੇਬ੍ਰਿਜਤਿ ਯਾਗਗਏਦਿਨਤਾਕੀਨਹੀਹਮਹੁੰਹੈ ਸੰਭਾਰੀ ॥ ਆਵਹੁਤਿਯਾਗਅਬੈਮਥੁ ਰਾਤੁਮਰੇਬਿਨਗੀਅਬਹੋਇਬਿਚਾਰੀ ॥ ਮੈਤੁਮਸਿਉਹਰਿਮਾਨਕਰਿਯੋਤ ਜਆਵਹੁਮਾਨਅਬੈਹਮਹਾਰੀ॥੯੬॥ਤਿਯਾਗਗਏਹਮਕੋਕਿਹਹੇਤੁਤੇਬਾ ਤਕਛੂਤੁਮਰੀਨਬਿਗਾਰੀ ॥ ਪਾਇਨਮੋਪਰਕੈਸੁਨੀਯੈਪ੍ਰਭੁਏਬਤੀਯਾਂਇਹ ਭਾਂਤਉਚਾਰੀ ॥ ਆਪਰਚੇਪੁਰਬਾਸਨਸੋਮਨਤੇਸਭਹੀਥਿਜਨਾਰਿਬਿਸਾ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org