ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/446

ਵਿਕੀਸਰੋਤ ਤੋਂ
ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੪੧੪ ) ਯਕੌਤਕਦੇਖਨਕਾਜ ॥ ੧੫੯੭ ॥ ਚੌਪਈ॥ ਯੌਨਿਪਹਰਿਸੋਬਚਨ ਸੁਨਾਏ । ਬਹੁਰੋਉਨਭਟਮਾਰਗਿਰਾਏ ॥ ਪੁਨਮਲੇਛਕੀਸੈਨਾਧਾਈ ॥ ਨਾਮਤਿਨਹੁਕਵਿਦੇਤਬਤਾਈ ॥੧੫੯੮॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਨਾਹਰਿਆਂਨ ਝੜਾ,ਖੱਬਲਬੀਰ ਬਹਾਦਰਖਾਂਨਤਬੈ ਪੁਨਖਾਨਨਿਹੰਗਭੜੰਗਝੜੀ ਗਲਰੇਰਨਆਗੇਡਰੇਨਕਥੈ ॥ ਜਿਹਰੂਪਨਿਹਾਰਡਰੈਦਿਗਪਾਲਮਹਾਭ ਟਭੇਕਬਹੂੰਨਦਬੈ ॥ ਕਰਬਾਨਕਮਾਨਧਰੇਅਭਿਮਾਨਸੇਆਇਪਰੇਤਬ ਖਾਂਨਸਬੈ ॥੧੫੯੯ ॥ ਜਾਹਦਖਾਨਹਜੱਬਰਖਾਨਸੁਵਾਹਦਖਾਨਗਏ ਸੰਗਸੂਰੇ ॥ ਚੌ ਪਚਹੂੰਦਿਸਤੇਉਮਗੇਚਿਤਮੈਚਪਰੋਸਕੈਮਾਰਮਰੁਰੇ । ਗੋ ਮਲੇਛਚਲੇਪਪੈਇਕਸਿਯਾਹਮਲੇਛਚਲੇਇਕਭੂਰੇ ॥ ਭੂਰਾਸ | ਨਲੈਤਬਹੀ ਸੁਅਚੂਰਵਡੇਛਿਨਭੀਤਰਚੂਰੇ ॥ ੧੬॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਕੋਪਮਲੇਛਨਕੀਨਾਸੁਦੁਧਾਕਰਿਕੈਸਤਿਧਾਕਰਿਡਾਰੀ ॥ ਬੀਰਪਰੇ ਕਹੂੰਬਾਜਮਰੇਕਹੂੰਝੂੰਮਗਿਰੇਗਜਭੂਪਰਭਾਰੀ ॥ ਘੂਮਤਿਹੈਕਹੂੰਘਾਇਲ ਗੈਭਟਬੋਲਸਕੈਨਗਏਬਲਹਾਰੀ ॥ ਆਸਨਲਾਇਮਨੋਮੁਨਿਰਾਇਲ ਗਾਵਤਧਿਯਾਨਵਡੈ ਤਧਾਰੀ ॥ ੧੩੧ ॥ ਜੁੱਧਇਤੋਜਬਭੂਪਕੀਓਤ ਬਨਾਹਰਿਖਾਂਰਿਸਕੈਅਟਕਿਓ ॥ ਹਥਿਯਾਰਸੰਭਾਰਹਕਾਰਪਰਿਓਜੁਸਮਾ ਜਮੈਬਾਜਹੁਤੋਪਟਕਿਯੋ ॥ ਖੜਗੇਸਤਿਨੈਗਹਿਕੇ ਸਨਿਤੇ ਝਟਕਿਯੋ ਅਰਿ ਭੂਮਿਬਿਖੈਪਟਕਿਯੋ ॥ ਤਬਤਾਹਰਖਾਂਇਹਦੇਖਦਸਾਕਵਿਸਿਯਾਮਕਹੈਭ ਜਗਿਓਨਟਿਕਿਯੋ ॥ ੧੬੦੨॥ ਸਵੈਯਾ ॥ ਤਹਰਖਾਂਭ ਜਗਿਓਜਬ ਹੀਤਬਹੀਰਿਸਖਾਨਝੜਾਝੜਆਏ॥ ਸਸਤਸੰਭਾਰਸਭੈਅਪਨੇਜਮਰੂਪ ਕੀਏਪਊਪਰਧਾਏ ॥ ਭੂਪਤਿਬਾਨਹਨੇਇਨਕੋਇਨਹੂੰਪਕੋਬਹੁਬਾ ਨਲਗਾਏ ॥ ਕਿੰਨਰਜੱਛਰਹੈਉਪਮਾਰਨਚਾਰਨਜੀਤਕੇਗੀਤਬਨਾਏ ॥੧੬੩ ॥ ਦੋਹਰਾ॥ ਖੜਗਸਿੰਘਲਖਥਿਕਟਭਟਭਿਉਰਚਢਾਈ ਮਾਥ ॥ ਸੀਸਕਾਟਅਰਿਕੋਦਯੋਏਕਥਾਨਕੇ ਸਾਥ ॥੧੬੪॥ ਸਵੈਯਾ॥ ਪੁਨਖਾਂਨਨਿਹੰਗਝਝੰਗਭੜੈਗਚਲੇਮੁਖਢਾਲਨਕੋਧਰਿਕੋ ॥ ਕਰਮੈਕ ਵਾਰਸੰਭਾਰਹਕਾਰਮੁਰਾਰਿਪੈਧਾਇਪਰੇਅਰਿਕੈ ॥ ਦਲਮਾਰਿਬਿਦਾਰਦ ਯੋਪਲਮੈਧਰਿਮੂੰਡਸੁਮੀਨਨਜਿਉਂਫਰਿਕੈ ॥ ਨਟਰੈਰਨਕੂੰਮਹੁੰਤੇ ਤਬਲੋ ਜਬਲੋਛਿਤਪੈਨਪਰੇਮਰਿਕੈ ॥੧੬੦੫i ਦੋਹਰਾ॥ ਸ਼ੌਨਤਕੀਸਰ ਤਾਤਰਾਂਚਲੀਮਹੀਅਰਿਰਾਇ॥ਮੇਦਮਾਸਮੱਜਯਾਬਹੁਤਬੈਤਰਨੀਕੇਭਾਇ ॥੧੬੦੬॥ ਕਬਿੱਤ। ਮਚਿਯੋਰਨਦਾਰਨ’ਦਿਲਾਵਰਦਲੇਰਖਾਂਸਿ ਚਾਂਨਨਕੀਭਾਂਤਿਰਨਭੂਮਝਟਪਟੀਸੀ ॥ ਹਟੀਨਨਿਪਟਖਟਪਟੀਸੁਭਟੱ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org