ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/398

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੧੬੬) ਮਪਰਿਯੋਨਮਰਿਯੋਸਰਬੂਛਗਿਰਿਯੈਮਨੋਜੋਤਮਢਿਯੋ ॥ ਜਬਚੇਤਭ ਭ੍ਰਮਛੂਟਗਯੋਤੇਠਠਾਢੋਭਯਮਨਕੋਪਬਢਿਯੋ॥ ਰਹੇਰਕੈ ਧਾਇਚਢਿਯੋ ਬਰਸੋਗਿਰਪੈਮਨੋਦੁਦਕੈਸਿਘਚਢਿਯੋ ॥੧੧੨੯॥ਪੁਨਆਇਭਿਰਿਯੋ ਗਜਸਿੰਘ ਸੋਬੀਰਬਲੀਮਨਮੈਨਹੀਨੈਕਡਰਿਯੋ ॥ ਧਨਬਾਨਸੰਭਾਰਕਿ ਪਾਨਗਦਾਸਿਰਬੀਚ ਅਯੋਧਨਜੱਧਕਰਿਯੋ ॥ ਜੋਉਆਵਤਭਯੋਸਰਸਤ ਕੋਸੰਗਬਾਨਨਕੇ ਸੋਉਕਾਡਰਿਯੋ ॥ ਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਬਲਦੇਵਮਹ ਰਨਕੀਛਿਤਤੇਨਹੀਯੈਗਟਯੋ । ੧੧੩੦॥ ਬਹੁਰੋਹਲਮੂਸਲਲੇਕਰ ਮੋਅਰਿਸਿਉਂਅਰਿਕੈਅਤਿਜੱਧਮਚਾਯੋ ॥ ਲੈਬਰਛਾਗਜਸਿੰਘਥਲੀਬ ਲਸਿਉਂਬਲਦੇਵਕੀਓਰਚਲਾਯੋ ॥ ਆਵਤਸੋਲਖਕੈਫਲਕੋਹਲਸੋਕ ਕੈਪੁਨਭੂਮਿਗਿਰਾਯੋ॥ ਸੋਫਲਹੀਨਭਯੋਜਬਹੀਕਸਕੋਬਲਭੁੱਕੇਗਾਤ ਲਗਾਯੋ ॥ ੧੧੩੧ ॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਖਗਕੋਂਗਹਿ ਕੈ ਰਾਜਸਿੰਘਅਨੰਤਕਊ ਪਰਕੈ ਬਹੁਕੋਪਚਲਾਯੋ ॥ ਤੌ ਸਲੀਕਰਚਰਮਲੀਯੋਧਰਿਯੋਅਰਿਕੋਬ ਲਘਾਉਚਲਾਓ ॥ ਢਾਲਕੇਫੁਲਪੈਧਾਰਬਹੀਚਿਨਗਾਰਉਠੀਕਵਿਯੋਗ ਨਗਾਓ ॥ ਮਾਨਹੁਪਾਵਸਕੀਨਿਸਮੈਬਿਜੁਰੀਦੁਤਤਾਰਨਕੋਯਾਯੋ ॥ ੧੧੩੨॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਘਾਇਹਲੀਸਹਿਕੈਰਿਪਕੋਗਹਿਕੈਕਰਵਾਰੂਸੁਬਾ ਰਕਰਿਯੋਹੈ॥ਧਾਰਬਹੀਅਰਿਕੰਠਬਿਖੈਕਟਕੈਤਿਹਕੋਸਿਰਭੂਮਿਝਰਿਯੋਹੈ॥ ਭੱਜਰੇਰਥਤੇ ਗਿਰਿਯੋਤਿਹਕੀਉਪਮਾਂਕਵਿūਉਚਰਿਯੋਹੈ । ਮਾਨਹੁਤਾ ਰਨਲੋਕਹੁਤੇ ਸੁਭਾਨਹਨਿਯੋਸਿਰਭੂਮਪਰਿਯੋਹੈ ॥ ੧੧੩੩ ॥ ਮਾਰਲ ਯੋਗਜਸਿੰਘਜਬੈਤਜਕੈਰਨ ਕੋ ਸਭਹੀਭਟਭਾਗੇ ॥ ਸੁੰਨਭਰੈਲਖਿਲੋਥ ਡਰੇਨਹਿਧੀਰਥਰੈਨਿਸਕੇ ਜਨਜਾਗੇ ॥ ਮਾਰਲਏਪਪੰਚਭਗੇਤਿਨਯੋਂ ਕਹਿਯੋਜਾਅਪਨੇਪ੍ਰਭਆਗੇ । ਯੋਂ ਸੁਨਕੈਦਲਧੀਰਛੁਟਿਯੋਪਹੀਯੋਫ ਟਿਥੋਰਿਸਮੈਅਨੁਰਾਗੇ ॥ ੧੧੩੪॥ ਇਤਿ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇਜੁੱਧਪ੍ਰਬੰਧੇਗਜਸਿੰਘਬਧਹਧਿਯਾਇਸਮਾਪਤੰ ਦੋਹਰਾ ॥ ਅਣਗਸਿੰਘਔਅਚਲਸੀਅਮਿਤਸਿੰਘਤ੍ਰਿਪਤੀਰ ॥ ਅਮਰ ਸਿੰਘਅਨਘਸੀਮਹਾਰਥੀਰਨਧੀਰ ॥੧੧੩੫ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਦੇਖ ਤਿਨੈਨ੍ਹਿਪਸਿੰਧੁਜਰਾਹਥੀਯਾਰਰੈਲਖਬੀਰਪਚਾਰੇ ॥ ਪੇਖਹੁਆਜਅ ਯੋਧਨਹੈਨ੍ਹਿਪਪੰਚਬਲੀਜਦੁਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥ ਤਾਂਸੰਗਜਾਇਭਿਰੋਤਮਹੁੰ ਤਜਿਸੰਕਨਿਸੰਕਬਜਾਇਨਗਾਰੇਯੋ ਸੁਨਕੈਪ੍ਰਕੀਬਤੀਯਾਂਅਤਿਕੋਪਭ ਰੇਰਨਓਰਪਧਾਰੇ ॥੧੧੩੬॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਆਵਤਹੀਜਦੁਬੀਰਭਿਨੋਰ ਨਭੂਮਿਬਿਖੈਜਮਰੂਪਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥ ਪਾਨਗਹੇ ਧਨਬਾਨਸੋਊਰਨਬੀਚਤਿ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org