ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/381

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੩੪੯) ਸਜਸਾਜਨਮਾਲਨ ਅੰਗਨਮੈਅਤਿਸੁੰਦਰਸੋਹਰਿਪਾਸਗਈ ॥ ਮਨੋਦੁਸ ਰਚੰਦਕਲਾਟੀ ਮਨੋਹੇਰਤਕੋਇਹਰੁਖਮਈ ॥ ਹਰਿਜੂਲਖਕੋਜੀਯ ਕੀਬਿਰਥਾਕਵਿਸਿਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊਐਂਚਲਈ॥ ਤਿਹਉਪਰਬੈਸਅਸੰਭ ਈਮਨਕੀਸਭਸੰਕਪਰਾਇਗਈ॥੯੯੩॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਬਹੀਯਾਂਜਥੇ ਹੀਗਹਿਸਿਯਾਮਲਈਕੁਬਜਾਅਤਿਹੀਮਨਮੈਸੁਖਪਾਯੋ ॥ ਸਿਯਾਮਮਿਲੇਬ ਹੁਤੇਦਿਨਮੈਹਮਕੋਕਹਿਕੈਇਹਭਾਂਤੁਸਨਾਯੋ ॥ ਚੰਦਨਜਿਉਂਤਹਿਅੰਗਮ ਲਿਯੋਤਿਹਤੇਹਮਪੁੰਜਦੁਬੀਰਰਿਝਾਯੋ ॥ ਜੋਊਮਨੋਰਥਥੋਜੀਯਮੈਤੁਮਰੇਮਿ ਲਏਸੋਊਮੋਕਰਆਯੋ॥੯੯੪ ॥ ਇਤਿਬਚਿਤ੍ਰਨਾਟਕ ਬੇਕੁਬਜਾ ਕੇਗ੍ਰਿਹਜਾਇਮਨੋਰਥਪੂਰਨਕਰਤਭਏਬਰਨਨੰਧਿਯਾਇਸਮਾਪਤੰ ॥੩੨ ਅਥ ਅਕਰਕੇ ਧਾਮਕਾਨਜੂਆਏਕਥਨੰ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਦੈਸੁਖਮਾਲਨਕੋਐਤਿਹੀ ਅਕਰੁਰਹਿਕੇ ਫਿਰਧਾਂ ਪਧਾਰਿਯੋ !! ਆਵਤਸੋ ਸੁਨਪਾਇਲਤਿਹਮੱਧਚਲਿਯੋਹਰਿਪ੍ਰੇਮਚਿਤਾਰਿਯੋ॥ਸੋਗਹਿਸਿਯਾਮ ਕੋਪਾਇਰਹਿਯੋਂਕਵਿਨੇਮੁਖਤੇਇਹਭਾਂਤਉਚਾਰਿਯੋ ॥ ਊਧਵਸੋਜਦੁਬੀਰੁ ਕਹਿਯੋ ਇਨਸੰਤਨਕ ਅਭਿਪ੍ਰੇਮਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੯੯੫॥ ਊਧਵਸਿਯਾਮ ਕਹਿਯੋਸੁਨਕੈਅਕਰੂਰਹਿਕੋ ਅਭਿਪ੍ਰੇਮਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ ਸੱਧਕਰੀਉਨਕੀਮ ਨਮੈਕਬਜਾਕੋਕਹਿਯੋਅਰ ਪ੍ਰੇਮਚਿਤਾਰਿਯੋ । ਸੋਗਨਤੀਕਰਕੈਮਨਮੇਕ ਨੀਯਾਸੰਗਪੈਇਹਭਾਂਤਉਚਾਰਿਯੋ ॥ ਹੇਹਰਿਜੂਏਹਕੇਪਿਖਏਉਨਕੋਸਭ ਪ੍ਰੇਮਬਿਦਾਕਰਿਡਾਰਿਯੋ॥੯੯੬॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਹਰਿਰੂਪਨਿਹਾਰਮਨੇ ਸੁਖਪਾਇਕੈਜਦੁਬੀਰਕੀਸੇਵਕੀਨੀ ॥ ਪਾਇਪਰਿਓਤਿਹਕੇਬਹੁਰੋ ਉਠਦੇਵਕੀਲਾਲਪਰਾਕੁਮਬੀਨੀ॥ ਭੋਜਨਅੰਨਜਿਤੋਥੋ ਸੋਊਆਨ ਧਰੋਹਿਤਬਾਤਲਖੀਨੀ। ਥੋਮਨਮੋਸੋਈਬਾਂਛਤਇੱਛਵਹੈਜਸੁਧਾਸੁਤਪੂਰ ਨਕੀਨੀ ॥੯੯੭॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਪੂਰਨਕੈਮਨਸਾਤਿਨਕੀਸੰਗਊਧਵ ਲੈਫਿਰਧਾਂਮਅਯੋ ॥ ਗ੍ਰਿਹਆਇਕੈਮੰਗਨਲੱਗਬੁਲਾਇਗਵਾਵਤਭਯੋ ਤਿਹਰਾਗਗਯੋ ॥ ਤਿਹਊਪਰਰੀਝਕਹੈਕਵਿਸਿਯਾਮਘਨੋਗ੍ਰਿਹ ਕਢਦਾ ਨਯੋ ॥ ਮਨੋਤਾਜਸੁਤੇਮ੍ਰਿਤਮੰਡਲਮੈਅਬਕੇਦਿਨਲੋਦਿਨਸੇਤਭਓ ॥ ੯੯੮ ॥ ਅੱਕੁਸਿਯਾਮਕੇ ਧਾਂਮਹਿਆਇਕੈਸੀਜਦੁਬੀਰਕੇਪਾਇਨ ਗਿਯੋ ॥ ਕੰਸĪਦਾਰਬਕੀਉਰਫਾਰਕਹਿਓਕਰਤਾਰੁਸਰਾਹਨਲਾਗਿਓ ॥ ਔਰਗਈਸੁਧਭੂਲਸਭੈਹਰਿਕੀਉਪਮਾਰਸਭੀਤਰਪਾਗਿਯੋ ॥ ਆਨੰਦ ਬੀਚਢਿਓਮਨਕੇਮਨਕੋਦੁਖਥੋਜਿਤਨੋ ਸਭਭਾਗਿਓ ॥ ੯੯੯॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਦੇਵਕੀਲਾਲਗੁਪਾਲਅਹੋਨੰਦਲਾਲਦਿਯਾਲਇਹੈਜੀਯ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org