________________
( ੩੬੮ ) ਰੁਨਿਹਾਰਕੇਬਾਨਚਲਾਵੈ ॥ ਜੋਇਹਉਪਰਆਇਪਰੇਸਰਸੋਅਧਬੀਚ ਤੇਕਾਟਗਿਰਾਵੈ ॥ ਲੋਹਹਥੀਪਰਸੇਕਰਲੈਬ੍ਰਿਜਨਾਥਕੀਦੇਹਰਲ ਗਾਵੈ ॥ ਜੁੱਧ-ਮੈਥਕਿਕੈਜਕਿਕੈਜਦਬੀਰਕੋਬਾਰਸੰਭਾਰਨਆਵੈ ॥ ॥੧੪੫ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਜੋਇਹਉਪਰਆਇਪਰੇਭਟਕੋਪਭਰੇਇਨ ਹੰਸੁਨਿਵਾਰੇ ॥ 'ਥਾਨਕ ਮਾਨਕ੍ਰਿਪਾਨਗਦਾਗਹਿਮਾਰਰਥੀਬਿਰਥੀਕਰਡਾ ਰੇ॥ ਘਾਇਲਕੋਟਚਲੇਤਜਿਕੈਰਨਜੁਝਪਰੇਬਹੁਡੀਲਡਰਾਰੇ ॥ ਯੋਂ ਉਪਜੀਉਪਮਾਸੁਮਨੋਅਹਿਰਾਜਪਰੇਖਗਰਾਜਕੇਮਾਰੇ ॥੧੪੬॥ ਸਵੈਯਾ। ਮੱਧਕੀਯੋਜਦੁਬੀਰਨਸੋਂਉਹਬੀਰਜਬੈਕਰਮੈਅਸਸਾਜਿਯੋ ॥ ਮਾਰਚਮੂੰਸੁਬਿਦਾਰੁਦਈਕਵਿਰਾਮਕਹੈਬਲਸੋਨਿਪਗਾਜਿਯੋ ॥ ਸੋਨ ਬੀਰਡਰੇਸਬਧੁਨਕੋਸੁਨਕੈਘਨਸਾਵਨਲਾਜਿਯੋਂ । ਛਾਜਤਯੋਂ ਅਰਿ ਕੇਗਨਮੈਮ੍ਰਿਗਕੇਬਨਮੈਜਨਸਿੰਘਬਿਰਾਜਿਥੋਂ ॥ ੧੧੪੭॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਬਹੁਰੋਕਰਵਾਰੂਸੰਭਾਰਬਿਦਾਰਦਈਧੁਜਨੀਕੋਟਮਰੇ ॥ ਅਸਵਾਰਹ ਜਾਰਪਚਾਸਹਨੇਰਥਕਾਟਿਰਥੀਬਿਰਥੀਸਕਰੇ ॥ ਕਹੂੰਬਾਜਗਿਰੇਕਹੁੰਤਾ ਜਜਰੇਗਜਰਾਜਘਿਰੇਕਹੂੰਰਾਜਪਰੇ ॥ ਥਿਰਨਾਹਿਰਹੈ ਪਤੱਰਥਭੂਮਿ ਮਨੋਨਟੂਆਬਰਨਿਰਤਕਰੇ ॥੧੪੮॥ ਏਕਅਜਾਇਬਖਾਂਹਰਿਕੋਭ ਤਾਸੰਗਸੋਨਿਪਆਨਅਰਿਯੋਹੈ ॥ ਭਾਜਤਨਾਹਿਹੁਠੀਰਨਤੇ ਅਣਗੇਸ ਬਲੀਅਤਿਕੋਪਭਰਿਯੋਹੈ। ਲੈਕਰਵਾਰ ਰਕੀਯੋਕਟਿūਤਿਹਸੀਸ ਬੰਧਲਰਿਯੋਹੈ ॥ ਫੇਰਗਿਰਿਯੋਮਨੋਆਂਧੀਵਹੈਦੂਮਦੀਰਘਭਪਰਟੂਟਪ ਰਿਯੋਹੋ ॥੧॥੪੯॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਦੇਖਅਜਾਇਬਖਾਂਨਦਸਤਬਗੈਰਤ ਖਾਂਮਨਰੋਸਭਯੋ ॥ ਸੁਧਵਾਇਕੈਸਿਯੰਦਨਜਾਇਪਰਿਯੋਅਰਿਬੀਰਹੂੰ ਤੇ ਨਹੀਨੇਕਡਰਿਯੋ ॥ ਅਸਪਾਨਧਰੇਰਨਬੀਚਤਿਹਆਪਸਮੇਬਹੁਜੱਧ ਕਰਿਯੋ॥ ਮਾਨੋਯੋਂ ਉਪਜੀਉਪਮਾਥਨਮੈਗਜਸੋਮਦਕੋਂਗਜੁਆਨਅਰਿਯੋ ॥੧੧੫੭ ॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਗੈਰਤਖਾਂਬਰਛੀਗਹਿਕੈਬਰਸੋਅਰਿਬੀਰਕੀ ਓਰਚਲਾਈ ॥ ਆਵਤਬਿਜੁਲਤਾਸਮਦੇਖਕੇਕਾਟਕ੍ਰਿਪਾਨਸੋਭੰਮਗਿਰਾ ਈ। ਸੋਨਲਗੀਰਿਸਕੇਰਿਪਕੋਬਰਛੀਗਹਿਦੂਸਰਿਔਰਚਲਾਈ ॥ ਯੋਂ ਉਪਮਾਉਪਜੀਜੀਯਮੈਮਨੋਛੂਟਚਲੀਨਭਤੇਜਹਵਾਈ।੧੫।ਸਵੈਯਾ ॥ਦੂਸਰੀਦੇਖਕੇਸਾਂਗਬਲੀਨ੍ਹਿਪਆਵਤਕਾਟਕੇਭੂਮਿਗਿਰਾਈ॥ਲੈਬਰਛੀ ਅਪਨੀਕਰਮੈਨਿਪਗੈਰਤਖਾਂਪਰਕੋਪਚਲਾਈ।ਲਾਗਗਈਤਿਹਕੇਮੁਖ ਮੈਬਹਿਨਚਲਿਯੋਉਪਮਾਠਹਿਰਾਈ।ਕੋਪਕੀਆਗਮਹਾਂਬਢਕੇਡਢਕੇਹੀ ਯਕੋਮਨੋਬਾਹਰਆਈ॥੧੧੫੨॥ਦੋਹਰਾ॥ ਮ੍ਰਿਤਕਹੋਇਧਰਨੀਪਰਿਯੋ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
